Gametalk
Heerenveen-Ajax 2-2 (17-2-1999,1.200 Ajacieden)!
Op een echte winterse avond de verre reis naar Heerenveen, waar het nog echt goed toeven is. Ook met die kou.
Voor de wedstrijd een lekker biertje (in een heus Amstelglas) en een Beerenburg in de kantine. Zo zou het eigenlijk
altijd moeten zijn.
Op een besneeuwd veld begint Ajax zoals het tegen FC Twente is geëindigd: belabberd. Sunday schiet al na een
paar minuten de bal onhoudbaar voor Van der Sar in eigen doel.
Ajax heeft daarna de hele eerste helft nodig om deze tegenslag te verwerken.
Heerenveen beperkt zich tot de rust tot wat countertjes, maar speelt voor de rest een beetje laf de eerste helft uit.
Na de rust stelt Ajax orde op zaken. Oliseh neemt met een raket van een vrije trap wraak voor het eigen doelpunt
en Baba rondt een goede diepte-pass doeltreffend af. Heerenveen komt er eigenlijk niet meer aan te pas. Tot een
paar minuten voor tijd. Niemand had het nog verwacht maar toch komt Heerenveen op 2-2. Koffie staat te slapen
bij een makkelijk te onderscheppen lijkende diepe bal. In de laatste seconde speelt ook de pechfactor Ajax parten:
Jesper krult een mooi schot vlak voor ons tegen de onderkant lat. Zonde!
Ajax-Sparta 5-1 (28-2-1999, 41.000 Ajacieden)
Vreemde ervaring na de wedstrijd. We lopen de trappen af met een toch wat teleurstellend gevoel. Kun je nagaan,
heeft ons cluppie met 5-1 gewonnen.
Voor een weer niet volle Arena, we raken er zo langzamerhand aan gewend, speelt Ajax een slechte eerste helft.
Raar, we dachten dat we nog wat goed hadden te maken met Sparta. Of zijn we die vernedering in die verrotte
rotterdamse bak al vergeten? Sparta komt zelfs op voorsprong omdat Mario (op dit moment niet zo super) vergeet
dat er een tegenstander in zijn rug staat. Het wordt zo langzamerhand toch wel een steeds groter wordend probleem
met die vleugelverdedigers bij Ajax.
Shota zorgt er dan bijna in z'n eentje voor dat Ajax toch met een voorsprong de rust in gaat. Na de rust is er de
eerste 20 minuten bijna niets te zien. Sparta probeert het een beetje maar kan zelfs tegen een wel zeer matig Ajax
niets inbrengen en toont aan rijp te zijn voor de Toto-divisie.
In de laatste 20 minuten geven Gorré, na eindelijk eens een goede actie van Pipo, Hoekstra (beetje lucky) en
Jesper (prachtige goal) de stand een beetje een normaal aanzien. Zo lijkt het alsof je een goede wedstrijd hebt
gezien.
Ajax-FC Utrecht 5-2 (7-3-1999, 41.000 Ajacieden)
Voor de wedstrijd is de aankomende demonstratie hét item.
De Arena ziet er bij het betreden van de spelers met al die
balletjes sfeervol uit.
Het is lang geleden maar eindelijk zien we weer eens een
wedstrijd van Ajax zoals iedere wedstrijd zou moeten zijn:
aantrekkelijk, goed spel (vooral vanaf de vleugels), veel
doelpunten (en mooie ook) en een ruime overwinning.
Het begint al heerlijk vroeg in de wedstrijd. Jesper laat
schopper schuiteman zijn hielen zien en geeft een scherpe
voorzet die door een paniekerige Utrechter in het doel wordt
gewerkt. Hoe mooi kan een eigen doelpunt zijn?
Het feest kan beginnen. Ook voor Mols. Toegezongen
worden door twee supportersgroepen, dat moet toch een
feest zijn!
Halverwege de eerste helft scoort Benni de 2-0 op prachtig
aangeven van Pipo, jaja, soms doet hij zo nog wel eens wat
goeds. Na de rust scoort eerst Jesper 3-0 alvorens Mols
bewijst waarom hij een gewilde spits is aan het worden.
Na een vrije schop kopt hij vanuit het niets de 3-1 in. Daarna
vindt Benni het welletjes en scoort er nog twee, waarvan
één met een prachtige volley. Tussen die twee van Benni
scoort Mols, die zich bij FC Utrecht als een roepende in de
woestijn voelt, zijn tweede doelpunt. Met dank overigens
aan Rudy, die wel erg laconiek ingrijpt.
Na de wedstrijd in de persruimte maakt Wouters iedereen
duidelijk geen behoefte te hebben aan Mols. Hij heeft
immers al Shota en Benni.
Maar dit was toch niet de bedoeling van die balletjes?
10