De goeie oude tijd: fietskettingen in De Meer
TEXA
Hoewel het voetbalvandalisme al een paar jaar aan de gang was, werd televisie-kijkend Nederland
hier pas op 24 oktober 1976 voor het eerst mee geconfronteerd. Zo kwam Ajax-supporter L. na Ajax-
Utrecht vlak voor zevenen thuis, beantwoordde de vraag van zijn moeder "En, waren er nog rellen?"
met een "Nee hoor, niks gebeurd" en installeerde zich voor de televisie. Omdat de vader van L. die
avond zijn verjaardag vierde, zat de huiskamer vol met visite. L. had zijn voorgeschoven flesje bier
nog niet naar zijn mond gebracht, toen een nog jonge Mart Smeets de eerste door een NOS-camera
vastgelegde voetbalrel aankondigde. Een seconde later werd het beeld geheel gevuld door L., die
druk bezig was om met zijn linker arm een
aantal met een gigantische fietsketting
uitgedeelde klappen af te weren.
Veertig kilometer verderop zat Ajacied R.
met het zweet op zijn voorhoofd naar
dezelfde beelden te kijken. Naast hem
keken zijn vader en moeder mee. Zijn
vader liet op dreigende toon weten dat
zoonlief zijn laatste Ajax-wedstrijd zou
hebben gezien als hij zich ooit met dit
soort taferelen zou bezighouden. Zoonlief
zweeg, de NOS in stilte dankend dat zij
de acties van R. niet interessant genoeg
hadden gevonden om aan het
Nederlandse volk te vertonen.
In 1976 bestonden er nauwelijks
veiligheidsmaatregelen bij Nederlandse
voetbalwedstrijden. De incidenten van de afgelopen jaren werden door de KNVB en de overheid nog
niet serieus genomen. Dat hield in dat er vrijwel geen hindernissen waren opgeworpen om
confrontaties met andere supportersgroepen te kunnen aangaan.
De Utrecht-supporters hadden in die tijd de meest beruchte aanhang en lieten weinig na om dit keer
op keer te bewijzen. Op die bewuste zondagmiddag vonden ze dat het eens tijd was voor iets nieuws.
De omstandigheden waren er naar: De Meer was lekker gevuld en de TV-camera's stonden stand
by. Vlak voordat de spelers het veld opkwamen, klommen er een
paar Utrechters over het hek van vak N, renden over het veld naar
de F-Side en maakten voor het vak uitnodigende gebaren om ook
op het veld te komen. Het publiek in De Meer hield de adem in, dit
hadden ze nog nooit meegemaakt. De paar agenten die er waren,
wachtten op hun orders; waarschijnlijk hebben ze die nooit
gekregen, want ze lieten zich niet op het veld zien. De uitnodiging
van de Utrechters werd door een paar F-Siders gretig aanvaard.
Binnen een paar seconden hadden de supporters L. en N. zich over
het hek heengewerkt en renden naar de Utrechters toe. Die hadden
dit blijkbaar toch niet verwacht want ze wisten niet hoe snel ze weer
naar hun eigen vak terug moesten sprinten, op hun hielen gezeten
door L. en N. Dit was voor een reusachtige Utrechter reden om zich
ook op het strijdtoneel te begeven. Met een behoorlijk aan de maat
zijnde fietsketting in zijn rechter hand rende hij de ongewapende L.
en N. tegemoet. L. en N. besloten hierop de Utrechter met z'n
tweeën aan te pakken, maar de uitvoering hiervan werd bemoeilijkt
door de gigantische fietsketting. De Utrechter zwaaide hier als een
gek mee om zich heen en bleef daardoor onbereikbaar voor de
schoppen en klappen van L. en N.
In de tussentijd waren ook de Ajacieden P, R. en (als laatste) F. het
veld opgegaan. Ook P. had zijn fiets niet op slot gezet en zwaaide
Fietsketting-achccrvolging tijdens Ajax-FC Utrecht 24-10-19767-0,
42
