Ontwikkelingshulp en een middelvinger in Porto
Wat eraan vooraf ging
De thuisnederlaag tegen Croatia Zagreb was hard aangekomen en wel om twee redenen: allereerst had
echt niemand hiermee rekening gehouden en ten tweede bedierf dit het feest dat we massaal in Porto zouden
gaan vieren. Vrijwel al onze maatjes hadden al voorbereidingen getroffen voor de allesbeslissende wedstrijd
in de Noord-Portugese havenstad, maar hadden om allerlei redenen nog niet geboekt. De één zei dat hij
alleen bij een gelijkspel tegen Croatia zou gaan omdat het dan tenminste nog een beetje spannend zou
worden, de ander wachtte nog op zijn salaris over november. Na de nederlaag haakte echter bijna iedereen
met onduidelijke redenen af, alhoewel de ware reden natuurlijk duidelijk was: ze zagen het niet meer zitten.
Optimisten als wij nu eenmaal zijn, besloten we toch te gaan. Allerlei reismogelijkheden met elkaar
vergelijkend en met de wetenschap dat we nog maar een beperkt aantal verlofdagen tot onze beschikking
hadden, kozen we voor de tweedaagse vliegreis met Fan Unlimited. Voor 550 gulden zouden we uit en thuis
zijn, inclusief een hotelovernachting. Het enige nadeel was een overstap in frankfurt. Desondanks vonden
we dat toch wel wat aantrekkelijker dan de ruim tweehonderd gulden duurdere eendaagse vlucht van Roever,
waarbij je je bovendien een week van tevoren moest laten inenten omdat reis-tycoon Cor vertrek en
aankomst in rotterdam had gesitueerd.
Ontwikkelingshulp in Porto
Na een voorspoedige vlucht en een vlotte taxirit meldden we ons met z'n vijftienen bij de balie van een leuk
hotelletje vlakbij het centrum van Porto. De jassen waren al uitgedaan want het was toch al gauw zo'n graad
of vijftien. Na de tassen op de kamers te hebben gedropt gingen we op verkenning uit. Nu, dat viel wat tegen.
Hoewel Porto een aardig stadje is met veel leuke steegjes en kleine winkeltjes, bruist het er nu niet bepaald
van het leven. Ook ontbreekt er een groot centraal gelegen plein met terrasjes, waar Ajacieden in het
buitenland traditiegetrouw altijd naar toe trekken nadat ze de stad zelf hebben bezichtigd en waar je dan
gezamenlijk naar de wedstrijd toeleeft.
De wedstrijd van die avond leefde voor geen meter in Porto; er viel geen supportersgroep(je) te bekennen.
Navraag bij Portugezen leerde dat Porto eigenlijk helemaal niet zo populair is; velen bleken Benfica om
historische redenen als hun favoriete club te beschouwen. Porto is dus eigenlijk een soort "eindhoven van
Portugal". Op mijn zwerftocht belandden we
uiteindelijk op één van de weinige terrasjes, waar
op een gegeven moment ook de ras-Ajacieden
Marjan en Piet neerstreken. Marjan had zoals altijd
wel weer het een en ander te vertellen. Zij hadden
eerst een paar dagen in de Algarve doorgebracht,
waar ze ook ons Portugese filiaal aantroffen (zie
foto rechts), en waren dinsdagochtend met een
luxe bus naar Porto gereden. En dat voor maar 33
gulden, inclusief koffie. Voor een combibusritje
Amsterdam-Utrecht (heen en terug qua afstand
ongeveer 1/5 gedeelte van de afstand Algarve-Porto) betaal je al meer! Op dinsdagavond bij de training had
Marjan nog van Van der Sar te horen had gekregen
dat hij blij was met onze steun en "dat ze ervoor
zouden gaan". Dat beloofde dus wat! Ook hadden
ze vanochtend nog iets aparts meegemaakt.
Ze zaten met een groepje Ajacieden op een terras
vlakbij een fontein. Op een gegeven moment kopen
een paar Ajacieden in een winkel een pak
waspoeder en een fles wasverzachter en legen die
in de fontein (zie foto links). Als het water wat begint
te schuimen, komt er een Portugese huisvrouw
aanlopen die er nog eens twee grote flessen
wasmiddel inmikt. Hierna begint een andere vrouw
er een bezem doorheen te halen, waarop het nog
meer gaat schuimen. Een paar Ajacieden worden
hierdoor zodanig geïnspireerd, dat ze er nog eens
twee flessen wasverzachter inkwakken.
SR PfnrlStop 'typ,
KMIRf 1*
i'aridW* Out** <tr »'<*f
."a-x- rfp- ftrijt
- v
24
