De eerste die ze sloegen was dacht ik Lola en toen gingen de riemen af. Daarna gingen wij en moesten de Engelsen eraf. Maar de hele avond heb ik iedereen om mij heen tikken gegeven, omdat ze zeiden dat ze erbij waren geweest. Ten/vijl er misschien wel 5000 man wegrenden voor een groepje van tachtig man, terwijl er helemaal niets aan de hand was. Vanaf dat moment hadden we zoiets van we zijn toch met zijn allen, rot op, laat die andere 5000 rennen, die interesseren me niet. Als je met 2000 man naar feyenoord ging dan was dat allemaal wel leuk en aardig. Maar wij wisten al dat als het op knokken aankwam op het plein, dat je hooguit met 100 tot 150 man stond en dat is altijd al zo geweest. In het begin irriteerde ik mij eraan dat de anderen niet zo waren zoals wij. Waar ik mij altijd aan stoorde was dat ze altijd een grote mond hadden en dat je na afloop in de cafés de verhalen van ze hoorden die wij zelf hadden meegemaakt. Saamhorigheid Dat is altijd gebleven bij de jongens van onze groep. Er is een vorm van respect als je elkaar tegen komt, je maakt altijd een babbeltje van hoe gaat het. Ik heb nog steeds gevoel van verbondenheid van voor elkaar en met elkaar. Ik heb nog steeds veel oude vrienden uit die tijd en op de een of andere manier is er onderling via via nog altijd contact. Toen ik er als een achtjarige kwam stond "Poten Henkie" er met een vlag, zij gingen met zijn allen naar een wedstrijd en dat was al wat. Dat was al samen één voelen. Net zoals vorig jaar in De Meer, toen we daar met zijn allen stonden. En dan heb ik dat veel sterker met de groep die vooraan stond en niet met wat er allemaal achter me staat. Dat zijn mensen die op alles af komen, dat zijn helemaal geen Ajax- supporters zoals wij dat zijn of zoals wij erover denken, daar snappen ze geen reet van. Dan heb je met zijn allen één gevoel. Wat ik heel tekenend vond waren de twee minuten voor Carlo, als ik er nog aan denk gaan mijn haren recht overeind staan. Dat is één zijn en één voelen. Ik denk dat iedereen iets heeft waar hij bij wil horen en in die tijd was de F-Side ons bijhoren. Arena Pfft, de plaggenhut van Ome Jan, een verschrikkelijk ding dat niets met voetbal te maken heeft. Alles eromheen, de Arena-card, een bakkie koffie kost 3,60, het is helemaal niets. En er hangt ook helemaal geen sfeer al richt je 6000 sfeerteams op. Of het moet zo goed gaan dat ook het bioscooppubliek een keer gaat juichen. Ik ga er naar toe omdat mijn club er speeit en daar is werkelijk ook ailes mee gezegd. Van Praag Ik betrapte hem al in het begin op leugens. Hij was in het begin vernieuwend, hij wilde wel dingen en er waren altijd wel mensen die daar vatbaar voor waren. Maar ik betrapte hem meteen al op dingen die voor mij bepalend zijn geweest. Hij meet altijd met twee maten, maar hij zegt altijd van niet.Toen hij "de Ajacied" (red. een oude en nog steeds bestaande supportersclub) een schop gaf en hij een nieuwe supportersvereniging oprichtte zei hij "gelijke monniken, gelijke kappen". Ik mag een tweeënhalf procent biertje drinken en hij zit met zijn vrienden aan een whisky van tachtig gulden de glas. Dan zijn we snel uitgepraat, want gelijke monniken gelijke kappen bestaat helemaal niet. Dat was toen ook met beloftes die hij ons op persoonlijke titel heeft gegeven over de seizoenkaarten en die we uiteindelijk via iemand anders hebben moeten regelen. Hij roept altijd dat het een vrijwillige baan is, maar hij is publicitair zoveel in het nieuws dat hij daar persoonlijk heel veel beter van is geworden. Hij denkt alleen maar aan commercie en hoe hij het zijn vrienden Jan Sigaar en Rob Cohen zo gezellig mogelijk moet maken. Het is toch onbegrijpelijk dat ze die Cohen, die vieze kittekatverkoper, nog binnenlaten? Van Praag heeft helemaal niets met supporters. Hij is uitvinder van die kaart (red de PCC), terwijl we het nu helemaal niet meer hebben over vandalen of hooligans. We hebben het alleen nog over lastige supporters, over supporters die hun mond open doen. Beverwijk Een zwarte dag, ik heb er zoveel gedachtes over. Ik vraag me wel eens af of het had gekund dat ik daar had gestaan.Toen ik beelden zag van de Leeuwarderweg (red het Ringweg-incident), toen werd ik zo kwaad. Zo'n stelletje van die kankergasten, die zeiden zulke dingen. Om 13.00 uur kwamen we thuis en wordt er gebeld. H. zegt "heb jij de TV aan staan? Zet hem eens op AT5".Toen stond er al dat er een Ajax-supporter was gedood. Het was alsof we al wisten wie het was, 12

AJAX ARCHIEF

Fanzine De Ajax Ster (1996-2001) | 1999 | | pagina 12