een interessant boek voor voetballiefhebbers is. De schrijver sluit het boek wel schitterend af met de
volgende zin: "A verbal contract to support a football team may not, in Sam Goldwyn's memorable
phrase, be worth the paper it's written on, but in minds of millions of us, it is as binding as one written in
blood". Jammer dat dit niet geldt voor een groot deel van de Arena bevolking!
K'MMUMOMNw.Wbt'nij
Wm*3*NB»iN«ifciW 4 H
«mwmMMioM
Video: I.D. WW (PolyGram, speelduur 103 minuten)
De film gaat over de jonge politieagent
John, die van zijn superieuren opdracht
krijgt om met drie andere jonge agenten te
infiltreren in de harde kern van de
Shadwell-supporters. Shadwell is een
gefingeerde naam van een Londense
eerste divisieclub die qua rellen een nogal
slechte reputatie heeft. Mogelijk dat een
club als Millwall hiervoor model heeft
gestaan. De infiltranten krijgen de opdracht
om de leiders, ook wel de generaals
genoemd, van Shadwell te ontmaskeren
en zoveel bewijsmateriaal tegen hen te
verzamelen, dat zij niet voor een aantal
maanden doch voor meerdere jaren de cel
in moeten. De mogelijke leiders worden
aan de hand van video-beelden aan de
infiltranten getoond. Voordat ze op klus
gaan, worden ze eerst nog even
voorgesteld aan hun voorgangers, die als
"stillen" waren ontmaskerd en een niet
gering pak slaag van de Shadwell-hoolies
hadden gekregen. De film laat gedetaillerd
zien hoe ze in de Shadwell-aanhang
infiltreren, hoe met name John zich
waarmaakt ten opzichte van de harde kern,
hoe ze bijna ontmaskerd
worden en hoe John zich in zijn rol als
hooligan inleeft. En vooral dit laatste wordt
in de film benadrukt. Je ziet John van een
harde politieman veranderen in een waar
beest, die zich ook buiten werktijd
nauwelijks meer kan beheersen.
Uiteindelijk wordt zijn vriendin zijn
gescheld ("fuck this" en "fuck that") en
gedrag spuugzat en breekt met hem. Het
opvallende is dat zijn collega's zijn
afwijkende gedrag wèl blijven accepteren;
maar ook zij zijn in de loop der tijd dan ook
veranderd in echte voetbalsupporters.
Zelfs als John echt te ver gaat in in zijn
orgie van geweld, blijven ze hem nog steunen. Verder vertellen we niets meer over het filmverhaal zelf;
degenen die willen weten hoe het eindigt, huren de band maar. De sterke punten van de film zijn de
herkenbare situaties waarin de supporters verzeild raken, al wordt het af en toe wel wat overdreven.
Maar misschien dat het er in Engeland in het echt wel degelijk zo toegaat. Helaas zit er ook in deze film
weer de blijkbaar onvermijdelijke relatie-stoornis, die als altijd een vertragende en verstorende
uitwerking op een film heeft. Wat nog opvalt is dat de Londense korpsleiding dezelfde, niet bepaald
slimme, indruk achterlaat als haar Nederlandse collega's.
De film is bij diverse videotheken te huur. Houdt er rekening mee dat je de kans loopt een niet
ondertitelde versie in handen te krijgen. Die is echter ook zonder dat je de Engelse taal tot in de perfectie
beheerst, goed te volgen.
25
