nagetrokken bij Cotass, waarbij eveneens is
nagegaan of er meerdere clubcards op één
naam of adres zijn af gegeven. De administratie
bij Cotass blijkt nogal gebrekkig te zijn. Een
klein verschil in de tenaamstelling (bijvoorbeeld
door het weglaten van een voorletter) levert
onoverkomelijke problemen op.
Bijna zeventig supporters zijn gearresteerd en
hebben verklaringen afgelegd, de meeste
stonden na enkele uren alweer op straat. Het
dossier bevat lijsten met telefoonnummers
waaruit moet blijken wie met wie belt, vaak
staat de gespreksduur tot op de seconde
nauwkeurige aangegeven. Hiervan afgeleid zijn
schema's waarbij de verdachte supporter als
een spin in het web wordt getekend. Opnieuw
een suggestieve manier van
verdachtmakingen. Zou er niet van iedere
telefoonbezitter een dergelijk schema getekend
kunnen worden?
De getuigen
Een breed scala aan getuigen passeert de
revue in het uitpuilende dossier. De grens
tussen verdachte en getuige is niet altijd scherp
te trekken. De indruk bestaat dat veel
verdachten toch vooral gearresteerd zijn om
verklaringen over anderen af te leggen. Het
dossier wemelt van nietszeggende verklaringen
in de trant van dat supporter A wel eens met
supporter B vanaf verzamelpunt C naar een
wedstrijd gaat en dat bij supporter D een kaartje
is gekocht.
Voor SUPCRI is de kroongetuige een eigenaar
van een SENS-punt in de Vijzelstraat, die wist
te melden dat er in zijn winkel wel eens
supporters kwamen met een groot aantal
clubcards. En nu maar hopen dat niet is
uitgelekt dat er bij andere SENS-punten ook
wel eens supporters met meerdere clubcards
langs komen, laten we maar geen slapende
honden wakker maken.
Ook in dit proces duiken anonieme getuigen op.
Zo is er een onbekend gebleven persoon die op
vrijdag 17 september 1997 een telefonische
aankondiging doet bij de Amsterdamse politie,
dat Ajax supporters bij de komende uitwedstrijd
tegen NEC uit zijn op een totale confrontatie.
Op basis van deze melding zijn zestig vooruit
reizende Ajacieden net binnen de stadsgrens in
Nijmegen aangehouden en verplicht in twee
stadsbussen te stappen naar het stadion. Na
afloop vonden zij drie auto's beschadigd terug,
voor bewaking van de voertuigen had de
massaal opgetrommelde politie nét even geen
tijd over gehad.
Van anonieme getuigen X1 tot en met X-zoveel
worden we niet veel wijzer, onduidelijk blijft wat
hier de toegevoegde waarde van zou moeten
zijn.
Zelfs Michiel Menting, de veiligheidscoördinator
bij Ajax, wordt opgevoerd als een getuige-
deskundige. Opvallend is dat deze deskundige,
wiens verklaring voornamelijk bestaat uit een
opsomming van een immense lijst van taken en
verantwoordelijkheden (het lijkt wel een CV),
eigenlijk helemaal niets weet over supporters,
hun cultuur en de eventuele leiders.
De bewijzen
Er zijn 62 supporters die verdacht worden van
deelname aan een criminele organisatie. In
totaal worden zij verdacht van 126 zaken.
Gemiddeld zijn de verdachten dan bij twee van
de tien eerder genoemde zaken betrokken.
De criminele organisatie van 62 supporters zou
de strijd met andere supportersgroepen moeten
aangaan met de volgende aangetroffen wapens
één katapult, één boksbeugel, één gaspistool,
één dolkmes, één busje pepperspray en een
handvol munitie. Om in de stemming te geraken
zouden er dan een aantal XTC-pillen per
persoon kunnen worden geslikt. Wij zijn
benieuwd wat de vangst zou zijn bij een
gemiddelde discotheek op het Rembrandsplein
op een zaterdagavond.
Onze conclusie
De dikte van het dossier wekt de indruk dat we
hier met een zaak van formaat te maken
hebben, maar al lezende verdwijnt dit gevoel
als sneeuw voor de zon. Wellicht dat er
individuele supporters veroordeeld zullen
worden, maar het bewijs tegen het merendeel
is flinterdun en meer suggestief van aard. Naar
onze mening (wij worden niet gehinderd door
enige juridische kennis) slaagt SUPCRI er op
geen enkele wijze in aan te tonen dat er zoiets
bestaat als een criminele organisatie van Ajax-
supporters. Het enige dat overduidelijk
bewezen kan worden is dat alle verdachten
supporter van Ajax zijn, die wel eens
uitwedstrijden bezoeken en dat een deel van de
fans elkaar kent en wel eens met de neus
vooraan heeft gestaan bij een opstootje.
De rol die SUPCRI aan dit fanzine toedicht als
een soort spreekbuis van de criminele
organisatie is dermate lachwekkend en
onzinnig, dat we ons niet eens geroepen voelen
om dit te weerleggen.
25
