Who's afraid of Red White Jeroen?
Aan de buitenkant van een doodnormale woning in een doodnormaal stadje is niet te zien dat hier één van
de meest prestigieuze musea van Noord-Holland is gevestigd.
Trotse beheerder is de 25-jarige Jeroen, die sinds 1991 trouw bezoeker van Ajax is. Jeroen vult een
belangrijk deel van zijn bestaan met het verzamelen van allerlei Ajax-prullaria. Hoe nutteloos een voorwerp
ook lijkt te zijnzeker voor de niet-Ajacieden, het simpele feit dat het in verband met Ajax gebracht kan
worden geeft het een ongekende meerwaarde. En zoals een beetje verzamelaar zal beamen, is het een
sport om de verzameling zo compleet mogelijk te maken. Geen eenvoudige opgave gezien de alsmaar
uitdijende Ajax-productengids.
Trillend van opwinding maakten wij onze opwachting
bij het alternatieve Ajax-museum, dat op de snikhete
zolder van de woning gevestigd bleek te zijn. Met groot
vernuft was de beheerder erin geslaagd elke
beschikbare millimeter van de ruimte te vullen met een
ontelbaar aantal Ajax-attributen. Het gebied moest
betreden worden alsof het mijnenveld was, een
achteloos neergezette voet kon een waardevol
verzamelstuk verpletteren. En aangezien zelfs
kunstvandalen tegenwoordig een museumverbod
krijgen, wilden we geen enkele risico nemen. Wij
manoeuvreerden dus met de grootste omzichtigheid
door de ruimte.
Ajax after shave
Zoals elke verzamelaar probeert Jeroen alles maar dan
ook alles te pakken te krijgen, waarbij het de sport is
om dit tegen de goedkoopste prijs te doen. Zo worden
de bekende mokken met spelershoofden principieel
alleen in de uitverkoop gekocht, dat scheelt toch gauw
weer enkele guldens.
Verder rondneuzend nemen we geschokt de contouren
waar van een vierkant flesje after shave, onmiskenbaar
een onderdeel van de met veel bombarie
gepresenteerde Ajax-geurlijn. Wij eisten direct een
verklaring omtrent de aanwezigheid van deze troep. Na
een kort maar heftig kruisverhoor gaf Jeroen toe dat
inderdaad niet alle museumstukken cultureel, artistiek
en in voetbaltechnische zin verantwoord waren. De
uitverkoop bij de plaatselijke drogist, waar duizenden
andere Ajax-flesjes zelfs voor de dumpprijs van 7,50
maar moeizaam van de hand gingen, lokte hem over
de streep. Vooruit dan maar, typisch een
impulsaankoop zullen we maar zeggen.
Emotionele waarde
Even afgezien van het flesje met Ajax-formaline, wordt
aan iedere koop de voorwaarde verbonden dat het
artikel mooi moet zijn en een zekere emotionele
waarde moet hebben.
Toegangskaarten van alle door hem bezochte
wedstrijden, waaronder veel collectors-items, zijn in
ruime mate voorhanden. De fraaiste exemplaren
hangen ingelijst aan de muur.
Als één van de waardevolste aandenkens beschouwt
Jeroen de instapkaarten van de spelers, uiteraard met
handtekening, van de vlucht naar de wereld
bekerwedstrijd in Tokio. Een kwestie van het betere
ritselwerk en goed lobbyen bij een netwerk van
kennissen.
Souvenirjacht
Veel leuker en spannender is het om de souvenirs op
een wat minder legale wijze te bemachtigen. Soms
wordt je hier door omstandigheden door gedwongen,
want niet alle souvenirs zijn in de winkel te koop.
Zo was het bord dat op het veld hing in Auxerre nergens
verkrijgbaar. Tja en wat doe je dan als fervent
verzamelaar, je leent het tijdelijk. Koelbloedig wandel je
na de wedstrijd met een groep andere kunstliefhebbers
het veld op. De tijd die gemoeid is met het maken van
een groepsfoto is voldoende om het bord los te
wurmen. Gewapend met het souvenir wandelt de
groep, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is,
vervolgens het veld weer af.
Stunten in Dortmund
Soms moeten risico's genomen worden om een
begeerd voorwerp te bemachtigen. Bij de Champions
Leage wedstrijd in en tegen Dortmund enige tijd gelden
moesten er zelfs levensgevaarlijke toeren uitgehaald
worden.
In de binnenstad reed voor de wedstrijd een tram
voorbij waar op het dak fier een Ajax-vaantje wapperde.
Overmoedig geworden door de drank, Jeroen houdt het
op enkele pilsjes, wij op enkele kratjes, werd sprintend
de achtervolging ingezet op de tram.
Ongeveer honderdvijftig meter later bij de
eerstvolgende halte kon de tram achterhaald worden.
Via het stootblok beklom onze aspirant klimmer als een
sherpa hijgend de tram en wist na veel gerommel het
vlaggetje los te trekken. Precies op dat moment sloot
de tram de deuren en trok op. Als een mislukte
stuntman belandde Jeroen ruggelings op het wegdek,
het inmiddels bemodderde vaantje triomfantelijk
omhoog houdend.
Vlaggen
De gratis uitgedeelde plastic vlaggetjes, "eigenlijk niet
veel aan" vindt Jeroen, zijn een voor de hand liggend
verzamelobject. Het museum heeft de hele serie
compleet, maar dat kostte soms wel enige moeite.
Sommige supporters zien kans om volle dozen met
vlaggen weg te slepen, zodat er op een gegeven
17
