Duidelijker kan het haast niet. En denk nu niet dat dit soort songs slechts door een extreme minderheid wordt
gezongen. Nee, hele gezinnen zingen het mee in de pubs. Bovendien worden deze liederen gewoon legaal op CD
verkocht. De meest populaire -en kwalitatief beste- band die rebelsongs speelt is momenteel "Éire óg ("Jong
Ierland", uit te spreken als "errok"). Andere bekende rebelbands zijn "Charlie the Bhoys" en "Athenrye". De
laatstgenoemde band is genoemd naar "The Fields of Athenrye", een hartverwarmend traditioneel Iers lied dat de
afgelopen jaren immens populair bij de Celts is geworden, ondanks dat het niet een echte rebelsong is. De band
waarvan de meeste CD's worden verkocht zijn "The Wolftones"; deze band speelt echter niet alleen "rebelsongs".
Op naar de wedstrijd
Na voor een hele zomervakantie sfeer opgedaan te hebben, zocht ik m'n maatjes op in hun stamkroeg "The
Welcome Inn" en vertrokken we met z'n zessen lopend naar Parkhead. Uiteraard pik je dan onderweg nog even
gauw een fanzine mee. Momenteel heeft Celtic er drie die met een zekere regelmaat uitkomen. Daarnaast zijn er
ook nog die zo onregelmatig uitkomen dat bijna
niemand eigenlijk weet of ze nog bestaan.
Degenen die wèl regelmatig uitkomen zijn "Not the
view", "Bhoyzone" en "Tiocfaidh Ar Lal". Over de
laatstgenoemde fanzine -veruit de beste van de
drie- volgt dit seizoen nog een recensie in
"Fanstuff".
Ook kon ik het niet nalaten om de diverse -
particulie-re- stands (zie de foto rechts) voorbij te
lopen zonder een paar prachtige sjaals te kopen.
Het leuke was dat ik een souvenirverkoper
tegenkwam die ik ook vóór de Champions League
finale in Wenen (Ajax-Milan, 1-0
dankzij St Patrick) had ontmoet en drie dagen
daarna bij de SFA Cup finale tussen Celtic en
Airdrie (1-0 dankzij Big Pierre). Zoals altijd waren
de souvenirs "op straat" origineler en leuker dan
die in de mega-clubshop. Het wordt tijd dat het in Nederland ook eens mogelijk wordt om zonder allerlei
vergunningen en rechten-beschermende-regelingen clubsouvenirs te kunnen verkopen; het zou de kwaliteit van
Ajax-souvenirs en de gezelligheid rond de stadions duidelijk ten goede komen.
Naast sjaals en dergelijke kon je ook honderden programmaboekjes van de afgelopen jaren kopen, de meest
recente tegen redelijke prijzen. Voor die van Celtic-Ajax uit 1982 werd echter £5 gevraagd; voor mij gevoelsmatig
teveel om er één te kopen.
De wedstrijd (Celtic-St Johnstone)
Een paar minuten voor aanvang van de wedstrijd schalt tegenwoordig "You'll never walk alone" uit de luidsprekers.
Na enkele seconden worden de luidsprekers dan uitgezet, omdat werkelijk alle sup-porters een sjaal boven het
hoofd houden en dit lied der liederen
meezingen. Bij de opkomst van de
spelers treden de luidsprekers dan weer in
werking om de "Celtic-song" te faten horen.
Ook dit lied wordt massaal meegezongen.
Vlak vóór de aftrap vormen de Celtic-spelers
een kringetje, pakken elkaar bij de schouders
vast en produceren een soort van yell, dit
onder een instemmend en aanzwellend
gebulder van de fans. De wedstrijd kan
beginnen!
De wedstrijd was, zoals de meeste, niet echt
geweldig, al begon Celtic sterk. Na 160
seconden scoorde Larsen een werkelijk
fantastisch doelpunt. Na een korte rush over
links poeierde hij de bal
hoog in de verste hoek. Daarna bleef Celtic
nog een minuut of tien goed voetballen, totdat
er een paar acties op rij mislukten. Hierna zag je een soort van nervositeit het elftal binnen sluipen en ging Celtic
wat behoudender voetballen. Omdat St Johnstone ook niet bepaald aandrong, ontstond er een saaie pot voetbal.
FOOTIUÜ
8
