kcpieert, maar gewoon vanwege het feit dat MUFC in veie "off the pitch" aangelegenheden de
voorloper van Ajax is, zoals bijvoorbeeld de "staan-zitten" problematiek. UWS is in zwart-wit
afgedrukt, met af en toe wat rood er doorheen. De kleuren van MUFC zijn immers rood-wit-zwart!
De omslag is in full-color. Het formaat is A4 (2x zo groot als DAS dus) en het aantal bladzijden 36.
UWS verschijnt ca. 10 keer per seizoen. Uit alles uit UWS blijkt dat het een echt onafhankelijk
fanzine is. Het is duidelijk uit het oogpunt van de echte fan geschreven, met onder meer als doel
voetbaltradities niet verloren te laten gaan.
UWS nr. 69 begint op bladzijde 2 met een afbeelding van een herdenkingsplaquette van de "Munich
Disaster" van 6 februari 1958.
In een "Van de redactie" wordt onder meer terecht geklaagd over de slechts 2.000 kaarten die
MUFC van AS Monaco krijgt (uiteindelijk bleken er 4.000 United-fans de wedstnjd te hebben
bijgewoond, red.). Ook wordt melding gemaakt dat de door de overheid aangestelde adviesgroep
"Football Task Force" inmiddels tot de conclusie aan het komen is dat vele clubs voorstander zijn
van de terugkeer naar veilige staansecties in de stadions. Helaas is de "Football Task Force"
slechts een adviserend orgaan; de Engelse regering beslist uiteindelijk hierover! Uiteraard moet
de Engelse regering de door haar zelf aangestelde adviesgroep wèl serieus nemen. Er is dus nog
hoop!
In een soort "diversen-rubriek" zie je onder meer een afbeelding van een Britse schone uit een
"Liverpool nude calender", slechts gehuld in een Liverpool-sjaal en een MUFC-pet! Het bijbeho
rende commentaar van UWS is dan ook "Nice hat".
Verdere in het oog vallende artikelen zijn een anti-Manchester City (samen met Liverpool dé
aartsvijanden van MUFC) stripverhaal, een uitgebreid stuk over de club en de stad Monaco, een
interview met David Mellor, hoofd van de "Football Task Force", een dubbele pagina met kranten
knipsels uit het roemruchte verleden, leuke wedstrijd-beschrijvingen en een heerlijk neerbuigend
stuk over de opkomst en ondergang van de o.a. bij Manchester City veel geziene opblaasbare
bananen.
Het meest aansprekende artikel is echter dat over de verloren gaande generatie jeugdige voetbal
supporters. En dan worden niet die supportertjes bedoeld die aan de hand van vaderlief de
wedstrijden bezoeken, maar zij die zelfstandig naar hun favoriete club gaan. Voor deze kids is het
echter bijna onmogelijk om Old Trafford in te komen; het aantal losse kaarten is minimaal en
seizoenkaarten zijn veel te duur en alleen te koop als je in het recente verleden wedstrijden hebt
bezocht. UWS stelt dan ook dat er zo spoedig mogelijk weer goedkope staanplaatsen moeten
komen, teneinde deze generatie niet voorgoed voor het voetbal verloren te laten gaan.
De op één na laatste bladzijde van UWS betreft een prachtige foto (zie onder) uit het verleden. Je
ziet Ray Wilkins 2-1 scoren in de 1e FA Cup Finale van 1983 tegen Brighton (die uiteindelijk in 2-2
eindigde; in de replay
zou United Brighton
vermorzelen) en wel in
het doel waarachter de
Brighton-fans staan. Is
het geen fantastisch
gezicht, al die honder
den herkenbare hoof
den op de volgepakte
staantribune. En nie
mand die reageert op
het United-doelpunt.
Het moet fantastisch
zijn als je jezelf daarin
na bijna 15 jaar kan
terugvinden.
Een abonnement op UWS kost 15 voor 10 nummers. Je kunt dit bedrag per cheque of cash
opsturen naar: United We Stand, P.O. Box 45, Manchester, Engeland, M41 1GQ. Mocht je nadere
informatie over UWS willen hebben dan kun je mailen naar: uws@dial.pipex.com
35
