Beste DAS,
Vandaag, 23 maart is het alweer een jaar geleden. De zinloze dood van één van de kop
stukken van de F-Side uit de 80-er jaren. Bij een gewelddadig treffen met de supporters van
aartsvijand feyenoord kwam Carlo Picomie alleen tegenover een grote groep feijenoorders te
staan en werd letterlijk doodgeknuppeld.
Wat bezielde de man om als dertiger toch nog een keer de Arena te betreden. Waren het de
woorden van Daniel C. geweest, één van de kopstukken van de harde kern van feyenoord,
die na een voorgaand treffen op de A10 de Ajacieden voor mietjes had uitgemaakt in het 8-
uur journaal? Wilde Carlo met een deel van de oude groep nog één keer laten zien hoe zij dit
soort zaken in hun tijd aanpakten? Hoe dan ook, hij koos ervoor om nog één keer in de
frontlinie aanwezig te zijn van het "spel" waarbij geen scheidsrechter aanwezig was doch
slechts een enkele journalist, wat afwachtende politieagenten en verdwaalde Chelsea-
supporters, die echter allen op gepaste afstand bleven. Carlo, een boom van een kerel,
kende het spel nog wel doch de regels waren in de loop van de tijd veranderd. De tijden van
man tegen man gevechten met de blote handen waren voorbij. De blowende hooligans van
de 80-er jaren hadden plaats gemaakt voor pillen slikkende, coke snuivende en tot hun
tanden bewapende jongens Tel hierbij de numeneke meerderheid van de feyenoord-
hooligans op en de fatale afloop kan deels verklaard worden. Hij kwam in z'n eentje
tegenover een groep van tussen de 10 en 20 jongens te staan die gewetenloos op hem
inbeukten. Eigenlijk telde vroeger slechts één regel in dit "spel". Wie op de grond geslagen
werd en zich gewonnen gaf, bleef van verder geweld gespaard. Ook deze ene spelregel
werd op 23 maart 1997 geschonden.
De reus viel en men bleef doorslaan tot hij nauwelijks nog tekenen van leven vertoonde. De
volgende dag luidde de koppen van de kranten: "Eerste voetbalmoord in Nederland". Hoewel
jaren daarvoor Twente-feyenoord al een dodelijk slachtoffer had opgeleverd, werd dit in
cident de aanleiding voor een storm aan publiciteit zoals die nog nooit vertoond was op het
gebied van supportersgeweld. Vele processen volgden en zo'n 90 van de 350 hooligans die
op de bewuste dag aanwezig waren geweest, werden gehoord. Velen kregen gevangenis
straffen en stadionverboden. Het gehele proces, dat overigens nog niet afgerond is, legde
één ding echter pijnlijk bloot. Strafrechtelijk was Nederland nog lang niet klaar voor een zaak
van deze omvang. In een tijd waann we in staat zijn tot genetische manipulatie, satelliet
communicatie en chipknips, bleek het niet mogelijk te zijn de exacte dader aan te wijzen van
de moord op Carlo. Zelfs videobanden met opnames van Rijkswaterstaat leverden niet het
gewenste resultaat op. Voor velen is dit uiteraard onbegnjpelijk. Het gebruik van artikel 140
dat de supporters als lid van een cnminele organisatie moest betitelen, werd slechts een
laatste middel om een gerechtelijke blamage te verbloemen. Net zo goed als we in Neder
land 4 miljoen voetbaltrainers hebben op het moment dat "we" verliezen, stonden er ook vele
zogenaamde wetenschappers op die hun oordeel reeds klaar hadden.
Slechts degenen die op de bewuste dag aanwezig waren hebben m i. echter recht van
spreken en het zijn juist zij die zwijgen. Zij die reeds vele malen in een onderling treffen tot
het randje gingen, weten vanaf die dag wat het betekent als er over de rand heengegaan
wordt. Een jaar verder zijn we inmiddels en een ieder die denkt dat de wonden geheeld zijn,
heeft het nog steeds niet begrepen. Een amsterdammertje op de plaats waar Carlo
sneuvelde, is al vele malen omvergetrapt. Een nieuwe serie uitzendingen over harde kernen
van supporters in Nederland brengt pijnlijk aan het licht dat het supportersgeweld nog lang
niet uitgebannen is. Misschien is het dan toch nog zinvol nog één keer stil te staan bij de
dood van een supporter die nooit wegliep. Een boom van een kerel die bij veel mensen
respect afdwong. Laten de supporters van Ajax nog één keer zien dat ze iemand zijn
kwijtgeraakt met een rood/wit hart die zijn club jarenlang steunde. Nog één keer laten zien
dat ze verder moeten zonder zinloos supportersgeweld. Nog één keer vanaf de begraaf
plaats met een paar duizend man niet hand in hand doch arm In arm via de Middenweg over
de ringweg lopend naar de Arena om daar de wedstrijd Ajax-feyenoord bij te wonen.
We zullen nog één keer laten zien dat we niet moeten vergeten maar nu wel verder moeten
R. uit Diemen.
29