Joark orakelt
Het gaat gewoon door, afgelast of afgekeurd. Wie zijn die poldermongolen
van de KNVB? Ze hadden beter een badmeester kunnen sturen dan een
official uit Zeist. Hij zal wel met een waterhoofd zijn geboren en op flipper
lijken. Het had twee dagen geregend, ook in Enschede, de hele Noordzee
was naar beneden gekomen. Alle kelders stonden onder water (Limburg
zonder dijken). Het Diekman-stadion was te vinden naast de Titanic. 5
kilometer voor Twente werden wij gegijzeld. Waarom mochten wij niet even
pissen na twee uur varen en watertrappelen? Waarom wij de politie-
instructies niet opvolgden en gewoon op de snelweg stopten met de bus?
U had een noodplan, wij een hoge-nood-plan, en zo heren, maakt u een
criminele organisatie van ons.
3 dagen Moskou, President Boris, wat een armoede, Sjoris met Aeroflot
naar Rusland. Zulke vliegtuigjes staan ook in het winkelcentrum waar je
een piek in moet gooien. Je kind wordt dan alle kanten op gedrukt en
geshaked. Boven Duitsland moest ik kotsen en boven Zwitserland kwamen
we in een zwartgeld gat terecht. De douane van Moskou liet ons twee uur
wachten (clubcard-controle). Op het Rode Plein kon je van alles kopen
voor weinig! Bontmutsen voor vijf dollar, moonboots uit de USA en
ijshorentjes, deze laatste moest je van het Kremlin slopen. En neukpoppen
van hout, je trekt haar kop eraf en je hebt een nieuwe, deze kop eraf en
weer een nieuwe, zo ga je door tot je jouw maat hebt (pas op voor
splinters). Vanuit het hotel keek je precies op een mislukte slagroomtaart.
Respect had ik voor de zwervers die de hele dag in de kou zaten te bedelen, later begreep ik pas dat ze
zaten vastgevroren. De metro ging net zo hard als de lift in ons hotel. Toen ik met een zaag naar de kist liep
?-e,J ,"frin Prfsid,ent iSl°. zat ik bijna in Siberië. Gelukkig werd ik nog op tijd herkend als Hans Kazan.
Eindelijk raak ik m n Lada kwijt, hij staat nu in de Via Via van Rusland. McDonalds leek wel een bioscoopfilm
van Kremlin 4. Al die Ajax-Joden zaten te vreten als kakkerlakken. Het eten was hier beter dan in het hotel
Daar kregen we twee gebakken eieren in een kampioensschaaltje (het leken de tieten van miss Ajax wel).
Het stadion met ijsblokken en gletsjers had veel weg van de Jaap Edenhal met Arena-gras. Tip van Corkv:
laat voortaan de Arena vak voor vak leeglopen, dit werkt sfeerverhogend. Geef de steward een ranq
bijvoorbeeld generaal, luitenant, officier, soldaat of recruut, en noem ze dan het leger Omsingel de Aiax-
supporters en zing dan heel hard "ledereen is weg, behalve wij!!".
Wat was ik blij dat ik weer terug was in Amsterdam met het mooiste stadion, de Arena, met dat makkelijke
betaalmiddel, met de beste voorzitter (Van Praag), die heerlijke commercie, die opgevulde eieren
(gastheren), die begripvolle stewards, de hamburgers, klapstoeltjes, het philips-scherm, enz. enz Maar v/eer
een wedstrijd verder denk ik het zelfde als jullie: WAT EEN ONGELOFELIJKE KUTZOOI HIERi"
En dan nu even serieus: CARLO WE ZULLEN JE NOOIT VERGETEN!!!!!, NOOIT! Vele supporters hebben
mij gevraagd waarom ik nooit iets heb gezegd over het Beverwijk-gebeuren in de pers of via andere weqen.
Ik vind dat ik dat niet had moeten doen. Elk woord of artikel is er één te veel en kan op verschillende
manieren gebracht worden (knip- en plak-werk). Ook vind ik dat als je ergens niet bij bent geweest ie
hierover ook geen mening mag geven. Waarom ik nu via DAS wel iets ga zeggen, is om vele mensen een
ondersteuning te geven omdat ik weet hoe zij zich voelen. Nog elke dag ben ik ermee bezig; waarom dit,
waarom dat? Ik kan me heel goed voorstellen hoe zijn familie en naaste vrienden zich voelen. Als ik zelf al
hartkloppingen krijg engevoelens. Veel jongens die ik uit de ouwe tijd ken, kunnen het ook niet begrijpen
en voelen zich klote. Het minste wat we kunnen doen, is als er om een gunst gevraagd wordt hier meteen
gehoor aan te geven. Want het respect mag nooit en te nimmer verwateren. Om dit kracht bij te zetten
brengen we eens in de zoveel tijd bloemen naar de rustplaats van Carlo. En elk jaar zullen we hem een ere-
groet brengen, met veel bloemen en de woorden "BARMHARTIG, HELDHAFTIG, VASTBERADEN".
Ook wil ik via deze weg Frans Perlot condoleren met het verlies van zijn vrouw. Een vrouw die op een
gruwelijke manier om het leven kwam. Een vrouw die altijd een woord voor iedereen had, die trots was op
de mensen in haar omgeving. Die in de bloei van haar leven was. Een vrouw die altijd in mijn gedachten zal
zijn. Frans, je zal er zelf nooit om vragen terwijl je zelf iedereen helpt, zoals ook je vrouw zal hebben gedaan,
maar vergeet één ding niet: onze hulp is niet zomaar, maar oprecht en gemeend.
CARLO EN BRIGITTE, WAAR JULLIE OOK MOGEN ZIJN, SHALOM!
10
