Beverwijk, de rechtszaak
Vooraf
Dp maandag 18 augustus 1997 begon in Haarlem de "rechtszaak Beverwijk". Doordat er
door feyenoorders geruchten waren verspreid als zouden zij Haarlem 2 weken gaan
bezetten en zouden zij de omgeving rond de rechtbank gaan controleren, stonden we om
08.30 uur neutraal gekleed voor het gerechtsgebouw te wachten om binnen te treden. In
de nabijheid van de rechtbank stonden 4 kansarm uitziende personen "onopvallend" te
posten; feyenoorders dus. Eén van hen kon zijn 007-rol slechts enkele minuten volhouden;
toen moest hij zo nodig even "faaienoort" uitbraken. Later op de dag (en ook later in de
week) hebben we deze mannetjes niet meer gezien.
De Rijkswaterstaatsband
Alvorens de eerste feyenoorder (Vincent M., bijgenaamd "mini-hoolie", een ventje van ca.
1,65 meter met stekeltjes) werd verhoord, vroeg diens advocaat om vertoning van de "alles
onthullende" Rijkswaterstaatsband. Nadat de rechter hier uiteindelijk mee instemde, werd
de in bezit van justitie zijnde band op een tv-scherm vertoond. Al wat te zien was, was
echter een bijna voortdurend storend beeld Hierop bood mr. Heukels, advocaat van één
der feyenoorders, tevens getuige (op basis van het feit dat hij de band diverse keren had
gezien!) in het voordeel van Vincent én gladjanus eerste klas, zijn "eigen band" aan. En
warempel: deze bleek een zo goed als storingvrij beeld te geven. Niet dat er veel op deze
band viel waar te nemen: eerst keek je een aantal minuten naar wat auto's die door de
Wijkertunnel reden, daarna zag je ca. 2 minuten een grote groep feyenoorders naar hun
auto's terugkeren.
Na deze vertoning verklaarde Heukels trots dat nu toch wel alles duidelijk was. Omdat hij
de enige was die alles duidelijk was, werden de laatste 2 minuten van de band nog een
aantal keren vertoond, doch veel meer dan wat vage vlekken (begeleid door kreten van
Heukels als "dat is Picomie en daar wordt hij gestoken" en "dat is Joos") leverde het niet
op. Later bleek dat de band had moeten aantonen dat Carlo pas op het laatst (dus na de
algehele slachtpartij) door een terugkerende feyenoorder de dodelijke messteek had
opgelopen.
Deze theorie had al de feyenoorders die deze week voor moesten komen en werden ver
dacht van het massaal aanvallen van Carlo, moeten vrijspreken van de moord op Carlo.
Uiteindelijk sloot de rechter de zinloze discussie rond de nietszeggende beelden af met de
mededeling dat deze band reeds door experts van de NOB was gedigitaliseerd en dat na
uiterst nauwkeurige bestudering van de beelden niet geconcludeerd kon worden dat er een
steekbeweging te zien was (de bewuste beweging had bijv. net zo goed een schouder
klopje kunnen zijn als een soort van steunbetuiging); bovendien was door de patholoog
anatoom vastgesteld dat er niet één specifieke wond was die de dood van Carlo had
veroorzaakt. Derhalve werd de band niet bij het bewijsmateriaal gevoegd, mede omdat de
rechter verklaarde dat de rechtbank zich niet bezig houdt met het speuren naar andere
verdachten doch zich beperkt tot de gedaagde(n).
Hierna begonnen de verhoren van getuigen en verdachten. Omdat we hiermee DAS wel 3
keer kunnen vol schrijven en het meeste al uitgebreid in de dagbladen heeft gestaan,
beperken wij ons tot de volgens ons meest "interessante" personen, ofwel de leiders, te
weten Daniël C. en Jan L.
Daniël C.
De laatste verdachte die maandag voorkwam, was Daniël C. uit Vlaardingen. Inderdaad,
degene die Amsterdammers op de A10 voor mietjes had uitgemaakt, degene die in het
openbaar verklaarde Neerlands grootste hooligan te zijn.
Van deze bluffer was weinig overgebleven, althans die rol speelde C. met volle overtuiging.
Vrouwen in de zaal pinkten een traantje weg bij met een zielige stem geplaatste opmerkin
gen als "Ik heb een blanke meneer gestoken", "Ik had nog nooit iemand kwaad gedaan" en
"Ik ben al maandenlang telefonisch bedreigd, ook op mijn werk" (Overigens is het niet
helemaal zeker of C. alleen maar een zielige rol speelde. In de koepel in Haarlem was C.
8