plastic fluitjes die vóór en tijdens de trip in het kader van de actie "een fluitje
voor Fredje" aan de vrouw en man werden gebracht en waarvan men in
eindhoven de tip had ontvangen dat deze cocaine zouden bevatten. Na de
wedstrijd werden deze fluitjes -waarin geen cocaine doch spuug was aange
troffen- teruggegeven aan het "een fluitje voor ffedje"-comité. Donateurs aan
deze actie van wie het fluitje werd afgenomen, kunnen hun fluitje weer
terugvorderen bij de voorzitter van voornoemd comité (een zeer kortharige
supporter uit vak 126);
wachten totdat je de inwendige mens kon versterken (psv had de 1.300 Ajax-
supporters twee luikjes -op navelhoogte- van 30 x 30 centimeter toebedeeld;
wachten totdat ook Ajax eens zin kreeg om te voetballen (alleen in het begin
van de 2e helft bespeurden we wat bezieling; het excuus achteraf dat iedereen
nog zo moe was van Ajax - Juventus weigeren we te accepteren);
wachten op de eerste stift (aller tijden) van Overmars en dus het wachten op
een doelpunt van Ajax;
wachten totdat de Ajax-supporters eindelijk eens echt gingen zingen (ook dit
begon in de 2e helft, doch wel op een zodanige wijze dat we -over de gehele
wedstrijd bezien- psv hierin wél versloegen; dit was dan ook het enige hoogte
punt van deze dag)";
wachten op de onvermijdelijke lullige spreekkoren van psv richting "Bever
wijk" in reactie op hun vernederende zangnederlaag;
wachten totdat het kwartier verplichte wachten na de wedstrijd (voordat we
weer naar de trein mochten gaan) om was. Wat we altijd al dachten werd
hierbij bevestigd: in eindhoven kan men niet tot twee tellen; als ze één kwar
tier noemen bedoelen ze er twee;
wachten op een volgende geheel voor ons georganiseerde trip (wat ons betreft
nooit meer; helaas is de praktijk anders).
-5-
