Van Praag i
Onze voorkeur ging aanvankelijk uit naar
het Olympisch Stadion. Maar de politiek in
Amsterdam had juist besloten om dat com
plex af te laten breken. Het is aan [de eer
der dit jaar overleden] Piet Kranenberg te
danken dat het stadion er nog staat, maar
dat terzijde. Wij stonden dus met de rug
tegen de muur. Ga maar na: het Olympisch
Stadion zou tegen de vlakte gaan, waar
door we geen Europacupwedstrijden kon
den spelen. De Meer was hiervoor niet
meer geschikt en kon bovendien niet op
een ideale manier uitgebouwd worden. We
waren dan ook ongelooflijk blij dat de
gemeente Amsterdam het initiatief nam
voor een nieuw stadion op een andere
plek. En dat ze dertig procent van de aan
delen voor haar rekening zou nemen. Dat
was voor ons een enorme stimulans. Pro
bleem was alleen dat het stadion tweehon
derdvijftig miljoen gulden had moeten
kosten en wij niet meer dan ruim tweehon
derd miljoen beschikbaar hadden. We heb
ben dus enorm moeten schrappen in
allerlei dingen. Ook in Ajax-uitingen, in
warmte, in versieringen, zodat, toen het
eenmaal open ging, het vooral een beton
nen bak was. Daar kwam bij dat grote suc
cessen in de eerste jaren uitbleven. Gevolg:
onvrede en reacties van mensen die het
allemaal maar waardeloos vonden en van
mening waren dat we het nooit op deze
manier hadden moeten doen. Maar ja, zo
was de situatie toen. Nadat er wat meer
geld beschikbaar was gekomen, is in over
leg met de supporters de aankleding onder
handen genomen. Samen met hen is er
onder meer die graffitiwand gekomen.
Straks over drie jaar komen er nieuwe
stoeltjes in de Arena, rode en witte denk ik,
en dan verwacht ik dat het allemaal toch
weer goed zal komen," aldus Van Praag,
die ook in 'De Voorzitter' ingaat op de kri
tiek op de Arena. Hierbij moet Youp van 't
Hek het ontgelden. De cabaretier liet in die
eerste jaren na de opening door koningin
Beatrix geen mogelijkheid onbenut om de
betonnen kolos af te kraken. Wat schetste
de verbazing van Van Praag toen hij Van 't
Hek op een dag in de Arena tegen kwam,
tijdens een rondleiding ter gelegenheid van
de verjaardag van Youps zoontje. Ineens
bedoelde de grappenmaker het allemaal
niet zo erg. Hij beloofde Van Praag nog een
briefje te schrijven, maar de bestuurder
heeft nooit meer wat van hem vernomen.
Ziekte
Wat heeft Van Praag nu nog met Ajax? "In
mijn hart natuurlijk alles. Het is en blijft mijn
club en dat pikt niemand me af. Als we ver
liezen, heb ik er nog steeds de ziekte in al
is dat niet meer zo lang en hevig als toen ik
er direct bij betrokken was. Alleen, ik ben
nu voorzitter van de KNVB en kan niet meer
hoog van de toren ik ben A-ja-cied blazen.
Dan krijg ik terecht problemen met andere
clubs uit het betaalde voetbal en ook de
amateurverenigingen uit het oosten van het
land zullen zich dan roeren. Maar één ding
is zeker: mijn bloed is Ajax en dat zal zo blij
ven."
Van Praag kijkt al met al gelukzalig terug op
zijn voorzittersloopbaan bij Ajax. Hij vindt
achteraf wel dat hij te lang is aangebleven.
Op een bepaald moment was het heilige
vuur zelfs gedoofd, zo onthult hij zonder
schroom in 'De Voorzitter'. Ook kan de
voormalige baas van The Electronic
Gramophone, een internationale keten van
electronicazaken, er niet omheen dat zijn
imago wat deukjes heeft opgelopen. Het
pleit voor hem dat hij het zichzelf behoorlijk
kwalijk neemt dat gedurende het tijdperk-
Van Praag drie trainers zijn ontslagen: Mor
ten Olsen, Co Adriaanse en Jan Wouters.
Een citaat uit het boek van Leo Verheul: 'Je
veroorzaakt nogal wat als je iemand de
laan uit stuurt. Dat heeft een geweldige
impact op de persoon, zijn loopbaan en zijn
directe omgeving. (...jAdriaanse had het
elftal net goed op gang gekregen en stond
tweede! (,..)de situatie werd onhoudbaar
vanwege de houding van de trainer. Co
was zó star. Daar konden we geen kant
meer op. Als je niet met de pers, met je
publiek en ook niet intern met de clubmen
sen kunt communiceren dan houdt het een
keer op. Ajax is publiek bezit, staat in de
kijker en is, zeker als beursgenoteerd
bedrijf, gebaat bij gunstige publiciteit. Er is
zo vaak op Co Adriaanse ingepraat om zich
een ietsiepietsie flexibeler op te stellen. Het
zat er gewoonweg niet in."
Beenhakker
Ook Leo Beenhakker haalde onder Van
Praag het eind (van zijn contractperiode)
niet bij Ajax, al koos de toenmalige trainer
hier zelf voor. In september 1991 ging hij in
op een aanbod van Real Madrid en keerde
zijn vroegere jeugdliefde de rug toe. Tot
grote woede van Van Praag en zijn finan
ciële rechterhand Arie van Os. Zoveel jaren
later kijkt Beenhakker met al dan niet
gespeelde spijtgevoelens terug op zijn
onverwachte vertrek. "Ik had een aantal
hele goede persoonlijke argumenten om
terug te keren naar Spanje. Welke dat
waren, daar ga ik niet op in. Ik moest dat op
dat moment doen, al is me die beslissing
niet in de koude kleren gaan zitten, want ik
had het uitstekend naar mijn zin bij Ajax. Ik
begreep de teleurstelling en de frustratie bij
de leiding van de club, maar het grote in
Michael is altijd geweest dat hij na een
zakelijk conflict een biertje of een kopje
koffie met je ging drinken. Hoe lijnrecht we
ook tegenover elkaar hebben gestaan. Ik
weet van mezelf dat ik een hoop slechte
eigenschappen heb, maar ik ben niet ran
cuneus. En het is gebleken dat hij die din
gen ook kon scheiden Onze relatie, die
altijd warm en intens is geweest, is zodoen
de niet negatief beïnvloed," beweert de
huidige, technisch directeur van Feye-
noord. In 'De Voorzitter' staat echter dat
het twee jaar heeft geduurd voordat de par
tijen weer echt on speaking terms waren.
Sindsdien waren ze weer vrienden voor het
leven.
Beenhakker: "Onze band was vanaf het
begin heel goed. Ik ben in 1989 vanuit
Madrid naar Ajax gekomen. Daar was net
een nieuw bestuur aangetreden, met
Michael als voorzitter, Arie als penning-
