Van Praag i Onze voorkeur ging aanvankelijk uit naar het Olympisch Stadion. Maar de politiek in Amsterdam had juist besloten om dat com plex af te laten breken. Het is aan [de eer der dit jaar overleden] Piet Kranenberg te danken dat het stadion er nog staat, maar dat terzijde. Wij stonden dus met de rug tegen de muur. Ga maar na: het Olympisch Stadion zou tegen de vlakte gaan, waar door we geen Europacupwedstrijden kon den spelen. De Meer was hiervoor niet meer geschikt en kon bovendien niet op een ideale manier uitgebouwd worden. We waren dan ook ongelooflijk blij dat de gemeente Amsterdam het initiatief nam voor een nieuw stadion op een andere plek. En dat ze dertig procent van de aan delen voor haar rekening zou nemen. Dat was voor ons een enorme stimulans. Pro bleem was alleen dat het stadion tweehon derdvijftig miljoen gulden had moeten kosten en wij niet meer dan ruim tweehon derd miljoen beschikbaar hadden. We heb ben dus enorm moeten schrappen in allerlei dingen. Ook in Ajax-uitingen, in warmte, in versieringen, zodat, toen het eenmaal open ging, het vooral een beton nen bak was. Daar kwam bij dat grote suc cessen in de eerste jaren uitbleven. Gevolg: onvrede en reacties van mensen die het allemaal maar waardeloos vonden en van mening waren dat we het nooit op deze manier hadden moeten doen. Maar ja, zo was de situatie toen. Nadat er wat meer geld beschikbaar was gekomen, is in over leg met de supporters de aankleding onder handen genomen. Samen met hen is er onder meer die graffitiwand gekomen. Straks over drie jaar komen er nieuwe stoeltjes in de Arena, rode en witte denk ik, en dan verwacht ik dat het allemaal toch weer goed zal komen," aldus Van Praag, die ook in 'De Voorzitter' ingaat op de kri tiek op de Arena. Hierbij moet Youp van 't Hek het ontgelden. De cabaretier liet in die eerste jaren na de opening door koningin Beatrix geen mogelijkheid onbenut om de betonnen kolos af te kraken. Wat schetste de verbazing van Van Praag toen hij Van 't Hek op een dag in de Arena tegen kwam, tijdens een rondleiding ter gelegenheid van de verjaardag van Youps zoontje. Ineens bedoelde de grappenmaker het allemaal niet zo erg. Hij beloofde Van Praag nog een briefje te schrijven, maar de bestuurder heeft nooit meer wat van hem vernomen. Ziekte Wat heeft Van Praag nu nog met Ajax? "In mijn hart natuurlijk alles. Het is en blijft mijn club en dat pikt niemand me af. Als we ver liezen, heb ik er nog steeds de ziekte in al is dat niet meer zo lang en hevig als toen ik er direct bij betrokken was. Alleen, ik ben nu voorzitter van de KNVB en kan niet meer hoog van de toren ik ben A-ja-cied blazen. Dan krijg ik terecht problemen met andere clubs uit het betaalde voetbal en ook de amateurverenigingen uit het oosten van het land zullen zich dan roeren. Maar één ding is zeker: mijn bloed is Ajax en dat zal zo blij ven." Van Praag kijkt al met al gelukzalig terug op zijn voorzittersloopbaan bij Ajax. Hij vindt achteraf wel dat hij te lang is aangebleven. Op een bepaald moment was het heilige vuur zelfs gedoofd, zo onthult hij zonder schroom in 'De Voorzitter'. Ook kan de voormalige baas van The Electronic Gramophone, een internationale keten van electronicazaken, er niet omheen dat zijn imago wat deukjes heeft opgelopen. Het pleit voor hem dat hij het zichzelf behoorlijk kwalijk neemt dat gedurende het tijdperk- Van Praag drie trainers zijn ontslagen: Mor ten Olsen, Co Adriaanse en Jan Wouters. Een citaat uit het boek van Leo Verheul: 'Je veroorzaakt nogal wat als je iemand de laan uit stuurt. Dat heeft een geweldige impact op de persoon, zijn loopbaan en zijn directe omgeving. (...jAdriaanse had het elftal net goed op gang gekregen en stond tweede! (,..)de situatie werd onhoudbaar vanwege de houding van de trainer. Co was zó star. Daar konden we geen kant meer op. Als je niet met de pers, met je publiek en ook niet intern met de clubmen sen kunt communiceren dan houdt het een keer op. Ajax is publiek bezit, staat in de kijker en is, zeker als beursgenoteerd bedrijf, gebaat bij gunstige publiciteit. Er is zo vaak op Co Adriaanse ingepraat om zich een ietsiepietsie flexibeler op te stellen. Het zat er gewoonweg niet in." Beenhakker Ook Leo Beenhakker haalde onder Van Praag het eind (van zijn contractperiode) niet bij Ajax, al koos de toenmalige trainer hier zelf voor. In september 1991 ging hij in op een aanbod van Real Madrid en keerde zijn vroegere jeugdliefde de rug toe. Tot grote woede van Van Praag en zijn finan ciële rechterhand Arie van Os. Zoveel jaren later kijkt Beenhakker met al dan niet gespeelde spijtgevoelens terug op zijn onverwachte vertrek. "Ik had een aantal hele goede persoonlijke argumenten om terug te keren naar Spanje. Welke dat waren, daar ga ik niet op in. Ik moest dat op dat moment doen, al is me die beslissing niet in de koude kleren gaan zitten, want ik had het uitstekend naar mijn zin bij Ajax. Ik begreep de teleurstelling en de frustratie bij de leiding van de club, maar het grote in Michael is altijd geweest dat hij na een zakelijk conflict een biertje of een kopje koffie met je ging drinken. Hoe lijnrecht we ook tegenover elkaar hebben gestaan. Ik weet van mezelf dat ik een hoop slechte eigenschappen heb, maar ik ben niet ran cuneus. En het is gebleken dat hij die din gen ook kon scheiden Onze relatie, die altijd warm en intens is geweest, is zodoen de niet negatief beïnvloed," beweert de huidige, technisch directeur van Feye- noord. In 'De Voorzitter' staat echter dat het twee jaar heeft geduurd voordat de par tijen weer echt on speaking terms waren. Sindsdien waren ze weer vrienden voor het leven. Beenhakker: "Onze band was vanaf het begin heel goed. Ik ben in 1989 vanuit Madrid naar Ajax gekomen. Daar was net een nieuw bestuur aangetreden, met Michael als voorzitter, Arie als penning-

AJAX ARCHIEF

Clubblad De Ajacied (1997-2009) | 2009 | | pagina 45