'Ik zal ook niet gauw opgeven, bijt me graag ergens in' doorheen zat en bleef toen op me inpraten. klassevolle, vaak miskende doelmatigheid 'Kom op, ga door', riep hij toen en mede van spelen. Edgar Davids, de Sranang- daardoor kon ik het volhouden. Ik zal ook man uit Amsterdam Noord, heeft bij Schei- niet gauw opgeven, bijt me graag ergens lingwoude geleerd om berg op te in." voetballen. Gelukkig was hij nog net lang Zou dat de reden zijn waarom de piranha genoeg in Suriname om daar vandaan het als bijnaam voor een speler is teruggekeerd hart van de piranha mee te nemen. Een in de hoofdstedelijke hoofdmacht? piring, zeggen ze in Suriname.(...) In de "Bij Maarssen had ik nooit echt een bij- Surinaamse nachten, zwaar van mysterie naam. Bij Ajax in de A1 noemde de jongens en stille kracht, zijn de verhalen over de me Clara. Ze vergeleken me toen met Cla- pirings die in het water razendsnel toeslaan rence Seedorf (die nog iets jonger dan Ani- en mens en dier in een mum van tijd tot op ta zijn debuut in Ajax-één maakte, red.), het bot afkluiven, bloedstollend. De misschien daarom. En nu ben ik voor de klasse sluimert, in het wiegende water jongens een piranha." waar de piring zich thuisvoelt.' Nu werd Toeval of niet: één van Anita's illustere Vurnon niet geboren in Suriname, maar in voorgangers uit de Ajax-jeugd, Edgar Willemstad, de hoofdstad van Curacao. Davids, kreeg dit eervolle ticket ook eens Maar toch: er zijn veel mindere voetballers opgeplakt. Uit 'De Godenzonen van Ajax', te bedenken om mee vergeleken te worden het boekje van Endt, dat in '93 door Tho- dan met de piranha Davids. Anita wist niet mas Rap werd uitgegeven: 'Edgar is niet dat de te vroeg gestopte voetballer dezelf- alleen een goede voetballer, er zit ook ver- de bijnaam had. Zijn ogen staan nog groter betenheid in zijn spel. Hij is hongerig. Hon- dan ooit van verbazing, lijkt het wel. gerig naar een plaats onder de zon, naar doelpunten en naar winst. En Edgar kent "Nu ik dit hoor ben ik helemaal trots, zeker de schoonheid van het één keer raken, de weten. Het is wel leuk dat de jongens me zo noemen. Wanneer ze dat doen? Als er gesproken wordt over een wedstrijd, dan zeggen ze: 'Vurnon was weer een piranha.' Hoe vaak ze dat zeggen? De laatste tijd wel vaker, ha, ha. Het hoort er ook bij, vind ik, die bijnamen. Kenneth Vermeer is challa. Geen idee waarom. Dat moet je mij niet vragen, dat is al een tijdje zo. Gregory van der Wiel is voor ons Greg. Urby is Urbs, Jan Vertonghen Dzjentoes en Toby is Tops. En zo gaat het maar door." Lamm Anita's artiestennaam is overigens JR. "Mijn vader heet ook Vurnon, vandaar, want jr staat voor junior," verduidelijkt onze muzikale back. Of Martin Jol van rap of r&b houdt, is onbekend. Hij geeft - en dat is uiteraard veel interessanter - wel hoog op van de kwaliteiten van zijn all-rounder: "Vurnon kan heel vervelend zijn voor zijn tegenstander". De oefenmeester herkent in hem zelfs trekjes van Philipp Lamm, verde diger van Bundesligatopclub Bayern Mün- chen en het Duitse nationale elftal. Martin Jol geeft hoog op van de kwaliteiten van zijn all-rounder: "Vurnon kan heel ver velend zijn voor zijn tegenstander". De oefenmeester herkent in hem zelfs trekjes van Philipp Lamm, verdediger van Bundes ligatopclub Bayern München en het Duitse nationale elftal. "Ja, dat heb ik ook gelezen. Ik weet ook wat-ie bedoelt. Phillip is net als ik een rechtsbenige speler die als linksback wordt opgesteld. Leuke vergelijking inderdaad." De Ajacied 29 Zo goed is Anita nog lang niet. In de hiërar chie bij Ajax is hij wel zodanig gestegen dat Timothée Atouba - als hij al fit is - zijn meeste speelminuten bij de reserves maakt. Jol: "Ik ben redelijk tevreden over Atouba, maar hij heeft de pech dat ik wat uitvindingen heb gedaan door bijvoorbeeld Vurnon als linksback op te stellen. Nu zal hij moeten wachten totdat er een blessure is of totdat een speler minder goed speelt." Toch opmerkelijk, want de veelvoudig Kameroenese international is toch niet voor een appel en een ei naar Amsterdam gehaald. Vurnon: "Hoe ik daar tegenover sta? Goed, we gaan prettig met elkaar om. We probe ren beiden ons best te doen en dan is het aan de trainer om te besluiten wie speelt." De jeugdinternational - die zich dit seizoen ook bij Jong Oranje heeft opgewerkt van invaller tot basiskracht - manifesteert zich op een plek, die hij vóór dit seizoen niet in gedachten moet hebben gehad. Hoe is dat? "Ik kan op verschillende posities spelen en

AJAX ARCHIEF

Clubblad De Ajacied (1997-2009) | 2009 | | pagina 31