Hij omspeelt verdedigers alsof ze er niet staan en het publiek geniet vaak als hij invalt Pius Ikedia Vv heeft hij deze zomer met zijn landgenoten nog een verrassing in petto op het WK. De in de Nigeriaanse stad Lagos geboren rechtsbuiten heeft acties in huis waar het publiek voor naar het stadion komt. Hij omspeelt verdedigers alsof ze er niet staan en het publiek geniet vaak als hij invalt. Hij begint te lachen als dat ter sprake komt: "Daar komen de mensen toch voor? Maar het belangrijkste is dat ik dan ook een goede voorzet af kan leveren waaruit een doelpunt komt. En zelf scoren is natuurlijk ook fantastisch. Als je invalt heb je maar weinig tijd om jezelf te kunnen tonen. En het is moeilijker om met je krachten om te springen dan als je een hele wedstrijd M JL T ^Laar bij Ajax weten ze het kennelijk zelf ook niet zeker. David Endt schrijft in het officiële Ajax jaarboek van 1999- 2000 dat het als 'Ikèdja' zou moeten worden uitgesproken. Terwijl zijn collega's van de Ajax persafdeling in het persbulletin 2001- 2002 schrijven dat het 'Ie-kéé-die-ja' moet zijn. Hun eigen inter netsite maakt er 'Ie-ketja' van. Het maakt de hoofdpersoon niet veel uit: "Als je uit een ander land komt waar de taal anders wordt gesproken is het moeilijk om de uitspraak van een naam hier uit te leggen of perfect uit te spreken. Zelf zeg ik 'Pa-jus'." Geheimzinnig vervolgt hij: "De waarheid tussen de varianten van mijn achter naam ligt in het midden." Waarom was het zo lang stil rond zijn persoon? "Ik heb veel kleine blessures gehad. En dus heb ik een hele moeilijke periode achter de rug. Een periode waarin ik me heel eenzaam heb gevoeld. Als je eruit bent voor een aantal maanden dan tast dat je vertrouwen aan en als je, zoals ik, ook nog eens ver van huis bent dan kun je je regelmatig heel eenzaam voelen. Ik denk dat ik 5 maanden achter elkaar geblesseerd ben geweest. Nu ben ik geluk kig fit en speel ik bijna wekelijks mee, vooral als invaller. En geluk kig speel ik met Jong Ajax regelmatig hele wedstrijden. Nu wil ik lange tijd fit blijven. Dat is goed voor het vertrouwen en dan komt de vorm vanzelf. Ik heb tijd nodig om weer helemaal in vorm te komen, al voelt het wel steeds beter. Maar het kan nog veel beter. Ik dank God voor de goede mensen om me heen, en natuurlijk voor de dokters. Ik ben niet de enige die het moeilijk heeft gehad de afgelopen maanden, je ziet het ook aan jongens als Pasanen en Cruz. Lang geblesseerd zijn en ver van huis. Dat is echt niet leuk. Ik bel veel met mijn familie. In Amsterdam wonen wel Nigeriaanse mensen, maar ik heb er niet zoveel contact mee. Ze zien me toch als de voetballer Ikedia. Zijn debuut is inmiddels alweer enige tijd geleden. Op 28 november 1999 mocht hij bij AZ-Ajax zijn opwachting maken. In de rijke clubhistorie scoorden jonge Ajax-debutanten regelmatig een doelpunt bij hun eerste optreden in de hoofdmacht, Pius scoorde een gele kaart. Ajax verloor met 2-1. Wisselende vorm, opgevolgd dus door vele kleine blessures voorkwamen vooralsnog een echte doorbraak, maar in de tweede seizoenshelft van deze competitie zijn er toch wekelijks speelminuten voor hem weggelegd. Ikedia is inmiddels 21 jaar en hij heeft een contract dat hem nog tot en met het seizoen 2003-2004 aan Ajax bindt. Voordat hij door Ajax werd gekocht speelde hij bij ASEC Mimosas in Ivoorkust. Daar won hij zijn eerste grote prijs, de Africa Cup voor clubteams. Vergelijkbaar met de Champions League in Europa. Op het moment dat we elkaar spreken kan aan zijn palmares op korte termijn nog de Amstel-Cup en de landstitel worden toegevoegd. En wie weet moet spelen. Ik geniet van elk moment dat ik mee doe. Zeker na zoveel blessureleed besef ik hoe lekker het is om fit te zijn. Ik blijf herhalen dat fit zijn en blijven nu echt het belangrijkste is. Je traint weer met de groep, speelt wedstrijden met de groep. Dat is toch waar het om gaat? Geblesseerd zijn staat voor mij synoniem aan eenzaamheid." Zijn geringe lengte en het feit dat hij slechts 60 kg weegt vor men geen probleem voor Ikedia. "In voetbal, en zeker niet op de manier waarop wij bij Ajax spelen, is lengte niet zo belangrijk." Ikedia wijst op zijn hoofd: "Hier gaat het om. Slim zijn, slim spelen. Maradona was toch ook klein? En Romario? Zelfde verhaal! Voor mijn spel is het zeker geen bezwaar. Ik dribbel zo makkelijker om de mensen heen. Vroeger was ik juist langer dan mijn leeftijdge noten. Tot mijn 8e of 9e jaar. Ja, haha, echt waar. Toen speelden we op blote voeten op straat. Daar leer je pas goed dribbelen! Al Ajacied - april 2002 41

AJAX ARCHIEF

Clubblad De Ajacied (1997-2009) | 2002 | | pagina 43