Hij omspeelt verdedigers alsof ze er
niet staan en het publiek geniet vaak
als hij invalt
Pius Ikedia
Vv
heeft hij deze zomer met zijn landgenoten nog een verrassing in
petto op het WK.
De in de Nigeriaanse stad Lagos geboren rechtsbuiten heeft
acties in huis waar het publiek voor naar het stadion komt. Hij
omspeelt verdedigers alsof ze er niet staan en het publiek geniet
vaak als hij invalt. Hij begint te lachen als dat ter sprake komt:
"Daar komen de mensen toch voor? Maar het belangrijkste is dat
ik dan ook een goede voorzet af kan leveren waaruit een doelpunt
komt. En zelf scoren is natuurlijk ook fantastisch. Als je invalt heb
je maar weinig tijd om jezelf te kunnen tonen. En het is moeilijker
om met je krachten om te springen dan als je een hele wedstrijd
M
JL T ^Laar bij Ajax weten ze het kennelijk zelf ook niet
zeker. David Endt schrijft in het officiële Ajax jaarboek van 1999-
2000 dat het als 'Ikèdja' zou moeten worden uitgesproken. Terwijl
zijn collega's van de Ajax persafdeling in het persbulletin 2001-
2002 schrijven dat het 'Ie-kéé-die-ja' moet zijn. Hun eigen inter
netsite maakt er 'Ie-ketja' van. Het maakt de hoofdpersoon niet
veel uit: "Als je uit een ander land komt waar de taal anders wordt
gesproken is het moeilijk om de uitspraak van een naam hier uit te
leggen of perfect uit te spreken. Zelf zeg ik 'Pa-jus'." Geheimzinnig
vervolgt hij: "De waarheid tussen de varianten van mijn achter
naam ligt in het midden."
Waarom was het zo lang stil rond zijn persoon? "Ik heb veel
kleine blessures gehad. En dus heb ik een hele moeilijke periode
achter de rug. Een periode waarin ik me heel eenzaam heb
gevoeld. Als je eruit bent voor een aantal maanden dan tast dat je
vertrouwen aan en als je, zoals ik, ook nog eens ver van huis bent
dan kun je je regelmatig heel eenzaam voelen. Ik denk dat ik 5
maanden achter elkaar geblesseerd ben geweest. Nu ben ik geluk
kig fit en speel ik bijna wekelijks mee, vooral als invaller. En geluk
kig speel ik met Jong Ajax regelmatig hele wedstrijden. Nu wil ik
lange tijd fit blijven. Dat is goed voor het vertrouwen en dan komt
de vorm vanzelf. Ik heb tijd nodig om weer helemaal in vorm te
komen, al voelt het wel steeds beter. Maar het kan nog veel beter.
Ik dank God voor de goede mensen om me heen, en natuurlijk voor
de dokters. Ik ben niet de enige die het moeilijk heeft gehad de
afgelopen maanden, je ziet het ook aan jongens als Pasanen en
Cruz. Lang geblesseerd zijn en ver van huis. Dat is echt niet leuk.
Ik bel veel met mijn familie. In Amsterdam wonen wel Nigeriaanse
mensen, maar ik heb er niet zoveel contact mee. Ze zien me toch
als de voetballer Ikedia.
Zijn debuut is inmiddels alweer enige tijd geleden. Op 28
november 1999 mocht hij bij AZ-Ajax zijn opwachting maken. In de
rijke clubhistorie scoorden jonge Ajax-debutanten regelmatig een
doelpunt bij hun eerste optreden in de hoofdmacht, Pius scoorde
een gele kaart. Ajax verloor met 2-1. Wisselende vorm, opgevolgd
dus door vele kleine blessures voorkwamen vooralsnog een echte
doorbraak, maar in de tweede seizoenshelft van deze competitie
zijn er toch wekelijks speelminuten voor hem weggelegd. Ikedia is
inmiddels 21 jaar en hij heeft een contract dat hem nog tot en met
het seizoen 2003-2004 aan Ajax bindt. Voordat hij door Ajax werd
gekocht speelde hij bij ASEC Mimosas in Ivoorkust. Daar won hij
zijn eerste grote prijs, de Africa Cup voor clubteams. Vergelijkbaar
met de Champions League in Europa. Op het moment dat we
elkaar spreken kan aan zijn palmares op korte termijn nog de
Amstel-Cup en de landstitel worden toegevoegd. En wie weet
moet spelen. Ik geniet van elk moment dat ik mee doe. Zeker na
zoveel blessureleed besef ik hoe lekker het is om fit te zijn. Ik blijf
herhalen dat fit zijn en blijven nu echt het belangrijkste is. Je traint
weer met de groep, speelt wedstrijden met de groep. Dat is toch
waar het om gaat? Geblesseerd zijn staat voor mij synoniem aan
eenzaamheid."
Zijn geringe lengte en het feit dat hij slechts 60 kg weegt vor
men geen probleem voor Ikedia. "In voetbal, en zeker niet op de
manier waarop wij bij Ajax spelen, is lengte niet zo belangrijk."
Ikedia wijst op zijn hoofd: "Hier gaat het om. Slim zijn, slim spelen.
Maradona was toch ook klein? En Romario? Zelfde verhaal! Voor
mijn spel is het zeker geen bezwaar. Ik dribbel zo makkelijker om
de mensen heen. Vroeger was ik juist langer dan mijn leeftijdge
noten. Tot mijn 8e of 9e jaar. Ja, haha, echt waar. Toen speelden
we op blote voeten op straat. Daar leer je pas goed dribbelen! Al
Ajacied - april 2002
41