steven Pienaar Drempelvrees was de debutant in
tJjjM Breda kennelijk vreemd, want als
nieuwe 'nummer 10' ging hij direct en
onverschrokken de strijd aan
Ik speel het liefst
op de nummer
tien-positie, als
middenvelder dus
met de punt naar
voren
dan honderd procent mijn best doen. En het is niet erg als je dan fouten maakt. Dat mag
best. De trainers schieten me er niet om af. Gelukkig maar. Bovendien, zolang ik fouten
maak, leer ik nog steeds. En ik moet nog veel leren, dat lijkt me logisch", vertelt Pienaar, die
niet alleen zelfbewust is, maar ook gelovig en daar doet hij niet geheimzinnig over. "Elke
morgen als ik wakker word, ga ik op mijn knieën zitten en bid ik tot God. Ook vóór elke trai
ning en wedstrijd trek ik me even terug om te bidden, om God om hulp te vragen. Hoe de
andere spelers hier tegenaan kijken? Ze laten me in mijn waarde en waarom niet? Ik heb
het nodig, put er moed uit. En waar ik uiteindelijk terecht kom, wat de toekomst brengen
zal? Dat weet ik niet. Only God knows! Maar natuurlijk hoop ik eerst bij Ajax te slagen",
vertelt Pienaar, die in Portugal de sfeer mocht proeven en inmiddels heeft kunnen vaststel
len dat het naar meer smaakt. "Ik speel het liefst op de nummer-tien-positie, als midden
velder dus met de punt naar voren. Maar ook rechts of links op het middenveld kan ik me
goed redden".
Dat was direct te zien in de slijtageslag tegen NAC waar Pienaar enigszins verrassend
zijn officiële debuut mocht maken in Ajax-één, ten koste van bijvoorbeeld Richard Tobber
eh Knopper. Drempelvrees was de debutant in Breda kennelijk vreemd, want als nieuwe
'nummer 10' ging hij direct en onverschrokken de strijd aan. En hij was overal op het veld
te vinden. In de daaropvolgende wedstrijd tegen Fortuna Sittard was het opvallend dat hij
vrijwel alle vrije trappen en corners voor zijn rekening nam. "Dat mocht van de trainer, al
Ajacied - april 2002
29