Over Beckham, Jiskefet,
Van Basten en Suriname
Lectuur
Zijn kwaliteiten zijn al meermalen beschreven en minstens zo vaak
bejubeld. Zijn traptechniek is ongeëvenaard en zijn vrouw, ex-Spice
Girl Victoria Adams, mag er eveneens zijn. David Beckham is de
naam, de speler met de meest fluwelen trap ter wereld. Er is geen bal
die beter aankomt als die van de voet van Beckham naar een mede
speler of op doel wordt gestuurd.
Tekst: Hans Janssen
Je kon erop wachten dat
'Hard gras' na portretten van
Johan Cruijff, Wim van
Hanegem en Marco van Basten
zijn pijlen eens zou richten op
David Beckham, Welnu, num
mer 30 is grotendeels gewijd
aan de sterspeler van
Manchester United en het
Engels voetbalelftal. Het is een
verre van doorsnee-voetbalver-
haal geworden, want het is een
vertaling van het boek 'Burchill
on Beckham' van de hand van
Julie Burchill. De Engelse is in
eigen land een, op zijn zachtst
uitgedrukt, controversieel
columniste. Burchill schopt
flink om zich heen, maar ze
blijft vol bewondering voor
vooral de persoon Beckham. Of
ze verstand van voetbal heeft,
dat wagen we te betwijfelen.
Wedden dat haar naam door
het nieuwste nummer van dit
'voetbaltijdschrift voor lezers'
ook in Nederland 'snel een
bekende klank zal krijgen?
Enkele citaten ter onder
steuning:
'Een voetballer die, vaak in
het bijzijn van hun kinderen,
zijn vrouw of vriendin in elkaar
slaat? Applaus voor die vent!
Een succesvolle mooie jonge
man die zo overduidelijk zijn
succesvolle mooie jonge vrouw
en hun zoon aanbidt? Oprotten,
walgelijk watje! Dat de
Beckhams zo'n fysiek genot
aan elkaar beleven, moet erg
zuur zijn voor de kalende, ver
slappende, veertig-plus journa
list wiens seksleven al jaren
geleden is begonnen weg te
kwijnen
'Als enigen onder de spor
ters worden voetballers meest
al behandeld als een kruising
tussen imbeciele schooljonge
tjes en prijsstieren, die op won
derbaarlijke wijze hun smerige
hoeven op flinke geldbedragen
hebben weten te leggen'.
In Hard gras ook een intri
gerend fragment (over de fina
le van het WK in 1974) uit de
roman Opportunist van Jan
Luitzen, een boek dat deze
maand uitkomt bij uitgeverij
Querido. Verder de gebruikelij
ke tekeningen, interessante
lezerspost en gedichten.
Van Basten
Bijna poëtisch is de lofzang
op Van Basten in 'Idolen' en
laat dat nu net de bedoeling
zijn. Uitgeverij 521 heeft een
kleine twintig min of meer
bekende Nederlanders zich
laten uitleven in een verhaal
over hun favoriet(en). En zo
wordt Winnetou omschreven
'als de nobelste alle Nobele
Wilden'en krijgt Bruce Lee (een
andere vechtjas) een al een
even goddelijk stempel.
Eigenlijk spreekt de eerste zin
van de bijdrage van columnist
Martin Bril over Van Basten al
boekdelen: 'Zelden iemand zo
afwezig zien zijn als Marco van
Basten in de zomer van 1998'.
Woorden schieten zelfs voor
Bril tekort om het karakter en
de voetbalkwaliteiten van zijn
idool te kunnen beschrijven.
Gelukkig heeft de topper van
weleer zijn terugkeer aange
kondigd, waardoor zijn (nuch
tere) kijk op het spelletje defini
tief niet verloren gaat.
Jan Mulder, eens topvoet
balier nu topschrijver, is eigen
lijk nooit weggeweest, ook niet
uit deze rubriek. Ook over hem
wordt in Idolen een kostelijk
verhaal geschreven. Met als
moraal: 'Hij helpt zelfs tegen
vliegangst'. En dat hadden wij
toch nooit achter Mulder dur
ven te zoeken; Eric Castien
wel.
Jiskefet
Heeft Jiskefet eigenlijk nog
geheimen? Afgaande op de
inhoud van het jubileumboek,
de drie heren doen het al ruim
tien jaar met elkaar, zou je den
ken van niet, maar dat zou een
diskwalificatie zijn van hun
kwaliteiten. Te meer, daar
Michiel Romeyn, Kees Prins en
Herman Koch achter de scher
men druk bezig zijn met een
nieuwe serie programma's, die
in juli en augustus op tv te zien
zullen zijn (dat wordt dus opne
men voor de vakantiegangers).
Het boek staat vol met al die
persiflages en creatieve vond
sten van het afgelopen decen
nium, die ook in voetbalkringen
hooglijk worden gewaardeerd.
Het was niet voor niets dat
Frank Rijkaard en, daar heb je
hem weer, Jan Mulder bij de
presentatie aanwezig waren
van de bloemlezing van ja, wie
sage ich das jetzt die krankzin
nige werkelijkheid van
Jiskefet. Nu we het toch (indi
rect) over Ajax hebben: één
van de meest sprekende sport-
onderwerpen van het trio was
de verhandeling tussen een
papa, die, met op de achter
grond stadion De Meer, zijn
zoontje in Ajax-tenue verma
nend toespreekt.
'Waarom kwam je altijd hui
lend je bedje uit, als papa en
mama ruzie hadden? Omdat
papa van jou een grote voetbal
ler wilde maken en omdat
mama dat niet zo zag zitten.
Nee... maar papa heb wel
gevochten en z'n handen voor
jou in het vuur gestoken!'
Seedorf
Heel wat serieuzer van
karakter is 'Blootvoeters en
beschuitgras', waarin Diederik
Samwel op aanstekelijke wijze
een beschrijving geeft van het
Surinaamse voetbal en de band
die er is, of zou moeten zijn,
met Nederland. Want zoals
Oranje niet zonder zijn
Ajacied - april 2002
21
