BRUTIL HOSÉ DROOM "Weetje, spelen bij Ajax is altijd mijn droom geweest. Het is nog steeds de club die het meest kampioen is geworden en de meeste goede voetbal lers komen ook van Ajax. Daarom was ik ook zo blij dat de samenwerking met Volendam, waarvan een tijdje sprake is geweest, eind vorig seizoen niet is doorgegaan. Als dat wel het geval was geweest, dan had ik nu bij Volendam gespeeld. En dat zag ik echt niet zitten. FC Groningen heeft me ook nog willen overnemen, maar gelukkig kreeg ik een brief van mijn heer Adriaanse waarin hij me uitno digde voor de eerste training voor het nieuwe seizoen van het eerste elftal. Ik las die brief pas toen ik van mijn vakantie op Curasao thuis kwam. Ik heb me daar toch wel wat zorgen gemaakt over mijn toekomst, want ik wilde per se bij Ajax blijven om me hier te kunnen bewijzen. Nu kan dat dus en ik moet zeggen dat Adriaanse van alle trainers die ik bij het eerste elftal heb meegemaakt me het meeste vertrouwen geeft. Dat doet me goed. En ik vind ook dat ik tijdens de voor bereiding en de eerste wedstrijden van de competitie heb laten zien dat ik het aan kan", vertelt Hosé, die voor zichtig begint te stralen wanneer de wedstrijd tegen Lazio Roma in het Amsterdam Tournament ter sprake komt. "Het was geweldig om juist in die wedstrijd, thuis en voor zoveel mensen, te mogen scoren. Dat was echt genieten. Dan komt alles los", lacht Hosé en zijn gouden voortand wordt zichtbaar. Ook in het oefenduel met Coventry City en de competitie ouverture tegen Fortuna Sittard wist de lieveling van het thuispubliek het net te vinden. Bij vrijwel zijn eerste balcontact. Als invaller, dat wel. Maar met die rol heeft-ie geen moeite. Hosé (wiens voorbeeld vroeger Ronaldo was) hoeft nu nog niet per se in de basis te beginnen, zijn tijd komt nog wel, al zal hij daarvoor weer tegenslagen moeten overwinnen. Want ook nu hij eindelijk vast deel uitmaakt van de selectie van Ajax-1, ontkomt Hosé niet aan een terugval. Dat geeft-ie zelf ook toe. Hosé: "Om aan de top te komen is niet zo moei lijk, maar aan de top blijven, dat is veel moeilijker. Aanvankelijk ging het dit seizoen steeds beter, maar na de eerste competitiewedstrijden kreeg ik te maken met een dipje. Waaraan dat te merken is? Je bent niet scherp, wat vooral in het hoofd zit. Mentaal voel ik me dan gewoon niet lekker. Je vecht tegen jezelf, zeker als de eerste balbe handeling niet goed is. Op het veld zie je dan dat ik ballen van de schoen laat springen of dat ik steeds net even iets te laat ben". Of, wat een oude kwaal is, dat Hosé het allemaal iets te mooi wil doen. Zoals in de UEFA-Cup wed strijd, thuis, tegen AA Gent. In het laatste kwartier mocht hij - bij traditie - weer meedoen en in de voorlaatste Meyde en Van der Gun aan de ver wachtingen. Van der Gun, vijf maan den ouder dan collega-jeugdinterna- tional Hosé, had tot dit seizoen nog geen (officiële) minuut in Ajax-1 gespeeld. En dat terwijl de Amsterdamse club hem al op 11-jarige leeftijd wilde inlijven. Toch kan de geboren Hagenaar op eredivisie-erva ring bogen, want in de tweede helft van de vorige competitie speelde Van der Gun op uitleenbasis bij FC Den Bosch. "Ik kwam bij Ajax, omdat ik voldeed aan de TIPS criteria (Techniek, Intelligentie, Persoonlijkheid en minuut, bij een 3-0 voorsprong, kwam hij in een ideale scoringspositie. In plaats van direct uit te halen, contro leerde Hosé eerst de bal om vervolgens de keeper uit te willen spelen. Het schot werd gekeerd en Hosé's gemoed kreeg een nieuwe knauw. Hoofdschuddend en moedeloos strij dend speelde hij de wedstrijd uit. Terwijl zijn ploeggenoten na het slot signaal het publiek bedankten voor de steun, zocht Hosé als eerste de kleed kamers op. Tijdens de gebruikelijke persconferentie toonde Adriaanse mededogen met Hosé. De technisch directeur betreurde het dat de spits als één van de weinige jongelingen niet voldeden. "Die kans had hem over het dooie punt heen kunnen helpen", meende Adriaanse. VAN DER GUN Brutil Hosé zou bijkans jaloers worden op zijn generatiegenoot Cedric van der Gun. 'Vroeger', bij de jeugd, vorm den de twee met Kevin Bobson en Andy van der Meyde een levensgevaar lijke voorhoede. Inmiddels maken ze al vier deel uit van het keurkorps van Adriaanse en voldoen alleen Van der Snelheid, red.). Na driejaar in de jeugd en driejaar in het tweede was ik een paar keer dicht bij een debuut in het eerste elftal. Maar dat was er tot dit seizoen nog niet van gekomen, onder meer door een ernstige bles sure. Ik kreeg vervolgens de kans om het seizoen af te maken bij Den Bosch en daar heb ik veel geleerd, ook omdat ik daar tegen degradatie moest vech ten. Dan sta je immers altijd onder druk. Nadeel daarvan was natuurlijk datje zelden of nooit een kans kreeg om te scoren. Ik speelde er vooral als rechtshalf, controlerend dus, en dat is niet de positie die ik prefereer. Ik speel het liefst 'op tien', want daar kan ik het best uit de voeten. Ik ben snel, heb diepgang en ben gevaarlijk voor de goal", klinkt het uitermate zelfverzekerd uit de mond van de ex- speler van de amateurs van FfW. Het beste bewijs leverde Cedric van der Gun in de twee Europacupduels met Gent, waarin hij als mid-midden drie keer scoorde. Een resultaat waar Brutil Hosé voorlopig alleen nog maar van kan dromen.

AJAX ARCHIEF

Clubblad De Ajacied (1997-2009) | 2000 | | pagina 39