BRUTIL HOSÉ
DROOM
"Weetje, spelen bij Ajax is altijd mijn
droom geweest. Het is nog steeds de
club die het meest kampioen is
geworden en de meeste goede voetbal
lers komen ook van Ajax. Daarom was
ik ook zo blij dat de samenwerking
met Volendam, waarvan een tijdje
sprake is geweest, eind vorig seizoen
niet is doorgegaan. Als dat wel het
geval was geweest, dan had ik nu bij
Volendam gespeeld. En dat zag ik echt
niet zitten. FC Groningen heeft me
ook nog willen overnemen, maar
gelukkig kreeg ik een brief van mijn
heer Adriaanse waarin hij me uitno
digde voor de eerste training voor het
nieuwe seizoen van het eerste elftal. Ik
las die brief pas toen ik van mijn
vakantie op Curasao thuis kwam. Ik
heb me daar toch wel wat zorgen
gemaakt over mijn toekomst, want ik
wilde per se bij Ajax blijven om me
hier te kunnen bewijzen. Nu kan dat
dus en ik moet zeggen dat Adriaanse
van alle trainers die ik bij het eerste
elftal heb meegemaakt me het meeste
vertrouwen geeft. Dat doet me goed.
En ik vind ook dat ik tijdens de voor
bereiding en de eerste wedstrijden van
de competitie heb laten zien dat ik
het aan kan", vertelt Hosé, die voor
zichtig begint te stralen wanneer de
wedstrijd tegen Lazio Roma in het
Amsterdam Tournament ter sprake
komt. "Het was geweldig om juist in
die wedstrijd, thuis en voor zoveel
mensen, te mogen scoren. Dat was
echt genieten. Dan komt alles los",
lacht Hosé en zijn gouden voortand
wordt zichtbaar. Ook in het oefenduel
met Coventry City en de competitie
ouverture tegen Fortuna Sittard wist
de lieveling van het thuispubliek het
net te vinden. Bij vrijwel zijn eerste
balcontact. Als invaller, dat wel. Maar
met die rol heeft-ie geen moeite.
Hosé (wiens voorbeeld vroeger
Ronaldo was) hoeft nu nog niet per se
in de basis te beginnen, zijn tijd komt
nog wel, al zal hij daarvoor weer
tegenslagen moeten overwinnen.
Want ook nu hij eindelijk vast deel
uitmaakt van de selectie van Ajax-1,
ontkomt Hosé niet aan een terugval.
Dat geeft-ie zelf ook toe. Hosé: "Om
aan de top te komen is niet zo moei
lijk, maar aan de top blijven, dat is
veel moeilijker. Aanvankelijk ging het
dit seizoen steeds beter, maar na de
eerste competitiewedstrijden kreeg ik
te maken met een dipje. Waaraan dat
te merken is? Je bent niet scherp, wat
vooral in het hoofd zit. Mentaal voel
ik me dan gewoon niet lekker. Je vecht
tegen jezelf, zeker als de eerste balbe
handeling niet goed is. Op het veld zie
je dan dat ik ballen van de schoen laat
springen of dat ik steeds net even iets
te laat ben". Of, wat een oude kwaal
is, dat Hosé het allemaal iets te mooi
wil doen. Zoals in de UEFA-Cup wed
strijd, thuis, tegen AA Gent. In het
laatste kwartier mocht hij - bij traditie
- weer meedoen en in de voorlaatste
Meyde en Van der Gun aan de ver
wachtingen. Van der Gun, vijf maan
den ouder dan collega-jeugdinterna-
tional Hosé, had tot dit seizoen nog
geen (officiële) minuut in Ajax-1
gespeeld. En dat terwijl de
Amsterdamse club hem al op 11-jarige
leeftijd wilde inlijven. Toch kan de
geboren Hagenaar op eredivisie-erva
ring bogen, want in de tweede helft
van de vorige competitie speelde Van
der Gun op uitleenbasis bij FC Den
Bosch. "Ik kwam bij Ajax, omdat ik
voldeed aan de TIPS criteria (Techniek,
Intelligentie, Persoonlijkheid en
minuut, bij een 3-0 voorsprong, kwam
hij in een ideale scoringspositie. In
plaats van direct uit te halen, contro
leerde Hosé eerst de bal om vervolgens
de keeper uit te willen spelen. Het
schot werd gekeerd en Hosé's gemoed
kreeg een nieuwe knauw.
Hoofdschuddend en moedeloos strij
dend speelde hij de wedstrijd uit.
Terwijl zijn ploeggenoten na het slot
signaal het publiek bedankten voor de
steun, zocht Hosé als eerste de kleed
kamers op. Tijdens de gebruikelijke
persconferentie toonde Adriaanse
mededogen met Hosé. De technisch
directeur betreurde het dat de spits
als één van de weinige jongelingen
niet voldeden. "Die kans had hem over
het dooie punt heen kunnen helpen",
meende Adriaanse.
VAN DER GUN
Brutil Hosé zou bijkans jaloers worden
op zijn generatiegenoot Cedric van
der Gun. 'Vroeger', bij de jeugd, vorm
den de twee met Kevin Bobson en
Andy van der Meyde een levensgevaar
lijke voorhoede. Inmiddels maken ze
al vier deel uit van het keurkorps van
Adriaanse en voldoen alleen Van der
Snelheid, red.). Na driejaar in de
jeugd en driejaar in het tweede was
ik een paar keer dicht bij een debuut
in het eerste elftal. Maar dat was er tot
dit seizoen nog niet van gekomen,
onder meer door een ernstige bles
sure. Ik kreeg vervolgens de kans om
het seizoen af te maken bij Den Bosch
en daar heb ik veel geleerd, ook omdat
ik daar tegen degradatie moest vech
ten. Dan sta je immers altijd onder
druk. Nadeel daarvan was natuurlijk
datje zelden of nooit een kans kreeg
om te scoren. Ik speelde er vooral als
rechtshalf, controlerend dus, en dat is
niet de positie die ik prefereer. Ik
speel het liefst 'op tien', want daar
kan ik het best uit de voeten. Ik ben
snel, heb diepgang en ben gevaarlijk
voor de goal", klinkt het uitermate
zelfverzekerd uit de mond van de ex-
speler van de amateurs van FfW.
Het beste bewijs leverde Cedric van
der Gun in de twee Europacupduels
met Gent, waarin hij als mid-midden
drie keer scoorde. Een resultaat waar
Brutil Hosé voorlopig alleen nog maar
van kan dromen.
