RICHARD KNOPPER heeft. Hij is record international, heeft lang in de Serie A gespeeld. Maar ik vind ook weer niet dat de trai ner daar onderscheid in moet maken, sportief gezien. Op de training bijvoor beeld moet het niet zo zijn dat een oudere speler dingen wel of niet hoeft te doen vanwege zijn carrière. Dat moet niet uitmaken, vind ik. Zelf zou ik dan zelfs het voorbeeld willen geven, als ik eenmaal wat ouder ben. We zijn allemaal onderdeel van het team. Maar voor de andere spelers komt het harder aan als zoiets met iemand als Aron gebeurt, juist vanwe ge het respect dat er voor hem is." DOELSTELLINGEN "Profvoetballer zijn is een prachtig leven. Ja, ik heb een goede keuze gemaakt door te vertrekken bij Feyenoord want ik speel nu waar ik wil spelen. Ik speel op topniveau. Ik wilde verder groeien en wilde zo snel mogelijk de top halen. Dan was ik bij Feyenoord misschien weggekwijnd of had ik langs een lager niveau mis schien alsnog ergens een aardig niveau gehaald. Maar het leven is mooi als prof, ja. Als de resultaten uit blijven zitten er ook veel negatieve kanten aan het beroep. Ik denk dat er veel meer positieve kanten aanzitten. Je hobby is sporten en als je daar dan je geld mee kan verdienen is het prachtig. Er zijn wel wat jongens waarmee ik bij Feyenoord speelde doorgebroken, maar via een omweg of op een ander niveau. Er zitten wat jon gens bij Excelsior. Maar zoals Robin Nelisse doet het heel goed bij AZ nu, waar hij via Cambuur terecht is geko men. Dan had je nog Ellery Cairo, die nu bij FC Twente speelt. Verder schie ten me geen namen te binnen. Maar van mijn leeftijdgenoten bij Ajax zijn ook niet veel jongens doorgebroken. John O'Brien heeft na een jaar FC Utrecht nu de A selectie van Ajax gehaald. Verder ben ik de enige die is overgebleven. Cedric en die andere jongens Zijn jonger, die kende ik wel uit het tweede. Dat is overigens ook heel belangrijk, zo'n tweede elftal. Je komt met en tegen profs te spelen en jij komt uit de A-jeugd. Dus dat is leer zaam. Er zitten altijd spelers bij die net terug komen van een blessure maar die normaliter basisspeler zijn, het vergt extra scherpte natuurlijk. Alles gaat weer wat sneller en is wat harder dan bij de jeugd. Clubs hebben grote selecties dus soms speel je echt mooie wedstrijden. Ik heb met Kiki Musampa, Nordin Wooter en Marcio Santos tegen Feyenoord 2 gespeeld met Van Vossen, Graf, Iwan, Henk Vos en dat soort figuren. Daar kun je alleen maar van leren. Alleen moet dat de doorstroming van de jeugd niet tegenwerken. Jij vertelt me van een keus die Adriaanse heeft gemaakt met leeftijdsgrenzen. Ik denk dat het inderdaad niet zo moet zijn dat een jonge speler op de bank terecht komt omdat er iemand van het eerste net buiten de selectie is gevallen en dus mee moet doen met het tweede. Maar dat er een paar van die jongens bij zit ten, dat vind je als jonge jongen wel prettig. Maar je leert het beste en het meeste als je zelf speelt." "Ik hoef zeker niet weg bij Ajax. Waarom zou ik de grens al overgaan? Misschien blijf ik altijd in Nederland. Ik heb in ieder geval nooit tegen mezelf gezegd dat ik op een bepaalde leeftijd weg moet zijn. Je moet, vind ik, sowieso als voetballer een aantal jaren bij je club meegedraaid hebben. Komt er dan een mooie club, dan kun je dan alsnog overwegen wat je wilt doen. Waar die grens voor mij ligt, welk jaar of hoe oud ik moet zijn, dat weet ik niet. Dat zie ik wel. Maar zoals ik al zei, misschien ga ik nooit weg hier. Ik ben geen planner en leren doe ik toch nog wel bij Ajax. Het is nog maar mijn tweede seizoen. We spreken daar onderling niet echt over, nee. Natuurlijk is het voor Ajax belangrijk als we de kern bij elkaar houden. Ik zeg het wel eens in inter views, andere jonge jongens ook. We willen natuurlijk prijzen winnen en dat wordt lastig als er steeds jongens vertrekken. Jongens als Chivu en Gronkjaer hebben het hier ook heel erg naar hun zin en dat is ook belang rijk. Dat geldt ook voor mij. Het ont breekt alleen aan prijzen." Hallo, mijn naam is Kevin en ik ben drie jaar. Door mijn vader ben ik inmiddels een echte Ajax-fan geworden. Mijn vader gaat al meer dan twintig jaar naar Ajax. Hij vond mij nog steeds te klein om met hem mee te gaan, maar in augustus werd bij Ajax de 'Open Dag' gehouden en mocht ik voor het eerst mee. Ik vond het daar best gezellig. Er waren alleen niet zoveel mensen in het stadion. Op die grote tribune met blauwe stoeltjes voelde ik me behoorlijk alleen. Misschien dat er de volgende keer meer mensen zijn. GROETJES, KEVIN.

AJAX ARCHIEF

Clubblad De Ajacied (1997-2009) | 2000 | | pagina 16