RICHARD KNOPPER
heeft. Hij is record international,
heeft lang in de Serie A gespeeld.
Maar ik vind ook weer niet dat de trai
ner daar onderscheid in moet maken,
sportief gezien. Op de training bijvoor
beeld moet het niet zo zijn dat een
oudere speler dingen wel of niet hoeft
te doen vanwege zijn carrière. Dat
moet niet uitmaken, vind ik. Zelf zou
ik dan zelfs het voorbeeld willen
geven, als ik eenmaal wat ouder ben.
We zijn allemaal onderdeel van het
team. Maar voor de andere spelers
komt het harder aan als zoiets met
iemand als Aron gebeurt, juist vanwe
ge het respect dat er voor hem is."
DOELSTELLINGEN
"Profvoetballer zijn is een prachtig
leven. Ja, ik heb een goede keuze
gemaakt door te vertrekken bij
Feyenoord want ik speel nu waar ik
wil spelen. Ik speel op topniveau. Ik
wilde verder groeien en wilde zo snel
mogelijk de top halen. Dan was ik bij
Feyenoord misschien weggekwijnd of
had ik langs een lager niveau mis
schien alsnog ergens een aardig
niveau gehaald. Maar het leven is
mooi als prof, ja. Als de resultaten uit
blijven zitten er ook veel negatieve
kanten aan het beroep. Ik denk dat er
veel meer positieve kanten aanzitten.
Je hobby is sporten en als je daar dan
je geld mee kan verdienen is het
prachtig. Er zijn wel wat jongens
waarmee ik bij Feyenoord speelde
doorgebroken, maar via een omweg of
op een ander niveau. Er zitten wat jon
gens bij Excelsior. Maar zoals Robin
Nelisse doet het heel goed bij AZ nu,
waar hij via Cambuur terecht is geko
men. Dan had je nog Ellery Cairo, die
nu bij FC Twente speelt. Verder schie
ten me geen namen te binnen. Maar
van mijn leeftijdgenoten bij Ajax zijn
ook niet veel jongens doorgebroken.
John O'Brien heeft na een jaar FC
Utrecht nu de A selectie van Ajax
gehaald. Verder ben ik de enige die is
overgebleven. Cedric en die andere
jongens Zijn jonger, die kende ik wel
uit het tweede. Dat is overigens ook
heel belangrijk, zo'n tweede elftal. Je
komt met en tegen profs te spelen en
jij komt uit de A-jeugd. Dus dat is leer
zaam. Er zitten altijd spelers bij die
net terug komen van een blessure
maar die normaliter basisspeler zijn,
het vergt extra scherpte natuurlijk.
Alles gaat weer wat sneller en is wat
harder dan bij de jeugd. Clubs hebben
grote selecties dus soms speel je echt
mooie wedstrijden. Ik heb met Kiki
Musampa, Nordin Wooter en Marcio
Santos tegen Feyenoord 2 gespeeld
met Van Vossen, Graf, Iwan, Henk Vos
en dat soort figuren. Daar kun je
alleen maar van leren. Alleen moet
dat de doorstroming van de jeugd niet
tegenwerken. Jij vertelt me van een
keus die Adriaanse heeft gemaakt met
leeftijdsgrenzen. Ik denk dat het
inderdaad niet zo moet zijn dat een
jonge speler op de bank terecht komt
omdat er iemand van het eerste net
buiten de selectie is gevallen en dus
mee moet doen met het tweede. Maar
dat er een paar van die jongens bij zit
ten, dat vind je als jonge jongen wel
prettig. Maar je leert het beste en het
meeste als je zelf speelt."
"Ik hoef zeker niet weg bij Ajax.
Waarom zou ik de grens al overgaan?
Misschien blijf ik altijd in Nederland.
Ik heb in ieder geval nooit tegen
mezelf gezegd dat ik op een bepaalde
leeftijd weg moet zijn. Je moet, vind
ik, sowieso als voetballer een aantal
jaren bij je club meegedraaid hebben.
Komt er dan een mooie club, dan kun
je dan alsnog overwegen wat je wilt
doen. Waar die grens voor mij ligt,
welk jaar of hoe oud ik moet zijn, dat
weet ik niet. Dat zie ik wel.
Maar zoals ik al zei, misschien ga ik
nooit weg hier. Ik ben geen planner en
leren doe ik toch nog wel bij Ajax. Het
is nog maar mijn tweede seizoen. We
spreken daar onderling niet echt over,
nee. Natuurlijk is het voor Ajax
belangrijk als we de kern bij elkaar
houden. Ik zeg het wel eens in inter
views, andere jonge jongens ook. We
willen natuurlijk prijzen winnen en
dat wordt lastig als er steeds jongens
vertrekken. Jongens als Chivu en
Gronkjaer hebben het hier ook heel
erg naar hun zin en dat is ook belang
rijk. Dat geldt ook voor mij. Het ont
breekt alleen aan prijzen."
Hallo, mijn naam is Kevin en ik ben drie jaar. Door mijn vader ben ik inmiddels een
echte Ajax-fan geworden. Mijn vader gaat al meer dan twintig jaar naar Ajax. Hij vond
mij nog steeds te klein om met hem mee te gaan, maar in augustus werd bij Ajax de
'Open Dag' gehouden en mocht ik voor het eerst mee. Ik vond het daar best gezellig.
Er waren alleen niet zoveel mensen in het stadion. Op die grote tribune met blauwe
stoeltjes voelde ik me behoorlijk alleen. Misschien dat er de volgende keer meer
mensen zijn.
GROETJES, KEVIN.
