CV>Q-|3L\\Y VJE WO&DEU en een overzicht van zeven tig jaar aan hoogtepunten, zoals de Europacupsucces sen van Ajax, de vele wieler wedstrijden, maar ook het openluchtconcert van Pink Floyd in '72. De Amsterdam Arena, dat het Olympisch Stadion en De Meer had moeten doen vergeten, is ook en opnieuw onderwerp of liever doelwit van een boek: 'De ArenA, het leukste stadion ter wereld'. Het leest lekker weg, maar het gaat dan ook over al die grasmatten, een tuimelende Tina Turner, geblesseerd rakende spelers, de parkeerperikelen en nog veel meer opvallende inci denten, die eigenlijk allang geen incidenten genoemd mogen worden. Je zou bijna gaan denken dat het gehele stadion een incident, een ongelukje is geweest. Want tussen de eerste plannen voor de bouw van de Arena tot en met de nieuwste mat (zou het 25e exemplaar een zilveren randje krijgen?) is er heel wat mis gegaan. Als je al geen hoofdpijn krijgt van de hamburgerlucht, dan word je wel ziek na het lezen van het boekje. EXPOSITIES Het Nederlands Architectuur Instituut in Rotterdam besteedt nog tot en met 24 september aan dacht aan nog meer voetbal stadions in binnen- én bui tenland. Dat gebeurt tijdens de expositie 'Het Stadion; de architectuur van massa sport'. De gelijknamige cata logus kost 75 gulden. En de Kunsthal Rotterdam organi seerde samen met Waanders uitgevers in Zwolle deze zomer de expositie Teder z'n voetbal'. In de catalogus staan onder meer afbeeldin gen van een aquarel van de doodgeschoten Andres Escobar en schilderijen van de Amsterdam Arena en van de voetbalschoenen van de legendarische Ajax-keeper Gerrit Keizer. De schoenen zijn geschilderd door Amsterdammer Peter Keizer, de kleinzoon van 'Opa Druif. En voor de totale sportliefhebber melden we nog dat nog tot en met 1 oktober in het Museon in Den Haag de internationale expositie Sport in Beweging te zien is. Met aandacht voor alle sportfacetten die er maar te bedenken zijn. In 'De Rebellenclub' met als ondertitel 'Enfants terribles in de topsport' wordt ook een beeld gegeven van gedreven sportmensen. Het gaat over onder meer Tsheu La Ling, Willy Brokamp: twee voormalige Ajacieden die een broertje dood had den aan hard werken, hun momenten om te schitteren zelf uitkozen (typische mooi-weer-voetballers dus), veel krediet en nog meer kritiek kregen, doch alle twee uiteindelijk goed terecht kwamen. Ling in de voedingsector, Brokamp in de horeca en beiden heel wat kilo's zwaarder dan in hun carrière als actief voet baller. Het is interessant en soms geestig om hun levens verhalen en die van bijvoor beeld ex-hockeyer Paul Litjens en oud-toptafel- tennisspeelster Bettine Vriesekoop terug te lezen, maar het boek mist in elk verhaal de persoonlijke inbreng van de hoofdrolspe lers. Schrijver Mark Schalekamp zou ze allemaal hebben opgezocht, maar waarschijnlijk is hij niet ver der gekomen dan archieven of zijn eigen gedachten. Sport wordt in een heel andere context geplaatst door Koppel Uitgeverij. Nummer 7 van haar twee maal per jaar te verschijnen 'Transito' staat geheel in teken van sport en cultuur. Natuurlijk is het een blad dat vooral de cultuur van Rotterdam wil vastleggen (gedichten over en beeld houwwerken in de stad), maar de niet-plaatsgebon- den voetbalfan zal zich heus weten te vinden in een aan tal artikelen. Zoals dat waar in Paul Groenendijk de his torie van de Nederlandse voetbal- en sportplaatjes beschrijft. En ook hij geeft Adriaanse er van langs: 'Welke speler van FC Utrecht staat met een arro gante blik onder het geföhn de kapsel quasi nonchalant een balletje hoog te hou den?'. Zou dat Rotterdamse kinnesinne zijn? Gelukkig staat er in Transito ook een verhaal over iets schande lijks als de verdwijning van een muurschildering in de oude koffiekamer van De Kuip. Ad Nuis was dat ongetwij feld ook opgevallen, want hij is een voetballiefhebber bij uitstek, die oog voor detail heeft. Vroeger trapte hij zelf tegen de bal, later is hij het leer gaan volgen als fotograaf van landelijke dag bladen. In 'De aftrap' schept hij in 52 schitterende zwart- wit-foto's een wereld die iedere voetbalsupporter her kent. De beelden zijn met veel humor en liefde vastge legd. ADRIAANSE Auke Kok bekijkt het voetbal ook als een verliefde puber. Uitgeverij Thomas Rap heeft in het kader van haar Nederlandse Sportbibliotheek de voetbal columns gebundeld die Kok schreef voor HP/De Tijd. De journalist, die zich bedient van een enthousiaste schrijf stijl, blijkt vooral een geïnte resseerde Ajax-volger (wie niet?). Of dat zo blijft, nu Co Adriaanse daar trainer is? 'Co heeft alles van Louis van Gaal, dat maakt hem zo irri tant. Hij heeft de schijn tegen, maar de feiten mee. Co is namaak, blijf je den ken, dit kan niet goed gaan. Maar het gaat steeds beter. En ja hoor, uiteindelijk gaat het met Ajax zo slecht dat ze in Amsterdam ten einde raad Adriaanse contracteren als hoofdcoach voor het vol gende seizoen. Waarschijnlijk is hij ook gewoon veel beter dan we dachten. Je begint iets van warmte voor die man te voelen. Al zijn dromen komen uit. Heel vervelend allemaal', vindt Kok. Hij heeft ook een duidelijke mening over PSV, zo staat in één van zijn columns en in een uitgebreidere versie in 'Het PSV-gevoel'. Dit boek volgt op 'Het Feyenoord- gevoel' en '100 jaar Ajax- gevoel' en zal worden gevolgd door soortgelijke Ajacied - september 2000 49

AJAX ARCHIEF

Clubblad De Ajacied (1997-2009) | 2000 | | pagina 51