"Mijn ervaringen laatst
in de Arena
symboliseren de
veranderingen bij Ajax."
gevoel, nee. Dat vond ik een bijzonder nare ervaring. Dat hoeft
gelukkig niet meer. Mijn dochters zijn nu 8 en 9 en alles is nu geluk
kig wel anders."
En die dochters hebben een vader die niet werkt!
Lachend: "Ja, dat klopt. Ik kan geen werk vinden, dat is moeilijk. Ik
ben ook te kritisch, denk ik!"
Zonder gekheid, je hebt gezegd: Ik hoop dat ik zo
verstandig ben om nooit meer in de voetballerij te
stappen.
"Ik zit in de gelukkige situatie dat ik kan en moet doen wat ik leuk
vind. Op het moment dat ik zoiets leuk zou gaan vinden, moet ik
dat gaan doen. Maar geld of geldingsdrang, dat moeten geen rede
nen zijn. Dat moet niet de basis zijn. Het moet leuk zijn."
Dan was je niet zo blij met de vrij recente uitspraak
van je vader in Sportweek. Hij zei dat hij jou op korte
termijn weer terug ziet keren in de voetballerij.
"Daarvoor moetje bij hem zijn. Het maakt me niet zoveel uit hoor.
Het was misschien een wat ongelukkige uitspraak van hem. Maar ik
vind het hartstikke leuk om over voetbal te praten, als er maar niet
gelijk allerlei consequenties aan worden verbonden. Daarom is het
leuk om bijvoorbeeld met Frank Rijkaard te praten. Hij weet dat ik
er niks mee bedoel of dat ik er niks mee wil bereiken, dat het niet
gelijk overal in alle kranten staat. We hoeven ons na zo'n gesprek
ten opzichte van niemand te verantwoorden. Dat heb ik ook met
sommige vrienden, ik kan er heerlijk naar kijken en erover praten.
Maar op het moment datje in een bepaalde functie zit, is het gelijk
een heel ander verhaal."
Veel Ajacieden zijn teruggekeerd na een buitenlands
avontuur. Het had met jou wat dat betreft voor Ajax ook
heel mooi kunnen zijn.
"Kijk, als ik fit was gebleven had ik ook niet geweten hoe het had
gelopen, maar het had best zo gekund ja. Rijkaard is op een hoog
tepunt gestopt, bij Ajax. Nü denk ik dat je, zolang als je kunt, je
door moet blijven voetballen. Maar misschien bestaat er een
moment datje er opeens helemaal genoeg van hebt. Maar na wat ik
nu allemaal achter de rug heb, en als ik het nu zou mogen invullen
dan zeg ik dat ik tot aan de laatste snik zou zijn blijven voetballen.
Dat je op een moment voelt dat je zó erg voor lui staat dat je wel
moet kappen. Dat kan bij Veendam - uit zijn, maar ook op een hoger
niveau."
Ben je niet benieuwd hoe het is om nu bij Ajax
binnen te stappen en te zien wat er allemaal veranderd is,
even sfeer te proeven?
"Ilc heb geen idee hoe het er nu is en ik wil ook geen idee hebben.
Echt niet. Ilc wil het niet weten ook. Ik speel dan regelmatig golf
met van 't Schip, en ik hoor dan hier en daar wel eens wat. Ik geloof
dat ik, hoe zeg ik dat nu even mooiniet jaloers op hem hoef te
zijn, zeker nu niet. Wat wel grappig is, ik heb dus net iets met David
Endt gedaan voor die film van het 100-jarig bestaan. Ik vertelde hem
ook dat ik een keer op een juli dag bij Ajax aankwam. Tasje in de
hand, schitterend weer. De administratie was dicht, het was een
warme dag en wij moesten trainen. Er stonden, zoals gebruikelijk,
wat mensen met hun fietsje naar het trainingsveld te kijken.
Groene velden. Je kent het wel. Nou werd er afgelopen jaar een
nieuw stukje van het Ajax museum in de Arena geopend, speciaal
voor mij, met spullen van mij. Ik moest daar dus bij zijn. Wat tref je
aan? Een heleboel mensen op kantoor aan het werk, bussen vol met
toeristen. Ik moest allerlei deuren door, met begeleiding. Overal
waren pasjes voor. En voetballers waren er in geen velden of wegen
te bekennen. Een hele andere sfeer. Ik zeg niet dat het minder is,
maar het typeert de veranderingen wel."
De mooiste verhalen van voetballers zijn vaak als ze
ontsnappen uit trainingskampen om op stap te kunnen,
van jou gaan ook een paar mooie verhalen de ronde.
"Die verhalen worden altijd aangedikt, overdreven. Die generatie
vóór ons bij Ajax was erger, dat was bijna geen kattenkwaad meer
lllJlf ITWzooü
