iSSCD Bij het samenstellen van het vorige nummer van De Ajacied had de vormgever de bladzijde waarop deze column stond afgedrukt, zwart gekleurd. Het grafische effect van deze keuze was fraai, zoals de vormgever ook de rest van De Ajacied zeer fraai aankleedt, maar de tekst beschreef geen zwarte bladzijde in de Ajax-geschiedenis. A W jax kende in 1999 onder trainer Jan Wouters een moeiza- me tijd. Wouters werd bij zijn aantreden niet bepaald in een ideale positie gebracht, omdat hij moest werken met een uitgeblust elftal. De beste spelers vertrokken of stonden op het punt dit te doen en wat er overbleef was volgens Wouters onvol doende voor een topelftal. Velen waren dit met hem eens en Aad de Mos zei terecht dat Wouters veel risico nam met zijn aanstelling. Iets winnen zou moeilijk zijn en ieder verlies zou toch op het conto van de trainer Wouters worden geschreven. In de zomer van 1999 kon Wouters dan eindelijk bouwen. Maar wat heet bouwen als de gebroeders De Boer weg zijn, Litmanen is vertrokken, Van der Sar uiteindelijk ook afhaakt en aanvoerder Blind de schoenen aan de wilgen moet hangen. In plaats van het team te versterken moest Jan Wouters de opengeval len plekken in de as van het elftal opvullen. Dat viel uiteraard niet mee en pas aan het einde van de gebruikelijke transferperiode kon Wouters nog wat doen aan de benodigde versterking van het elftal. Een nieuw topelftal leek op de korte termijn dan ook prak tisch onmogelijk, maar dat leek ook niet de doelstelling te zijn van de Ajax-leiding. Met het aanstellen van Jan Wouters koos Ajax immers voor een beginnend trainer. Weliswaar had Wouters al gewerkt als assistent-trainer bij Fc Utrecht en als jeugdtrainer bij Ajax, maar ervaring als hoofdtrainerschap had hij nog niet. Dat is ook niet erg, zolang de doelstelling maar helder blijft. Met Jan Wouters gaf Ajax aan het einde van 1998 aan bereid te zijn de tijd te nemen voor het opbouwen van een nieuw topteam. Wouters zou Ajax terugbrengen naar de Ajax-cultuur en zou de band herstellen tussen de Ajax-jeugd en Ajax-een. De Ajax-jeugd was inmiddels alleen nog beroemd vanwege de videobanden. Voor de keuze voor Jan Wouters als trainer viel in eind 1998 veel te zeggen. Zijn voetbalachtergrond is indrukwekkend. In het veld was Wouters altijd een verlengstuk van zijn trainers geweest en zijn affiniteit met de Ajax-cultuur was uitermate wel kom. Uiteraard moest worden ingecalculeerd dat Wouters in zijn eerste maanden als trainer fouten zou maken die te wijten zouden zijn aan onervarenheid als hoofdtrainer. Ook wist men dat Wouters met een verloop in zijn selectie te maken had die het elf tal zou verzwakken. Toch koos men voor Jan Wouters, omdat hij binnen Ajax vertrouwen had opgebouwd en de Ajax-leiding einde lijk geduld leek te kunnen opbrengen om Ajax weer in een rustige opbouwfase te zetten. Des te opmerkelijker klonken de berichten in November vorig jaar en rond de kerst dat binnen Ajax de druk op de leiding toenam om Jan Wouters de laan uit te sturen. Co Adriaanse zou zijn opvolger moeten zijn. Je weet nooit wat er waar is van dat soort geruchten, maar je vraagt je wel af wat voor mensen er bij Ajax over voetbalzaken denken te kunnen beslissen. Als men Co Adriaanse drie jaar geleden niet goed genoeg vond, waarom nu dan ineens wel? Als Ajax eind 1998 aangeeft het risico te durven nemen met Jan Wouters een beginnend hoofdtrainer aan te stel len, ga hem dan vervolgens in zijn eerste jaar geen beginnersfouten verwijten. Veel van de zaken die mis zijn gegaan bij Ajax in 1999 waren vooraf voorspelbaar en lagen buiten het bereik van de trai ner. Jan Wouters heeft gedurende het vorige jaar tegen alle stromen in moeten roeien. De spelers zijn hem blijven steunen, omdat zij in hem de vakman erkennen. Het is te hopen dat de Ajax- leiding zich verder bekwaamt in het opzetten van buitenlandse Ajax-clubs en het binnenhalen van meer tv-gelden, zolang ze de voetbalzaken maar overlaten aan de echte voetbalmensen. Voetbal International berichtte eind vorig jaar dat de ledenraad van Ajax druk op de leiding had uitgeoefend om met Jan Wouters te breken. De ledenraad mag dan een traditioneel orgaan zijn binnen de club, maar waren deze heren ook niet degenen die tot tweemaal toe het vertrek van Johan Cruyff steunden?

AJAX ARCHIEF

Clubblad De Ajacied (1997-2009) | 2000 | | pagina 42