Door: Miel Brinkhuis.
Er staan 6 cameraploegen de
ochtendtraining naast de Arena
te volgen en een tiental heren
van de schrijvende pers loopt er
tussendoor te ijsberen. Alle
maal omdat ze na de training
een interview moeten doen met
één of meerdere spelers. De
training duurt langer dan nor
maal. Jan Wouters laat 'zijn'
jongens tot het uiterste gaan.
Als ze eenmaal klaar zijn wordt
duidelijk dat de wachttijd ver
lengd wordt. De selectie gaat
na het douchen namelijk eerst
gezamenlijk lunchen in plaats
van de pers te woord te staan.
Gezucht en gesteun onder de
journalisten is het gevolg. Weer
een uur later wordt bekend ge
maakt dat er gelijk na de lunch
een bespreking is en dat er dus
nog wel een uur langer kan
worden gewacht. Inmiddels zit
de pers te wachten in de pers
kamer, waar de koffie bijna op
is en het geluid van rammelen
de magen de stilte verbreekt.
Dan worden er mooie verhalen
verteld, over hoe het er in De
Meer in het spelershome bij
Tante Sien aan toe ging op een
dag als deze. Een broodje bal
en biljarten met wat spelers.
Die tijd is echt voorbij. AJAX
doet zijn best een bedrijf te
worden in een kille commercië
le wereld die de voetballerij in
middels is.
n dan, na meer dan twee uur wach
ten, druppelen eindelijk een paar
spelers binnen. Nikos Machlas wil
momenteel alleen de schrijvende
pers te woord staan. Twee came
raploegen zijn voor niets ("Maar we hadden
afgesproken...") naar Amsterdam gekomen.
En ik word met de minuut onrustiger. Ik
probeer al ruim een jaar Dani te strikken
voor een interview, wat steeds weer niet luk
te. Dan komt hij binnen. "Oogt hij nu als
een sportman of als een filmster?" vraag ik
me af. Nonchalant een zonnebril in zijn
haar, een wit t-shirtj e met de naam van een
Italiaanse ontwerper op de borst en een vale
spijkerbroek. Menig vrouwenhart zou nu
een stuk sneller zijn gaan kloppen. Sokloos
draagt hij zijn gympen, een mooi horloge
en een armbandje als sieraden om zijn pol
sen maken het af. "Nee, geen foto's maken,
ik heb geen kleren van de sponsor aan."
Dani zit eindelijk voor me, en de spelers
hoeven deze middag niet te trainen; het
wachten lijkt te zijn beloond. De nummer
14 van AJAX is klaar voor een goed gesprek.
Waarom duurde het zo lang voordat ik je
eindelijk een keer rustig kon interviewen?
"Ik vind dat als je geblesseerd bent, je ei
genlijk geen interviews moet geven. Ik wil
met mensen van de pers over voetbal kun
nen praten, over zojuist gespeelde wed
strijden en de wedstrijden die gaan komen
en dat is dan niet mogelijk. Nu ben ik fit,
ik speel veel en dan valt er makkelijker te
praten over het voetballen. Voor de zomer
vakantie, vlak na de operatie, had ik pijn
en nu ben ik pijnvrij, heb nergens last van
en dat is belangrijk. Mijn conditie wordt
steeds beter. En dan gaat het goed, vooral
de eerste wedstrijden van het seizoen was
ik tevreden over mijn spel. Het enige waar
ik me af en toe zorgen over maak zijn de re
sultaten op het veld. Dat we bijvoorbeeld
uit bij RKC 1-1 spelen. Ik heb het vertrou
wen en uiteraard de hoop dat het stukken
beter zal gaan."
Kun je nog één keer uitleggen waarom je vorig
jaar de hele tweede seizoenshelft hebt gemist?
"Ik had een liesblessure waarvan we eerst
niet wisten dat het zo ernstig was. Steeds
als ik dacht weer fit te zijn kreeg ik weer
last. En moest ik weer een periode rust ne
men. En dat terwijl we steeds dachten, dat
zo'n blessure na hooguit anderhalve maand
over moest zijn. Na advies van zowel Por
tugese medici als Nederlandse, in combi
natie met het overleg dat ik hier had met
de medische staf van AJAX, hebben we be
sloten dat er geopereerd moest worden. Dat
het op het einde van het seizoen was kwam
goed uit. Zodoende kon ikme nade vakantie
net als ieder ander melden bij de eerste trai
ning."
