Foto's: Felix Helmink De spanning vooraf, het begin van De wedstrijd, de kans van Marco Simone, het kopballetje van Frank de Boer, het aanmoedigen van Frank Rijkaard, de onwezenlijke span ning in de rust, de niet verwachte wissels, de kansen, het doelpunt van Patrick Kluivert, de ontlading, het feest en de huldiging op het Museumplein. Dagboek van 24 meeslepen de uren in Amsterdam. Patrick JCttiwtt Door Björn Oostra WOENSDAG 24 MEI, 18.00 UUR. HET LEIDSCHEPLEIN De stemming op het Leidscheplein, ruim twee uur voor aanvang van de belangrijkste wedstrijd van Ajax, is een beetje vreemd. Hoewel het gehele plein vol staat met vrolijk uitgedoste Ajax-suppor- ters, is er van enige euforie absoluut nog geen sprake. Aan de ene kant is de menigte zichtbaar opgewonden over dat wat komen gaat. Aan de an dere kant is er teleurstelling over het feit dat er op het plein geen groot scherm opgesteld staat. Al vrij snel blijkt dat daar op last van de politie van af is gezien om problemen tijdens en vooral na de wed strijd te voorkomen. Het ziet er op dit moment ab soluut niet naar uit dat er inderdaad problemen zullen komen, maar de politie heeft waarschijnlijk uit het verleden geleerd en houdt met het ergste rekening. Na een kwartiertje houden Felix en ik het Leidscheplein al voor gezien. Een rondje langs de nu al bomvolle cafés leert mij dat de kans om daar de wedstrijd op tv te kunnen volgen klein is. Wil len wij nog iets van de wedstrijd zien, dan is het zaak om zo snel mogelijk een goed plaatsje te vin den. REMBRANDTPLEIN, 19.00 UUR De sfeer op het Rembrandtplein is veel gemoede lijker. Het is er niet zo druk dan op het Leidsche plein, zodat wij zonder al te veel moeite een plaats je weten te bemachtigen. Eenmaal gezeten blijkt dat we een ideaal plekje gevonden hebben. We zit ten recht voor het naar alle waarschijnlijkheid eni ge grote scherm dat in het centrum van Amster dam staat opgesteld en we hebben een perfect overzicht over het Rembrandtplein. Schuin voor ons staan bij een ander café twee tv-toestellen naast elkaar opgesteld. Het terrasje daar is stamp vol en zo nu en dan klinkt er een daverend gejuich. Het is er blijkbaar gezellig. De stemming op ons terrasje zit er nog niet echt in. De ijverige café houder doet alles om het ons naar de zin te ma ken, maar aan het feit dat wij voorlopig niets kun nen zien en horen is hij maar gedeeltelijk schuldig. Het is buiten nog licht, waardoor het beeld van het scherm nog niet scherp is. Ik vrees dat we voor goede beelden moeten wachten tot het donker wordt. Dat zal wel een uurtje of negen worden, net als de eerste helft afgelopen is. De gehele dag loop ik met spanning in mijn lijf rond. Finale Europacup 1Als Ajax-supporter heb je niet de illusie datje dat elk jaar meemaakt. Het 18 H

AJAX ARCHIEF

Clubblad De Ajacied (1997-2009) | 1995 | | pagina 20