AJACIED - OKTOBER 1991
"Sport International" een door Henk
Spaan geschreven stukje over Wim
Jonk. Een hele mooie tekst die wij u niet
willen onthouden.
"Dit s tukje gaat over Wim Jonk. Bij Ajax
is er maar één de baas in het veld; Wim
Jonk. Hoe lang is het niet geleden dat
Ajax over een spelverdeler pur sang
beschikte, zo iemand van wie het spel -
verdelen afdroop, la Jankovic, de
voormalige Wim Jonk van Real Ma
drid? Dankzij zijn spelinzicht passt
Wim Jonk sneller dan de tegenstander
denkt. Zo verhoogt Wim Jonk op na
tuurlijke wijze het tempo. Wim Jonk
legt niet alleen het fundament onder
de patronen van Ajax, hij zet ze ook
uit, bouwt mee aan de aanval en polijst
het geheel tot de koele schoonheid
van een glad marmeren kunstwerk
Ajax' Griekse oorsprong waardig. Niet
alleen hoort Wim Jonk bij Ajax de cen
trale rol te spelen. Hoe lang is het niet
geleden dat er in het Nederlands Elftal
een volbloed Spielmacher als Wim
Jonk heeft gevoetbald? Ik herinner me
Wim van Hanegem, de linksbenige
Wim Jonk in het voormalige Feije-
noord. Waarschijnlijk toen al denkend
aan Wim Jonk, noemde Michels het
spel van het Nederlands Elftal tegen
Polen "rommelig". Logisch, die rom
mel, want wie er ontbrak om de chaos
vorm te geven was Wim Jonk. Ik heb
geprobeerd niet te overdrijven, daar
om komt de naam van Wim Jonk in
elke zin van dit stukje maar één keer
voor.
Wat is de meest voorbeeldige prof van
Ajax? Velen zullen de naam van Jan
Wouters noemen. Anderen houden het
op Danny Blind, terwijl ook het fanatisme
van Stanley Menzo bij velen bewonde
ring oproept. Toch moet de meest voor
beeldige prof niet worden gezocht bij dit
drietal. Zelfs niet bij de basis-elf, want
Wim Jonk is al drie jaar twaalfde man bij
Ajax. Een plek die hij zonder hardop mor
ren lijkt te accepteren. Een perfecte in
stelling gekoppeld aan een gave tech
niek maakt dat Beenhakker zelden
tevergeefs een beroep doet op de Vo-
lendammer.
Dankbaar werk heeft Wim Jonk zeker
niet bij Ajax. Vooralsnog leeft hij bij de
gratie van de absenties van Jan Wou
ters, de speler met wie hij zelden heeft
samengespeeld. In z'n eerste seizoen,
1988/1989, was het voornamelijk de be
doeling dat Jonk zou leren. Via het twee
de elftal en invalbeurten in het eerste zou
hij moeten ruiken aan de top, waarna de
doorbraak weldra zou moeten volgen.
Kurt Under, de toenmalige trainer,
mocht Wim Jonk echter wel en stelde
hem gelijk op in Ajax-één, dat, helaas
voor de Volendammer, een dramatische
seizoenstart kende. Nadat Louis van
Gaal en Spitz Kohn de scepter hadden
overgenomen verloor Wim Jonk zijn ba
sisplaats en kwam hij pas weer in beeld
nadat Jan Wouters tijdens een training
van het Nederlands elftal ernstig gebles
seerd was geraakt. Onder leiding van
Wim Jonk kroop Ajax vervolgens tot op
één punt van PSV, waarna het kam
pioenschap nipt werd gemist.
Tijdens het eerste seizoen van Leo
Beenhakker maakte Wim Jonk weer
plaats voor Jan Wouters, waarna een
knieblessure hem een half jaar buiten
spel zette. Op het moment echter dat
Jan Wouters met een rode kaart voor
zes wedstrijden naar de kant moest
stond Wim Jonk er weer. In de beslis
sende fase van de competitie leidde hij
Ajax hoogstpersoonlijk naar de titel met
als bekroning de gelijkmaker tegen NEC
die Ajax landskampioen maakte.
Weer keerde Jan Wouters terug en weer
moest Wim Jonk plaats maken. Samen
in een elftal met Wouters werkte niet en
omdat Dennis Bergkamp een betere
schaduwspits bleek werd Wim Jonk
weer twaalfde man. Nooit een onverto
gen woord in de media, nooit een klaag
zang. Wim Jonk staat er als er op hem
een beroep wordt gedaan.
Zo ook tegen Volendam in de eerste
competitiewedstrijd. De blessure van
Van 't Schip bracht Bergkamp in de spits
naast Van Loen, waardoor de openge
vallen plaats op het middenveld moest
worden ingenomen door Wim Jonk.
Eens te meer bleek de waarde van de
ex-Volendammer toen Jan Wouters met
rood naar de kant moest, ditmaal we
gens vasthouden van de doorgebroken
Burleson, Wim Jonk nam vervolgens de
regie over en stuurde Ajax met schitte
rende passes alsnog naar de overwin
ning. Zolang Jan Wouters echter voor
Ajax onmisbaar blijft en Dennis Berg
kamp vlot blijft scoren ziet het er niet
goed uit voor Wim Jonk. Als je echter
iedere keer weer bewijst goed genoeg
te zijn voor de basis, maar steeds weer
als twaalfde man wordt aangewezen en
dat zonder morren accepteert, dan ben
je inderdaad een zeer voorbeeldige prof.
Wytze van der Gaast