Johnny is back again
Uit het oog is nog niet uit het hart
A
Ol
Hans Janssen reports
Zelden zal een voetballer na zo'n slepende en bijna eindeloos lijkende bles-
sureperiode zo sterk terug zijn gekomen als juist Johnny van 't Schip. In de
thuiswedstrijd tegen NAC (door Ajax met 6-1 gewonnen) maakte de geboren
Canadees zijn rentree in de Amsterdamse hoofdmacht. Twee dagen later
dwong hij zelfs bewondering af door enkele schitterende schijn- en passeer
bewegingen in de jammerlijk verloren bekerreturn tegen PSV. Inmiddels
heeft de in Amstelveen wonende Van 't Schip zijn eerste jubileum in Ajax-
één kunnen vieren: zijn vijftigste competitieduel. "Het doet je wel goed, wan
neer je al die mensen hoort schreeuwen", blikt Van 't Schip terug op het tref
fen met NAC. "Het was natuurlijk erg kort, er waren nog maar elf minuten
te gaan, maar de toeschouwers weten weer dat ik terug ben na zo'n tien
maanden".
Het optreden in het standaardteam volgde op wat partijtjes in Ajax 2. "Daarin
ging het vrij gemakkelijk, mede omdat de druk niet zo groot is. Sinds eind
vorig jaar is alles erg snel gegaan. Nadat ik was teruggekeerd van vakantie,
heb ik twee en een halve week met de groep meegetraind en daarna in het
tweede elftal een halve en twee hele wedstrijden gespeeld", vertelt het
21-jarige talent, dat dit seizoen zo veel mogelijk wedstrijden wil 'meepikken'
en zich vooral gaat richten op het volgend seizoen. Zijn contract loopt bin
nenkort af, maar hopelijk wordt de verbintenis verlengd. Zo'n rechtsbuiten
laat je toch niet lopen...
Hoe snel wordt een speler niet vergeten wanneer hij een bepaalde club heeft
verlaten? Uit het oog betekent voor ons echter nog lang niet uit het hart en
vandaar dat we enkele figuren die voor korte of lange tijd mede het beeld van
Ajax hebben bepaald de revue laten passeren.
Wat te zeggen bijvoorbeeld van Horst Blankenburg. Wie kent hem nog, die
blonde laatste man uit West-Duitsland. Hij werd eind 1970 aangetrokken van
München 1860, nadat hij te voren onder meer bij FC Nürnberg en de Wiener
Sportclub zijn geld had verdiend. Blankenburg, gekocht om met ingang van
het volgende seizoen de legendarische Velibor Vasovic te doen vergeten,
werd door de toenmalige trainer Rinus Michels voor de leeuwen geworpen.
Als invaller voor Sjaak Swart mocht hij zich in de topper tegen Feyenoord (in
een uitverkochte Kuip werd het overigens 1-1) gaan bezig houden met de be
waking van Wim van Hanegem. De Westduitser slaagde met verve en 'Vas-
co kon eind juni 1971 met een gerust hart zijn taken als vrije verdediger aan
Blankenburg overdragen. De ausputzer groeide uit tot één van de beste ver-
7