perskaarten. Een employé van de RAI bestelde voor ons een taxi die ons
naar Carlo Juliano zou brengen, de perschef van Napoli. De taxi zette ons
op het trainingscomplex van Napoli af. Bij de ingang van het complex maak
ten we al kennis met het manusje-van-alles en vriend van Rudi Krol, Seppe
Alfredo. Hij zou ons later overal doorslepen. Seppe bracht ons naar het kan
toor van Juliano. Op weg naar dit kantoor zagen we op het parkeerterrein
een Golf staan waar net iemand uitstapte. Nooit was ik zo verrast. Uit die au
to stapte Diego Armando Maradona. Voor mij de allerbeste voetballer van de
wereld. Zonder lijfwachten, zonder opdringerige fans, zonder vervelende
managers etc. Gewoon, Diego. Seppe begon meteen met Maradona te pra
ten al lopende naar het kantoor. Later werden we voorgesteld aan Maradona,
Celestini, Dal Fiume en Castellini. Meteen namen we de gelegenheid om wat
foto's van Maradona te maken en gezellig wat met hem te praten. Vlot en
tof stond hij ons te woord en spraken we af voor zondag na de wedstrijd. Juli
ano, een klein druk baasje gaf ons de perskaarten en we werden door Seppe
teruggebracht naar de RAI waar onze auto nog stond. Diego reed weg in zijn
Mercedes. Deze missie was wonder-boven-wonder gelukt. Voorlopig kon het
niet stuk.
De wedstrijd
Om half twaalf drentelden we al rond het stadion. Een beetje sfeer proeven
en wat promotie-artikelen kopen. De wedstrijd zou om drie uur beginnen. Om
één uur zouden de poorten van het stadion opengaan. En om kwart over één
17
