weer een razende achtervolging: door Brussel ditmaal. Na razend knappe in- haalpogingen, een stuk of wat woeste Belgen achter ons latend (zou Tjeerd ze dan tóch afgesneden hebben?) en een emmer vol zweetdruppels van de passa gier kwamen we bij het stadion aan. Tot mijn stomme verbazing en grote vreug de stapten we naast en tegelijkertijd mét, Frankie Vercauteren uit. De schitte rende linkshalf van Anderlecht zou die middag samen met Frimann, Gudjohns- son, Flofkens en "onze" Frankie het tweede team versterken. Fijn dat we kwamen kijken maar we moesten wel even een kaartje kopen, meen de één van de supposten. "Twee vrienden van me", probeerde Frank nog, maar de man stond erop dat we drie kaartjes zouden kopen waaronder één voor Frank zelf want "iedereen kon wel zeggen dat-ie bij Anderlecht voetbalde." Gelukkig kwam toen de redding opdraven; een Anderlecht official loodste ons gedrieën naar binnen en gaf de suppoost een uitbrander dat hij "onze Ollandse vrienden" wilde laten betalen. De wedstrijd eindigde met een weergaloze Arnesen in 11 -1 voor Anderlecht. We hebben het einde van de wedstrijd niet afgewacht en in de rust afscheid genomen van het kersverse ere-lid. Weemoed We reden om vier uur weer op Nederland aan; met weemoed in ons hart, dat wél. Frankie zit goed daar, in het mooie Belgische land en bij net zo'n wereld- 11

AJAX ARCHIEF

Clubblad De Ajacied (1997-2009) | 1984 | | pagina 13