het veel. Maar die kranten spelen een belangrijke rol in het Italiaanse voetbal,
daar gaat het publiek op af. Dat is niet alleen in Italië maar ook in Nederland.
Na een paar maanden kwam ik er naast te staan, dat was helemaal niet zo gek
wantje stond gewoon voor joker in het veld. Hij had net zo goed die Berggreen
er uit kunnen halen, want het enige wat we deden was verdedigen.
Er wordt misschien ook wel erg veel van de buitenlanders verwacht. Spelers als
Platini en Zico doen het gewoon erg goed maar er zijn ook verschillende
buitenlanders met naam die ook niks presteren. De Italiaanse voetballers bij Pisa
zijn wel technisch maar wat betreft het inzicht lijkt het nergens op.
Buiten de wedstrijd om verschilt het leven in Italië weinig van dat in Nederland.
Je traint twee uur per dag, dus je hebt altijd een ochtend of een middag vrij. Dan
ga je de stad in of je gaat de taal leren en een beetje TV kijken."
Onlangs sloeg de sfeer rondom Wim plotseling om. Tegen mede-degradatie
kandidaat Catania scoorde Wim zijn eerste en Pisa's tweede doelpunt in die
wedstrijd. De wedstrijd daarop thuis tegen Fiorentina, de ploeg van Passarella,
Bertoni en Antognoni scoorde Wim opnieuw: nu uit een strafschop. Wim Kieft:
„Dat eerste doelpunt tegen Catania was natuurlijk een bevrijding voor me, je
krijgt ook meteen meer zelfvertrouwen. De wedstrijd daarop scoorde ik opnieuw
weliswaar uit een strafschop maar ik had in die wedstrijd ook een paar goede
acties en prompt word je ook goed beoordeeld. Alles slaat dan plotseling om.
De mensen en de pers zijn erg enthousiast, daarbij kan ik voorlopig geen kwaad
meer doen. Ook de wedstrijd met het Olympisch elftal tegen Italië kwam mij heel
goed uit. Die wedstrijd werd in Pisa gespeeld dus zo kon ik de mensen daar laten
zien hoe ik ook kan spelen. Ik heb niet gescoord in die wedstrijd maar het ging
wel goed. Daarna is het ook steeds beter gegaan met mij bij Pisa.
Het Nederlands Elftal volg ik natuurlijk ook nog steeds, maar de kans dat ik daar
in weer terug zal komen is volgens mij niet zo groot omdat ze nu twee goede
spitsen hebben in de vorm van Houtman en van Basten.
Verder hoop ik dat ik de rest van het seizoen nog een paar goede wedstrijden
speel en nog wat goaltjes meepik. Als ik er nu nog drie zou maken in tien wed
strijden, waar praat je dan over drie doelpunten in tien wedstrijden, dan is mijn
seizoen al geslaagd want dan scoor je vijf keer in één competitie-helft. De
mensen daar zeggen dan: als hij in de eerste helft van de competitie net zo in
vorm was geweest dan had hij tien keer gescoord in het hele seizoen en dat is
erg veel voor een club als Pisa.
Ik ben dan ook van plan mijn contract gewoon uit te dienen want ik heb het daar
best naar mijn zin en ik ben niet van plan om nu alweer aan een nieuwe omge
ving te moeten wennen."
Mensen die het Italiaanse voetbal een beetje volgen weten dat er zich soms de
meest waanzinnige taferelen afspelen. Ook dingen als bengaals vuurwerk en bij
sommige ploegen 40.000 of 50.000 toeschouwers gemiddeld zijn daar heel nor
maal. De Italiaanse supporters verschillen dan ook erg van de Nederlandse sup
porters. Wim over de supporters in Italië: „Je hebt daar verschillende
supporters-clubs. Je hebt daar een soort F-side, je hebt daar een vrouwelijke
supportersclub en nog een paar supporters-clubs. Zelf weet ik nog niet hoe dat
precies in mekaar zit. Vooral dat vuurwerk op de tribunes is schitterend, er ge
beuren wel eens ongelukken mee, maar het is toch schitterend om te zien. Ook
de onderlinge strijd tussen supporters van verschillende clubs is daar vrij hard.
19
