Interview met Pim van Dord
Pim, gekomen uit de eigen jeugd van AJAX, is al weer enige tijd uit ons gezichtsveld
verdwenen. Afgekeurd. Een slopende blessure maakte dat hij te vroeg met het voet
bal moest stoppen. Je zou verwachten dat hij het daar erg moeilijk mee zou hebben
gehad en nog heeft. Niets is minder waar. Hij is echter net zoals hij voetbalde, nuchter
Samen denken we dat hij nu nog zou kunnen speien bij AJAX. Dit nivo is er echter niet
meer bij voor hem. Zoals ook Wim Meutstegeal heeft gezegd: „Op dit nivo kan je niet
mee voor 80%. Alleen 100% fitte spelers kunnen mee". Voetballen doet hij nog welen
wel bij AFC, de hoofdklasse van de amateurs dus.
Wil je eerst eens vertellen hoe en wanneer het allemaal is begonnen omtrent de
blessure?
Pim: Die blessure heb ik opgelopen in oktober 1978 tegen Vitesse. Ik kreeg de bal
aangespeeld en ging van eigen helft af de diepte in. Die spits van hen wilde met een
sliding mij de bal afhandig maken, maar dat lukte niet. Jammer genoeg raakte hij mij
bij mijn achillespees. Ik kon toen niet verder spelen, maar ernstig zag het er op dat
moment niet uit. Op het eerste gezicht leek er niets kapot; dat kwam er pas maanden
later uit. Jammer genoeg. Het was dus aanmodderen in die maanden. Dat komt een
voudig omdat je dat niet opeen foto kan zien. Een scheurtje in een pees is alleen maar
te voelen. En als het dan een klein scheurtje is dan voel je dat niet. Daarom heeft het
zo lang geduurd. Ik was al weer begonnen met looptraining en dat heeft die pees
steeds verder doen afscheuren. Toen was het ineens ook duidelijk te voelen. Achteraf
zeg je, was die pees maar direkt kapot geweest. Dan wordt je ook direkt geopereerd
en is alles weer vrij snel over. Nu was het zo dat ik na de operatie weer te snel ben
begonnen met trainen, en dat is funest geweest. Je gaat dan weer te snel spelen
omdat er op dat moment weer blessures zijn bij andere jongens. En zo ga je maar
door. Een voetballer moet eigenlijk altijd geremd worden na een blessure. Hij wil nl.
altijd sneller terugkomen dan eigenlijk medisch verantwoord is.
Op het ogenblik speel je weer, bij AFC. Hoe gaat dat?
Pim: Ik voetba dit seizoen weer voor het eerst. Dat komt omdat ik vorig jaar te laat was
met de overschrijving. Ik ben bij AFC gekomen door Theo Husers, ook een oud-Ajacied.
Deze speelde daar al en heeft mij overgehaald om te komen spelen. Op dit nivo kan ik
nog makkelijk meekomen. Je traint maar 2 keer in de week en het gaat allemaal wat
gemoedelijker. Voor een nivo als dat van AJAX kom ik gewoon kracht te kort, en die
kracht komt ook nooit meer terug. Ik heb toch nog wel wat moeite om te spelen op
amateur-nivo. Niet, hoe er gespeeld wordt maar vooral de instelling. Als er verloren
wordt is dat jammer maar meer ook niet. Dat was ik natuurlijk niet gewend. Lang
zamerhand ben ik er in gegroeid. Ik speel nu weer echt met plezier. Maar als ik dan
kijk naar het huidige AJAX dan denk ik wel eens: daar had ik nu ook kunnen spelen.
Maar het is absoluut niet zo, dat ik met de pest in mijn lijf terug kijk. Daar ben ik te
nuchter voor.
Je hebt meestal een 1-jarig kontrakt getekend bij AJAX. Waarom?
Pim: Ach, je bent jong en nog volop in ontwikkeling. Als je dan voor 3 of 4 jaar tekent
dan zit je daar ook aan vast. Nu tekende ik altijd maar voor 1 of hooguit 2 jaar en als je
dan weer een beter seizoen had gedraaid, stond je ook weer sterker bij de kontrakt-
bespreking. Dat heeft voor mij wel zijn waarde bewezen, leder jaar ging ik er weer op
8