even het volgende. Opbouwen doe ik graag, maar ik heb het vorige seizoen toch ook
wel bewezen een prestatie-trainer te zijn. Vorig jaar, toen ik het roer overnam van Cor
Brom, werd me de opdracht meegegeven om de kwart-finale te halen in de Europa
Cup en bij de eerste vier te eindigen in de kompetitie. Dat is me aardig gelukt, dacht
ik. We kwamen in de halve finale van de Europa Cup en werden kampioen. Daarbij
werd ook de finale gehaald van de K N V B.-beker. Op het einde van de vorige
kompetitie hebben we het ook nog knap moeilijk gehad. Je merkt dan gewoon dat de
noodzakelijke routine er nog niet is. Als de druk erg groot wordt is het belangrijk dat
de routiniers zich op de voorgrond dringen. Zo gauw de druk van het moeten
presteren weg is, zoals in de bekerfinale, we waren tenslotte al kampioen, zie je dat
het ineens veel makkelijker gaat.
Dan komt het nieuwe seizoen en wordt de routine verkocht. Ruud Krol gaat naar
Vancouver en Simon naar Luik. Er is weinig routine voor teruggekomen. Hoe is dat
mogelijk?
Leo: Voor mij was dat ook een moeilijk punt. Dat Ruud Krol wegging was wel te
verwachten, maar Simon was voor mij ook een klap. Ik heb er tenslotte alles aan
gedaan om Simon te behouden. Mijn hele beleid, het technische beleid wel te
verstaan, was gericht op het blijven van Simon op links en het spelen van Ling op
rechts. Daarom was ik ook zo blij met Piet Hamberg. Piet Hamberg is een spits, die in
de punt van de aanval kan rommelen. Dan kon er vanaf de vleugels gespeeld worden.
Met Simon en Tscheu, die door kunnen gaan tot de achterlijn en dan de ballen
kunnen brengen waar ze horen, nl. in het centrum voor het doel van de tegenpartij.
Vorig seizoen was dat toch het probleem bij ons: het ontbreken van die centrumspits.
En wat gebeurt er dan, Tscheu geblesseerd, Piet Hamberg geblesseerd en Simon
weg. Er bleef dus niets over van het koncept dat we in ons hoofd hadden. Als je daar
bijvoegt dat de vervangers ook geblesseerd zijn, dan houdt alles op. Voor rechts
hadden we eventueel Johnny Holshuysen en op links Martin van Geel. Maar wat daar
van terecht is gekomen weten we ook. Het is te hopen dat we tot de winterstop niet te
ver achter raken en dan na de winterstop op volle oorlogssterkte terug kunnen
komen. Het is natuurlijk wel zaak om in ieder geval volgend seizoen weer Europa Cup
voetbal te spelen.
Wat er nu aan routine loopt is eigenlijk nog erg jong. Ik bedoel dan Frank en Sören.
Wordt er niet teveel gevraagd van deze jongens?
Leo: Ja, er wordt op het ogenblik van vooral deze twee jongens van alles verwacht.
Maar de mensen vergeten daarbij dan wel dat Sören pas op 1 februari 1981 drieën
twintig jaar wordt en dat Frank net 24 is geworden. Deze jongens hebben op een zeer
jonge leeftijd al een hoop ervaring opgedaan, maar om ze nu al te bestempelen als de
mensen die het hele elftal kunnen dragen vind ik te ver gaan. Het is toch al
onbegrijpelijk wat deze twee jongens kunnen opbrengen. Zowel in het veld, maar ook
daarbuiten. Om weer even terug te komen op Ruud Krol, die was op die leeftijd nog
lang zo ver niet als deze twee jongens nu al zijn. Ruud Krol is er ook langzaam in
kunnen groeien. Onze beide Denen worden nu ineens als de grote leiders van Ajax
bestempeld. Ik zeg dat ze nog veel beter kunnen als dat ze nu al doen. leder jaar
worden deze jongens beter. Het gaat nu door allerlei oorzaken veel te snel. Wat zou
het niet mooi zijn geweest als we om onze vaste kern heen een elftal konden
opbouwen zoals dat ons voor ogen stond. Drie jaar geleden is er bij Ajax een plan
gekomen om met eigen zeer talentvolle jongeren te gaan bouwen. Door allerlei
oorzaken is dat nu ineens in een stroomversnelling gekomen. Dit konden wij ook niet
voorzien. We hebben wat aan kwaliteit ingeboet en daar is te weinig voor terug
gekomen. We worden nu gedwongen om geforceerd te handelen. Dit is nooit goed.
Een voordeel is natuurlijk wel dat de jeugd nu een kans krijgt, die ze anders niet
zouden hebben gehad?
Leo: Dat klopt wel, maar toch gaat het te snel. Als je nu nagaat dat een Wim Kieft al
11 kompetitiewedstrijden en 4 E.C.-duels heeft gespeeld is dat eigenlijk te veel. Maar
ja, wat moet ik dan doen? Het beste is gewoon dat hij er een paar wedstrijden naast
had gestaan. Ik had dan tegen hem gezegd van ,,Wim kom jij maar even naast me
