je zak. Dan, in de 46e minuut, kom je op 1-1. Dit was een doodsteek. Anders kan je in
de rust weer wat orde op zaken stellen en nieuwe taktische dingen bespreken. Als
trainer kan je niets meer doen als de spelers op het veld staan. Voeg daarbij nog het
voldongen feit dat ik niemand kon wisselen, dan weet je wel hoe we er voorstonden
En waarom ik het laatste kwartier Frank Rijkaard er niet in heb gezet? Wat men niet
weet is-en met „men" bedoel ik de pers en de supporters-dat Frank er mentaal niet
tegen opgewassen was die avond. Ik zie in de dagen voorafgaande aan de wedstrijd
dat hij er niet in gelooft. En ik kan toch geen speler inzetten, die niet in zichzelf
gelooft? En verder zat er niemand op de bank. Na zo een wedstrijd ben je dood en
dood ziek. Ik durf hier te stellen dat we meteen volledig Ajax hier bij Bayern met een
kleine nederlaag waren weggekomen. Dat hadden we dan in Amsterdam voor 65.000
mensen goed gemaakt. Het is er helaas niet van gekomen.
Dan kom je terug in Amsterdam en moet je de volgende ochtend weer aan het
werk. Dat kan nooit blij zijn?
Leo: Je moet wel blij en opgewekt zijn als trainer. Als je als de technische staf al met
een kater rondloopt wat moet je dan van je spelers verwachten? Je loopt natuurlijk
wel met een kater rond, maar dat mag je niet tonen. De spelers kunnen nog met elkaar
praten over datgene wat er gebeurd is, maar ik moet ze juist uit die situatie vandaan
praten. En dat is erg moeilijk. Als er iemand de gods gruwelijke pest heeft aan ver
liezen, dan ben ik het wel. Dan lig ik 's avonds in mijn bed alleen maar naar het
plafond te kijken en voor de rest niets. Een klankbord heb ik niet. Dan komt alles op je
af. Alleen op mij. Als het slecht gaat is het altijd de trainer en krijg je geen hulp. Als je
kampioen wordt is ineens iedereen kampioen, behalve de trainer. Dit is geen klagen
hoor, maar de realiteit. Maar dat weet je als je eraan begint, je moet daar ook niet over
lopen zeuren. Misschien vreemd, maar als ik weer met de jongens bezig ben, heb ik er
weer zin in ook. Het werken met deze groep bevalt me uitstekend. Ik hoop alleen dat
ik mijn werk hier kan en mag afmaken.
In Vrij Nederland heeft de heer Harmsen gezegd dat Leo Beenhakker niet
ontslagen wordt. Is dat een geruststelling voor nu en voor de toekomst?
Leo: Ik heb dat stuk ook gelezen en wacht wat dat betreft verder maar af. Bij Ajax zijn
we met z'n allen van één ding goed doordrongen en dat is, dat we niet in paniek
moeten raken. Dat wil dan ook zeggen dat we geen overhaaste aankopen moeten
doen. Alles wat we moeten doen is het vizier gericht houden op de toekomst en niet
alleen op de komende weken. Wat hebben we eraan om nu enkele spelers te kopen,
die we zelf ook hebben, maar om wat voor reden nog niet beschikbaar zijn. Als we
spelers kopen moet het op langere termijn ook een versterking betekenen. Als we nu
eens rustig gaan analyseren wat we hebben, dan kom je tot een sterke vaste kern van
6 a 7 spelers waar we nog jaren mee door kunnen gaan. Die kern is wel bekend, neem
ik aan. Daarbij bezitten we ook nog een goeie jeugd. Daar bedoel ik dan niet alleen
mee de nu al bekende spelers, maar ook spelers als Vanenburg, Kraay en een Van Het
Schip. Dit zijn ook drie jongens, die een toekomst hebben binnen Ajax. Vergeet
verder ook niet een jongen als Keje Molenaar, die voor Ajax een gouden aankoop zal
blijken te zijn. In de toekomst zie ik Keje net zo'n voetballer worden als Ruud Krol nu
is. Het moet echt niet zo erg zijn om een klein stapje terug te doen nu. Meer dan een
klein stapje mag het echter niet zijn. De bedoeling is dan ook om na dit jaar of even
tueel volgend seizoen drie stappen vooruit te kunnen zetten. Het liefst met deze
jongens die we nu hebben en dan een paar aankopen. Dit moeten dan wel gerichte
aankopen zijn, jongens die het elftal mede kunnen dragen. Europese toppers waar
het publiek ook weet voor komt. We moesten spelers hebben waar het publiek weer
een idool in kan zien. Als we dit kunnen realiseren zonder een te grote stap terug te
hoeven doen, zie ik de toekomst met veel vertrouwen tegemoet. Ik hoop alleen dat ik
dat proces zelf kan meemaken en afmaken. Vorig seizoen werd er tegen me gezegd
dat ik geen internationale ervaring had. Dat kan nu nog onmogelijk worden gezegd.
Ik heb half Europa gezien en overal was het gras groen en de doelen van hout. Vorig
seizoen heb ik ongelooflijke hulp van Bobby Haarms gehad. Die man heeft alles al
een keertje meegemaakt en vindt dan ook niets meer vreemd. Samen met hem heb ik
dan ook al vele stormen getrotseerd. Nogmaals, ik hoop dat ik het af kan maken. Want
