Speelde In 1968-1969 zijn eerste - en naar later bleek - enige competitie
wedstrijd.
Debuteerde reeds op 5 november 1969 in het Nederlands Elftal, heeft nu de
meeste ,,caps" op zijn naam staan: 70.
Debuteerde in het Europa Cupgebeuren op 17 september 1969 (uit tegen
Hannover 1896), heeft meeste EC-duels gespeeld: 64, tegen Suurbier 63.
Van meet af aan linkervleugelverdediger bij Ajax en stond deze plaats niet
meer af. Een rechter-kuitbeenbreuk maakte een vroegtijdig einde aan het
seizoen 1970-1971, hij miste daardoor onder meer de finale tegen Pana-
thinaikos.
Is vrij lang gevrijwaard gebleven van blessures. Een spier „kwetsuur"
speelde hem danig parten als aanvoerder van het Nederlandse Elftal, voor
al tijdens het WK in Argentinië.
Begon zoals gezegd als linkervleugelverdediger, schoof na het eerste WK
op naar de libero-positie en straalde evenveel autoriteit en klasse uit.
Was bij Ivic en Brom en is bij Beenhakker de speler geworden waar het
nieuwe Ajax om draait.
Tekende na het jongste kampioenschap toch voor drie jaar bij.
Heeft inmiddels 326 competitiewedstrijden voor Ajax gespeeld en scoorde
daarin als „moderne" (dus aanvallende) verdediger 22 maal.
Het bovenstaande is mede tot stand gekomen door het gebruiken van gegevens uit het Engelstalig Ajax-boekje
van Tijn Middendorp, het K.N.V.B.-handboek '68 en '73, en door John Frederikstadt geleverde cijfers.
MET DANK"!
Bovenstaande is bijgewerkt tot 5 maart 1980.
47
