Allereerst de complimenten voor jullie blad. Ik zou jullie het volgende willen vragen. Afgelopen
zondag ben ik samen met nog 4 Ajacieden naar 't Amsterdam 703-toernooi geweest. Toen Ajax het
toernooi gewonnen had, waren we natuurlijk erg blij. Wij en met ons velen bleven staan om de
prijsuitreiking gade te slaan. Tot onze stomme verbazing ging de beker wel even omhoog, toen Ruud
hem kreeg, maar van een verwacht ere-rondje kwam niets terecht. We zagen de Ajacieden onver
schillig in de kleedkamer verdwijnen. Het kwam op ons over alsof men dacht: Nou, dat is dan weer
een beker. Ik vind dit schandalig! We zijn toch maar weer met z'n allen twee avonden naar het
O.S. gekomen en dan doen ze, alsof er niemand op de tribune zit. Waren ze soms te moe? Of mocht
het niet? Ik vind, dat Ajax op deze manier erom vraagt, dat de supporters wegblijven uit het stadion
of negatief gaan doen. En dan over een tijdje zeker klagen, dat er zo weinig supporters op de tribu
ne zitten. Fluminensa had haar public-relations beter in de hand, toen zij als vierde met een span
doek het publiek groette. Ik blijf Ajax echt wel trouw, maar hoop wel, dat ze een volgende keer
meer aan hun supporters denken.
Vriendelijke groeten,
Joke Bruines.
Commentaar: Ja, ook wij hadden een ere-ronde verwacht. Toch mogen we de laatste jaren niet mop
peren. De Ajax-spelers groeten het stadion en vooral het felste deel van onze aanhang, de F-side,
wordt regelmatig begroet en enthousiast bedankt door meer dan een speler. De artikelen in de Aja-
cied zullen hier niet vreemd aan zijn. De supporters brengen nu eenmaal geld in het laatje en vra
gen eigenlijk maar weinig. Langzaam groeien spelers en supporters naar elkaar toe en dit is een goe
de zaak. Volgend jaar dus wel even een ere-rondje, heren spelers!
Friso Sassen informeert naar de afscheidswedstrijd van Johan Cruyff. Hierover wordt zoveel geschre
ven, dat we maar rustig afwachten tot het zover is. Ideaal zou natuurlijk zijn een wedstrijd met
Oranje èn één met Ajax in De Meer.
EVEN WAT MIJMEREN.
Voor een echte Ajacied was het Amsterdam 703-toernooi natuurlijk weer een belevenis om op terug
te zien. Het geringe aantal toeschouwers schrijven we dan maar toe aan het mooie weer, maar de
echte fans waren er weer. Wat een heerlijke avonden. Op vrijdag zorgden vooral Fluminensa en
Ajax voor een formidabele show. Zo moet voetbal nu gespeeld worden. De Ajax-fans waren duide
lijk in de meerderheid en ook de zittribune roerde zich ditkeer uitstekend. Wat een zalig gehoor,
dat massaal "AJAX"; "AJAX"-gescandeer I Alles had dit toernooi: de penalties,de juiste winnaar,
de verlenging, sfeer en de parachutisten. De toejuichingen waren niet van de lucht, toen Flumi
nensa met een groot spandoek "Bedankt Amsterdam" zijn ere-ronde maakte en dat nog wel als vier
de. Een fijne deelnemer, die terecht de fair-play-cup meer naar Brazilië nam. Anderlecht-Ajax
was erg spannend en grimmig; de beste ploeg kreeg ditmaal ook de beker. Geen beste verliezers
trouwens daar bij Anderlecht. Jack van Zanten kan dan nu terugzien op een uitstekend toernooi
en we hopen, dat hij volgend jaar naast Ajax drie totaal andere ploegen contractueert. Het eerste
deel van de avonden was het lekker behaaglijk door de warmte van de dag; de F-side zorgde er met
vreugdevuren voor, dat de toeschouwers het later op de avond ook niet koud kregen. Na afloop
was het onroerend om te zien, hoe onder het scorebord één grote deinende massa Ajax-fans met vlag
gen en shawls hun Ajax toejuichten. Heerlijk gewoon
Zaterdagmiddag vertrokken Harry en ik vrij vroeg om op tijd in Breda te zijn. De weg was rustig
en we schoten lekker op. Vlak voorbij Gorinchem haalde de bus met Ajax-spelers en officials ons
in met een gangetje van 120 km/uur. Omdat we de vorige keer nogal gezocht hadden, besloten
we nu de bus maar even te volgen naar Breda. S^ren Lerby merkte ons het eerst op en begroette
ons hartelijk. Ling zwaaide en gaf daarna met z'n vingers de stand aan, waarmee Ajax NAC zou
gaan verpletteren: 3-0. Nou, daar hadden we zo voor getekend. Alle afritten, die we misschien
anders wel genomen hadden, scheurde de bus voorbij en Breda lag al zowat achter ons, toen we
eindelijk naar rechts gingen. Vlak achter de bus doken we met een Zandvoort-snelheid een laan
in, waar een verbodsbord voor stond. Geen politie; tenminste niets geraakt voorzover te zien was
7