I ajaxlife Het vergeten successeizoen 1978/1979: de eerzucht van de gevoelige Piet Schrijvers Over de 'gouden' ja ren van Ajax worden boeken vol geschre ven. Het eveneens succesvolle seizoen 1978/1979 is juist in vergetelheid geraakt. Tot nu. In deel 15: de goudeerlijke Piet Schrijvers schudt de boel wakker. "Ik gaf ze steeds maar weer op hun flikker. Het kon mij niet schelen dat ik de kwaaie pier werd binnen de groep." Het zijn woorden van Piet Schrijvers, een van de absolute pij lers én hoofdrolspelers van het Ajax dat jacht maakt op het landskam pioenschap in 1979. In de kleed - kamer, het kloppend hart van het elftal, speelt Schrijvers een even belangrijke rol als tussen de palen, waar De Beer van De Meer, zoals zijn illustere bijnaam luidt, een onaan tastbaar sluitstuk is. Schrijvers is niet makkelijk. Niet voor tegenstanders, niet voor medespelers, niet voor bestuursle den en ook niet voor zichzelf. Oor spronkelijk is hij bouwvakker en is hij gewoon om zich in niet mis te verstane termen uit te drukken. Wanneer iets hem niet zint, dan zegt hij dat. Vindt hij dat colle ga-voetballers verzaken, roept hij ze tot de orde, wanneer hij meent dat het Ajaxbestuur zich verkeerd opstelt, doet Schrijvers zijn mond open, zonder zijn woorden te wegen of van nuances te voorzien. Ook binnen het veld uit Schrij vers zich. Zijn stem is hees van het almaar luidkeels aanwijzingen geven, medespelers verbaal op hun plaats zetten of - bij al dan niet vermeende fouten - uitkafferen. Dat klinkt allemaal hard en mis schien wel onsympathiek, maar dat is Schrijvers zeker niet. In die robuuste verpakking zit naast een extreem eerzuchtige sportman en broodvoetballer ook een gevoelig persoon. Al is die karaktertrek min der zichtbaar. Onaantastbaar In de zomer van 1974, meteen na het WK in West-Duitsland, is Schrijvers naar Ajax gekomen. Naast Jan van Beveren wordt hij gezien als de beste doelman van Nederland. Na bij FC Twente furore te hebben gemaakt, verwerft hij in vier jaar Ajax de status van onaan tastbaarheid. Toch heeft Schrijvers het niet makkelijk in het seizoen 1978/1979. In zijn denken bestaat het woord 'verliezen' niet. Hij voelt zich ver antwoordelijk, maar is als keeper ook kwetsbaar en afhankelijk. Om die kwetsbaarheid te beperken, is totale scherpte op elk gebied nodig. En een topfit lijf. En hoe hard en bevlogen hij ook traint, er is die verdomde rechterknie die hem parten speelt. Het gebandageerde gewricht stribbelt tegen, geregeld speelt Schrijvers met het besef dat rust en behandeling verstandiger zijn. De gemiddelde waarnemer merkt daar weinig van. De Ajax- keeper is zelden op een fout te betrappen en in zijn opvallend onvervaarde stijl vaak een red der in nood, een imponerende onneembare veste. De Beer van De Meer is een 'zekerheidje', daar twijfelt niemand aan. De enkele keren dat meespelen werkelijk onverantwoord is en Schrijvers verstek moet laten gaan, zitten hem helemaal niet lekker en tasten zijn humeur aan. Hij wil hoe dan ook spelen, ook om de bonus op te kunnen strijken. De vervangers zijn van min der kaliber: Rob Tervoort en Peter Jager missen bovendien de diep gelaagde ervaring en persoonlijk heid van Schrijvers. Ook heeft het tweetal te kampen met blessures zodat zelfs een keeper vanuit de jeugd, Sjaak Storm, moet worden opgetrommeld. Discipline De soms mindere resultaten en de verslappende discipline in de eer ste seizoenshelft zijn Schrijvers een doorn in het oog. Omdat de eigenlijke aanvoerder Ruud Krol zijn eigen sores en blessureproble men heeft, werpt Schrijvers zich op als de orderoeper. Hij doet het op niet mis te verstane wijze en dat wordt hem door sommigen niet in dank afgenomen. Direct na de winterstop, met een warrige voorbereiding en de eerste wedstrijd van de tweede sei zoenshelft achter de kiezen, dreigt het te escaleren, met in verse her innering een training waarin S0ren Lerby door een woeste charge van Schrijvers geblesseerd raakt. Was VERGETEN SEIZOEN 1H dat opzet of per ongeluk? Was het uit boosheid of ergernis? Tegenover Het Parool zegt Schrijvers de kwesties binnens kamers te willen houden. "Ik heb een deel van het leiderschap op mij genomen vanuit mijn gevoel van verantwoordelijkheid," ver telt hij aan verslaggever Cees van Nieuwenhuizen. "In het belang van Ajax." Terugkijkend op de voorgaande met reizen en oefenduels gevulde maand zegt hij: "We moeten met z'n allen zo goed mogelijk ons brood blijven verdienen. Als ik zag wat er allemaal om ons heen gebeurde... Ik kreeg er geweldig de ziekte in, kon het niet verkroppen dat een stel niet meer serieus met hun vak bezig was. Vanaf het moment dat ik het mee naar huis nam, ging snau wen tegen mijn vrouw en kinderen, ben ik tekeer gegaan op mijn werk. Ik probeerde alles steeds zo scherp mogelijk te zeggen. Om ze wakker te schudden. Zelfs met trainer (Cor, red.) Brom ging ik conflicten niet langer meer uit de weg. Volgens mij bestreed hij de gemakzucht onvol doende. Een jonge ploeg, zoals wij die hebben, moet je ontzettend strak houden. Daardoor gaf ik ze dan maar steeds op hun flikker. Het kon mij niet meer schelen dat ik de kwaaie pier werd binnen de groep." Het is Schrijvers ten voeten uit: niet diplomatiek maar direct. Indi rect stelt hij ook de capaciteiten van de trainer aan de orde en voedt daarmee, bedoeld of onbedoeld, bij het bestuur de al aanwezige twij fel over de kunde van Brom. Toch, met zijn misschien niet fijnbe snaarde maar wel open aanpak helpt Schrijvers op een cruciaal moment het schip op koers te houden op de altijd woelige wateren van Ajax. ■ÏF 'Als ik zag wat er allemaal om ons heen gebeurde... Ik kreeg er geweldig de ziekte in, kon het niet verkroppen dat een stel niet meer serieus met hun vak bezig was' De Beer van De Meer Door David Endt 01-03-2019 X# brult ►""V, t PIET SCHRIJVERS Zijn rechterknie speelt Schrijvers parten tijdens het seizoen. Piet Schrijvers vormt met zijn robuuste lichaam een imponerende onneembare veste

AJAX ARCHIEF

Ajax Life (vanaf 1994) | 2019 | | pagina 17