I
ajaxlife
Het vergeten successeizoen 1978/1979: de eerzucht van de gevoelige Piet Schrijvers
Over de 'gouden' ja
ren van Ajax worden
boeken vol geschre
ven. Het eveneens
succesvolle seizoen
1978/1979 is juist in
vergetelheid geraakt.
Tot nu. In deel 15:
de goudeerlijke Piet
Schrijvers schudt de
boel wakker.
"Ik gaf ze steeds maar weer op hun
flikker. Het kon mij niet schelen dat
ik de kwaaie pier werd binnen de
groep." Het zijn woorden van Piet
Schrijvers, een van de absolute pij
lers én hoofdrolspelers van het Ajax
dat jacht maakt op het landskam
pioenschap in 1979. In de kleed -
kamer, het kloppend hart van het
elftal, speelt Schrijvers een even
belangrijke rol als tussen de palen,
waar De Beer van De Meer, zoals zijn
illustere bijnaam luidt, een onaan
tastbaar sluitstuk is.
Schrijvers is niet makkelijk.
Niet voor tegenstanders, niet voor
medespelers, niet voor bestuursle
den en ook niet voor zichzelf. Oor
spronkelijk is hij bouwvakker en
is hij gewoon om zich in niet mis
te verstane termen uit te drukken.
Wanneer iets hem niet zint, dan
zegt hij dat. Vindt hij dat colle
ga-voetballers verzaken, roept hij
ze tot de orde, wanneer hij meent
dat het Ajaxbestuur zich verkeerd
opstelt, doet Schrijvers zijn mond
open, zonder zijn woorden te
wegen of van nuances te voorzien.
Ook binnen het veld uit Schrij
vers zich. Zijn stem is hees van
het almaar luidkeels aanwijzingen
geven, medespelers verbaal op hun
plaats zetten of - bij al dan niet
vermeende fouten - uitkafferen.
Dat klinkt allemaal hard en mis
schien wel onsympathiek, maar
dat is Schrijvers zeker niet. In die
robuuste verpakking zit naast een
extreem eerzuchtige sportman en
broodvoetballer ook een gevoelig
persoon. Al is die karaktertrek min
der zichtbaar.
Onaantastbaar
In de zomer van 1974, meteen
na het WK in West-Duitsland, is
Schrijvers naar Ajax gekomen.
Naast Jan van Beveren wordt hij
gezien als de beste doelman van
Nederland. Na bij FC Twente furore
te hebben gemaakt, verwerft hij in
vier jaar Ajax de status van onaan
tastbaarheid.
Toch heeft Schrijvers het niet
makkelijk in het seizoen 1978/1979.
In zijn denken bestaat het woord
'verliezen' niet. Hij voelt zich ver
antwoordelijk, maar is als keeper
ook kwetsbaar en afhankelijk. Om
die kwetsbaarheid te beperken, is
totale scherpte op elk gebied nodig.
En een topfit lijf. En hoe hard en
bevlogen hij ook traint, er is die
verdomde rechterknie die hem
parten speelt. Het gebandageerde
gewricht stribbelt tegen, geregeld
speelt Schrijvers met het besef dat
rust en behandeling verstandiger
zijn.
De gemiddelde waarnemer
merkt daar weinig van. De Ajax-
keeper is zelden op een fout te
betrappen en in zijn opvallend
onvervaarde stijl vaak een red
der in nood, een imponerende
onneembare veste. De Beer van
De Meer is een 'zekerheidje', daar
twijfelt niemand aan. De enkele
keren dat meespelen werkelijk
onverantwoord is en Schrijvers
verstek moet laten gaan, zitten
hem helemaal niet lekker en tasten
zijn humeur aan. Hij wil hoe dan
ook spelen, ook om de bonus op te
kunnen strijken.
De vervangers zijn van min
der kaliber: Rob Tervoort en Peter
Jager missen bovendien de diep
gelaagde ervaring en persoonlijk
heid van Schrijvers. Ook heeft het
tweetal te kampen met blessures
zodat zelfs een keeper vanuit de
jeugd, Sjaak Storm, moet worden
opgetrommeld.
Discipline
De soms mindere resultaten en de
verslappende discipline in de eer
ste seizoenshelft zijn Schrijvers
een doorn in het oog. Omdat de
eigenlijke aanvoerder Ruud Krol
zijn eigen sores en blessureproble
men heeft, werpt Schrijvers zich
op als de orderoeper. Hij doet het
op niet mis te verstane wijze en dat
wordt hem door sommigen niet in
dank afgenomen.
Direct na de winterstop, met
een warrige voorbereiding en de
eerste wedstrijd van de tweede sei
zoenshelft achter de kiezen, dreigt
het te escaleren, met in verse her
innering een training waarin S0ren
Lerby door een woeste charge van
Schrijvers geblesseerd raakt. Was
VERGETEN SEIZOEN 1H
dat opzet of per ongeluk? Was het
uit boosheid of ergernis?
Tegenover Het Parool zegt
Schrijvers de kwesties binnens
kamers te willen houden. "Ik heb
een deel van het leiderschap op
mij genomen vanuit mijn gevoel
van verantwoordelijkheid," ver
telt hij aan verslaggever Cees van
Nieuwenhuizen. "In het belang van
Ajax."
Terugkijkend op de voorgaande
met reizen en oefenduels gevulde
maand zegt hij: "We moeten met
z'n allen zo goed mogelijk ons brood
blijven verdienen. Als ik zag wat er
allemaal om ons heen gebeurde...
Ik kreeg er geweldig de ziekte in,
kon het niet verkroppen dat een
stel niet meer serieus met hun vak
bezig was. Vanaf het moment dat ik
het mee naar huis nam, ging snau
wen tegen mijn vrouw en kinderen,
ben ik tekeer gegaan op mijn werk.
Ik probeerde alles steeds zo scherp
mogelijk te zeggen. Om ze wakker
te schudden. Zelfs met trainer (Cor,
red.) Brom ging ik conflicten niet
langer meer uit de weg. Volgens mij
bestreed hij de gemakzucht onvol
doende. Een jonge ploeg, zoals wij
die hebben, moet je ontzettend
strak houden. Daardoor gaf ik ze
dan maar steeds op hun flikker. Het
kon mij niet meer schelen dat ik de
kwaaie pier werd binnen de groep."
Het is Schrijvers ten voeten uit:
niet diplomatiek maar direct. Indi
rect stelt hij ook de capaciteiten
van de trainer aan de orde en voedt
daarmee, bedoeld of onbedoeld, bij
het bestuur de al aanwezige twij
fel over de kunde van Brom. Toch,
met zijn misschien niet fijnbe
snaarde maar wel open aanpak helpt
Schrijvers op een cruciaal moment
het schip op koers te houden op de
altijd woelige wateren van Ajax.
■ÏF
'Als ik zag wat er allemaal om ons heen gebeurde...
Ik kreeg er geweldig de ziekte in, kon het niet verkroppen
dat een stel niet meer serieus met hun vak bezig was'
De Beer van De Meer
Door David Endt
01-03-2019 X#
brult
►""V, t
PIET SCHRIJVERS
Zijn rechterknie speelt Schrijvers parten tijdens het seizoen.
Piet Schrijvers vormt met zijn robuuste lichaam een imponerende onneembare veste