10
'W.
INTERVIEW
Eén foto die het verhaal van Ajax' nummer tien vertelt
Dusan Tadic kent het gezegde dat een foto soms meer zegt
dan duizend woorden. Maar lukt het ook om duizend woorden
te spreken over deze foto? Met gemak. 'Ik vind vooral de blijd
schap bij de fans mooi om te zien.'
Hij ziet er nog best goed uit, grapt
Dusan Tadic als hij naar de foto
kijkt. Genomen op 19 septem
ber van dit jaar, tijdens Ajax-
AEK. "Nico heeft hier net de 3-0
gemaakt," weet Tadic. "Ik zie
er wel blij uit, toch? En eigen
lijk ben ik maar weinig veran-
derd afgelopen jaren, ook al ben
ik bijna dertig. Time flies. Mis
schien dat ik wat meer baardhaar
heb. Nee, ik heb nog geen grijze
haren. Dat zit niet in de familie.
Geen grijze haren, en we worden
ook niet kaal. We hebben sterk
haar."
Maar wat valt Tadic nog meer
op op de foto? We geven de
Serviër hier en daar een
voorzetje. Van zijn handge
baar richting zijn teamgeno
ten, het nummer op zijn broekje
tot een verbouwereerde fan op
de tribune.
Positief ongeloof
Champions League
ajaxlife
Samen is niet alleen
Ajax
02-11-2018
Typisch
Tadic
Door Mike van Damme
Al snel verplaatst Tadic' focus
van de voor- naar de achter
grond op de foto. "Het mooiste
aan de foto vind ik toch die blije
fans. Daar doe je het toch voor:
mensen blij maken. En we krij
gen er als ploeg iets voor terug.
Tegen AEK, en zeker ook tegen
Benfica, was de sfeer geweldig.
Dan komt er een energie vrij,
waardoor wij net even meer kun
nen geven. Vooral tegen Benfica
leverde dat de overwinning op."
De jongen links, met een
witte trui aan en met zijn handen
in het haar, ontgaat hem in eer
ste instantie. "Haha, hij kan het
vast niet geloven dat we ruim
voorstaan tegen AEK Athene.
Mooi hoor," zegt de Ajacied als
hij even goed heeft gekeken.
Doet de jongen Tadic denken
aan vroegere tijden? "Nee. Ik
had niet het geluk dat ik dicht bij
huis Champions Leaguevoetbal
kon zien. We hadden redelijke
ploegen in Backa Topola, maar
ik kwam toen ik voetbal op tv
ging kijken er al snel achter dat
hun niveau een stuk minder was
dan de ploegen in de Champions
League. Ik was vooral onder de
indruk van Ajax en Real Madrid.
Bij Real speelde Predrag Mijato-
vic, dat vond ik een mooie speler
om naar te kijken."
"Nu kijken kinderen juist
naar mij. Dat is eigenlijk even
mooi. Ik vind het ook belangrijk
om tijd vrij te maken voor de
fans. Vooral kinderen moeten
een leuke tijd hebben. Sommi
gen schrikken als je ineens voor
ze staat. Ik probeer ze zo rustig
mogelijk te benaderen, zodat ze
het vooral leuk vinden."
Tadic houdt op de foto niet voor niets zijn linkerarm omhoog. Hij
gebaart zijn teamgenoten het doelpunt dat Tagliafico net heeft
gemaakt mee te vieren. Het is een inmiddels herkenbaar gebaar
van de Serviër. Tegen AZ trok hij zelfs bijna David Neres zijn arm van
het lijf om samen de 5-0 te vieren.
"Het is belangrijk om succes samen te vieren, als team," zegt
Tadic serieus. "Het maakt niet uit wie er scoort, uiteindelijk doen
we het samen. Als iemand wat verder weg staat, moet hij maar een
beetje doorlopen. Dit doelpunt tegen AEK hebben we echt goed
gevierd, ik zou willen dat we dat bij elk doelpunt doen."
Je zou kunnen denken dat het gevoel van samen vieren iets is
dat met de jaren belangrijker wordt; een ervaren speler heeft meer
oog voor het teamproces dan een jongen die net komt kijken. In
het geval van Tadic gaat dat echter niet helemaal op. Hij heeft het,
naar eigen zeggen, al van jongs af aan. "Ik ben altijd een teamspeler
geweest. Als je jong bent, ben je inderdaad meer met jezelf bezig,
maar ook dan moet je je realiseren dat je het niet alleen kunt. En dat
het leuker is als je het samen doet en daardoor nog verder komt."
Tadic is dus liever samen, dan alleen. Behalve vlak na de war
ming-up. Als zijn teamgenoten al naar de kleedkamer gaan, schiet
hij nog een paar ballen op doel. Voor het goede gevoel. Maar heb
ben zijn teamgenoten er geen last van als hij pas later de kleed
kamer in komt? "Nee hoor," verzekert hij. "Ik ben vaak maar een
minuutje later dan de rest binnen. Op dat moment is iedereen ook
voor zichzelf bezig. Ik ben vaak heel snel klaar. Ik stop mijn scheen
beschermers onder mijn sokken, trek mijn shirt aan en neem wat
water. Dat is het."
We verleggen de focus even naar het shirt van Nicolas Tagliafico,
en dan specifiek op het logo van de Champions League. "Het
hoort bij Ajax," zegt Tadic stellig. "De Champions League bedoel
ik. Toen ik zes was, won de club het toernooi. De meeste spelers
van toen kan ik nu nog wel opnoemen. Jari Litmanen was toen de
nummer tien. Hij was een speciale speler. Hij was niet heel snel,
maar technisch zeer vaardig en enorm slim. Het was mooi om
naar hem te kijken."
"Op onze linkermouw, die zie je niet op de foto, hebben we
een batch met de Champions Leaguebeker met het getal vier
erin. Er zijn maar weinig clubs die zo'n batch hebben. Dat maakt
Ajax bijzonder vanuit historisch perspectief. Zo'n club hoort dus
gewoon in de Champions League thuis. Punt."
De Serviër geeft aan dat onder meer de kans op Champions
Leaguevoetbal hem deze zomer naar Amsterdam dreef. Met FC
Twente en Southampton speelde hij al wel in de Europa League,
maar hij wilde op het hoogste niveau acteren.
Bij zijn komst naar Ajax was deelname aan de groepsfase
echter allesbehalve zeker. Ajax moest drie kwalificatieronden
door komen. "We wisten dat niet gemakkelijk zou worden, maar
we hebben de groepsfase op een overtuigende manier gehaald.
Het was een prachtige zomer, want ik speelde met Servië natuur
lijk ook al op het WK. Twee grote toernooien, zo vlak na elkaar, is
voor mij wel bijzonder."
Hij vervolgt: "Ik had twee doelen bij mijn komst naar Ajax:
de Champions League halen en kampioen worden. Het eerste
doel hebben we als team al gehaald. En dus is er een extra doel
bijgekomen: overwinteren in de Champions League. En dat is
zeker niet onmogelijk. We staan er goed voor na drie wedstrijden,
maar we zijn er nog lang niet. Benfica-uit wordt echt een heel
zware wedstrijd. We zijn goed onderweg, maar hebben nog niets
bereikt."
Tadic noemde Ajax al als een van zijn favoriete ploegen toen hij klein was. Heel gek is dat niet:
toen de Serviër jong was, behoorde Ajax tot de beste clubs van Europa. "Ik vind clubs met een rijke
historie het mooist. En het rood met witte shirt sprak me aan, net als het voetbal. Het was leuk om
te zien. Dat is het, denk ik, nog steeds. Het aanvallende voetbal zit in het DNA van de club."
Tadic stond twee keer eerder op het lijstje bij Ajax. Vijf jaar geleden was hij nog te duur, in 2009
was niet iedereen binnen Ajax overtuigd van zijn talent. "Ik hoorde toen wel dat er een beetje inte
resse was. Dat vond ik niet gek, want ik was een van de grootste talenten in Servië. Dan weet je
dat je op lijstjes van andere clubs terechtkomt. Of Ajax gelijk had me destijds niet te kopen? Nee.
Ik was toen al goed, hoor."
vn
