De wedstrijd
De mooiste Ajaxshirts ontleed
ajaxlife
TWEEDE HUID 1 7
Een Ajaxshirt is meer dan een kledingstuk. Elk
design vertelt de verhalen van seizoenen en spelers
die het droegen. We duiken in de historie van deze
tweede huid. Dit keer: het uitshirt voor de Uefa-
Cupfinale van 1992, dat niet nodig bleek.
04-05-2018 i#
In dit shirt is weliswaar geen wed
strijd gespeeld, het is wel onlosma
kelijk verbonden aan de twee fina
lewedstrijden aan het eind van het
Uefa-Cuptoernooi in 1991/1992,
en daarmee een collectors-item. Het
idee was om in dit tenue de uitwed
strijd tegen AC Torino te spelen, maar
omdat Torino's donkerrood afwij
kend genoeg was om te contraste
ren met het heldere rood en wit van
Ajax, bleek op het laatste moment
de aanpassing niet nodig. Zoals het
een echte Brit betaamt, vond arbiter
Joe Worrall het verschil duidelijke
genoeg. Ook stond hij toe dat beide
clubs met witte broek aantraden, iets
dat in de huidige moderne tijd on
denkbaar is.
In Turijn (waar de geel-groene
shirts dus in de koffer bleven) legde
Ajax met de 2-2-uitslag (doelpunten
van Wim Jonk en Stefan Pettersson)
een fundament voor de uiteindelijke
zege. Een week later in Amsterdam
zou Ajax nog wankelen maar bleek
het eindresultaat (0-0) voldoende
om de Uefa Cup te veroveren.
In Turijn speelde Ajax in de vol
gende opstelling: Stanley Menzo;
Sonny Silooy, Danny Blind, Wim
Jonk, Frank de Boer; Aron Winter,
Dennis Bergkamp, Michel Kreek;
John van 't Schip, Stefan Pettersson,
Bryan Roy (82. Alfons Groenendijk).
Een overbodig finaleshirt
DOOR DAVID ENDT
Het was in de beginjaren negentig
even wennen aan een nieuwe spon-
sornaam op het shirt, maar mede
door de behaalde successen lukte
dat sneller dan verwacht. Het kwam
er zelfs van dat het tweede tenue,
gebruikt in de uitwedstrijden waar
Ajax zich wat betreft kleding diende
aan te passen, een iconische waarde
kreeg.
Toen de Nederlandse bankgigant
ABN Amro in de zomer van 1991
het Japanse bedrijf TDK opvolgde
als shirtsponsor, had het nog geen
weet van de gouden Ajaxtijden die in
het nabije verschiet lagen. Wel pakte
Ajax' nieuwe partner de zaken zeer
voortvarend aan. Samen met een
reclamebureau werd bijvoorbeeld
lang en goed nagedacht over de
plaatsing van de sponsornaam. Het
drieletterwoord TDK of het langere
ABN Amro, dat scheelt. Besloten
werd 'ABN' en 'Amro' niet te schei
den maar verticaal op het shirt te
plaatsen.
Verticaal, uniek! Dat was in
Nederland, maar ook internationaal
nog nooit vertoond. De tekst werd
aan de voor de drager linkerkant op
de rode baan geplaatst, waarmee het
Ajaxlogo naar een plek centraal op
de borst werd geschoven, met aan
de rechterkant plek voor het merkte
ken van de kledingsponsor (Umbro).
Ajax was weer eens anders dan
andere clubs, en de sponsor zette
met haar keuze een bijzondere toon.
SMAAK
Nog opvallender was de kleuren-
stelling en het design van het zoge
noemde uittenue. Gebruikelijk was
dat de kledingsponsor met een voor
stel kwam, of beter, haar eigen smaak
min of meer de vrije loop kon laten.
Die keuze werd aanvankelijk nog
niet met een commerciële gedachte
in het achterhoofd gemaakt: de ver
koop van Ajaxshirts richtte zich vol
ledig op het thuistenue. In de win
kels waren replica's van de uitshirts
niet verkrijgbaar.
Maar nu sprak ABN Amro als
belanghebbende een woordje mee
en het shirt, broekje en kousen voor
de uitwedstrijden kregen een speci
fiek ABN Amro-tintje: groen en geel.
Zo afwijkend van het rood en wit
van Ajax waren de kleuren van de
bank, en die werden op indringende
wijze verwerkt. Ook het logo van de
bank, het wapenschild met daarin als
een taartpunt een hoek uitgespaard,
kwam in het design naar voren.
De basiskleur van het shirt, cad-
miumgroen, bezat in dunne even
wijdige cadmium-citroengele lijnen
en vanaf de linkerschouder een gele
'taartpunt', een overduidelijke refe
rentie aan de bank. De katoenen
kraag was uitgevoerd in dezelfde
geel-groene kleuren en afgewerkt
met drie gele knoopjes; twee op de
kraagpunten, en één (los te klikken)
op de boord. Ook de manchetten,
smal bij de shirts met korte mouwen,
breder bij die met lange mouwen,
hadden de geel-groene afwerking.
Alleen van heel dichtbij bekeken
was zichtbaar dat de naam Ajax en
de kenmerkende hoeken van het
Umbro-logo in veelvoud in scha-
duw-effect in de stof terugkwamen.
ONLEESBAAR
Opvallend was de achterkant van het
shirt, waar op schouderhoogte als in
een streepjescode in een lijnenspel
van geel-groene streepjes de naam
Ajax naar voren kwam. Op de wed
strijdshirts van het eerste elftal was
die naam vrijwel onleesbaar, want
voor een groot deel was daar over
heen in traditioneel wit het rugnum
mer gestikt.
Het label aan de binnenkant
van de kraag vermeldt dat het shirt
zelf van 100 procent polyester is, en
de kraag een samenstelling is van
78 procent katoen en 22 procent
polyester. Al met al bleek het 'ABN
Amro-shirt' een voltreffer, niet in
het minst omdat er een legendari
sche wedstrijd (Genoa-Ajax) in werd
gespeeld.
Het meest bijzondere van het
afgebeelde shirt is de tekst onder het
logo: Finale UEFA Cup 1992. Dit
maakt het shirt zeer uniek, want in
de betreffende dubbele finale van
1992 speelde Ajax zowel in Turijn
als in Amsterdam in het rood-witte
thuistenue. De geel-groene shirts
waren echter wel geprepareerd, want
toen de finale bereikt was, moest er
rekening worden gehouden met een
aanpassing.
Uiteindelijk verzocht Torino,
de tegenstander in de eindstrijd,
beide wedstrijden in de eigen origi
nele diepdonkerrode kleuren aan te
mogen treden en de scheidsrechter
gaf er zijn fiat aan. Maar de geel
groene finaleshirts waren toen al
wel gedrukt, compleet met rugnum
mers. Ze werden na de triomf als
aandenken uitgereikt aan de spelers
en staf.
