Primeur in Nederland: skyboxen in De Meer
ONDERfDE
ajaxlife
ONDER DE LOEP 1 T
30-03-2018
Ajax is rijk aan histori
sche verhalen. Wij leg
gen ze onder de loep.
Dit keer: de komst van
skyboxen in De Meer,
september 1986.
'Op de eretribune zat sowieso een heel ander slag volk.
Dat was een andere wereld, dus we keken er amper van
op dat er iets geks bij was gekomen'
De komst van de
sinaasappelkistjes
DOOR MENNO POT
Het was natuurlijk voer voor
columnisten en sarcastische
tribuneklanten, die gloednieuwe
'Tunnel Club' in de catacomben
van de Arena. Onder het genot
van liflafjes en champagne de
gereedstaande spelers mogen
bespieden vanachter geblindeerd
glas... bij zulke ontwikkelingen
overvalt supporters het gevoel dat
het verafschuwde 'modern football'
weer wat dieper in je goeie ouwe
cluppie is binnengedrongen.
Dan hebben we het nog niet
eens over de onfortuinlijke timing
gehad: The Tunnel Club werd
triomfantelijk door Ajax gelanceerd
na de vrijwel zekere uitschakeling
in de strijd om de landstitel, door
pijnlijke uitglijders tegen ADO
Den Haag en Vitesse. Dan kun je
wachten op geschamper: gaat het
eigenlijk nog om het voetbal bij deze
club of hoe zit dat?
De geschiedenis mag zich
graag herhalen, zeker ook bij Ajax.
De ontvangst van The Tunnel
Club deed oudere supporters
wellicht terugdenken aan eerdere
'commerciële fratsen' van de zijde
van Ajax. Veel van hen zullen
zich die thuiswedstrijd op 14
september 1986 nog herinneren,
tegen FC Groningen. De blikken
van de Ajaxsupporters werden bij
binnenkomst in De Meer naar de
eretribune getrokken. Onder het
dak was een lange, aaneengesloten
rij van glanzend witte cabines
verschenen. Skyboxen heetten
die dingen, een primeur in het
Nederlandse voetbal. Vanuit zo'n
hokje naar Ajax kijken, was een
duur grapje. Wat hadden we nou
weer aan onze fiets hangen?
DRUK
Ronald Pieloor, tegenwoordig lid
van de bestuursraad, maar destijds
als F-sider nog bewoner van de
staantribune aan de Diemenzijde,
herinnert zich hoe de supporters
te verbaasd leken om vinnig op de
noviteit te reageren. "De eretribune
zag er ineens heel volgepropt uit.
Iedereen zat daar omhoog te kijken,
er was amper ruimte voor die dingen.
Ik geloof niet dat wij het op de
Diemenzijde zagen als oprukkende
commercie. Op de eretribune zat
sowieso een heel ander slag volk.
Dat was een andere wereld, dus
we keken er amper van op dat er
iets geks bij was gekomen. In mijn
herinnering maakte niemand zich er
druk om."
De grondige F-sidekroniek
F-side is niet makkelijk! (2001;
Pieloor was een van de makers)
bevestigt dat beeld: de komst van de
skyboxen wordt niet eens genoemd.
Het plan was in juni 1986
door penningmeester Lou Bartels
gepresenteerd en paste in een trend:
het voetbal begon de 'bovenkant
van de markt' te verkennen.
Tot dan toe haalden weinig
bedrijven het in hun hoofd om
zakenrelaties mee te nemen naar
zo'n ordinair voetbalstadion, maar
dat begon langzaam te veranderen.
Clubbesturen begonnen te
begrijpen dat er geld verdiend
kon worden aan extra comfort
voor rijkere bezoekers: sponsoren,
relaties of gewoon supporters met
een dikke portemonnee.
die jaren: in augustus 1986 liet
voorzitter Ton Harmsen zich in een
schaarse openhartige bui ontvallen
dat Ajax in totaal iets meer dan
acht miljoen gulden per seizoen
binnenhaalde.
VOORMALIG F-SIDER RONALD PIELOOR
De skyboxen konden in totaal
120 supporters huisvesten, die
tienduizend gulden per seizoen
moesten betalen (en voor minstens
drie seizoenen moesten intekenen).
De nieuwe vondst leverde Ajax
dus idealiter 1,2 miljoen gulden
per seizoen op. Dat was veel, in
Voorzitter Ton Harmsen probeert een skybox uit. Fanatieke fans maakten zich amper
druk om de komst van de dure plekken.
Het wedstrijdschema hielp mee.
Ajax ontving op 17 augustus FC
Den Haag, maar daarna zou er bijna
een volle maand niet in De Meer
gespeeld worden: Ajax-PSV (31
augustus) was in het 'Olympisch'.
Daarna volgden twee uitduels.
In dat gat konden de glanzende
'hangbakkies' worden gerealiseerd.
Op 14 september hingen ze er
plotseling.
DRANKJES
Wat kreeg je eigenlijk voor die tien
mille, als afnemer van een plaats
in een skybox? Hapjes en drankjes
natuurlijk, toegang tot een vip
restaurant in het hoofdgebouw
van De Meer en, zoals het Dagblad
van het Noorden het in een artikel
omschreef, "de ongekende luxe van
televisie, telefoon en koelkast".
Naar moderne maatstaven viel
de luxe nogal tegen. De skyboxen
waren klein, het was kruip-door-
sluip-door om er te komen en boven
wachtte je geen zachte fauteuil
maar een barkruk (binnen aan het
barretje) of harde klapstoel.
"Het zag er nogal gekunsteld
uit," herinnert Pieloor zich. "Op
de F-side zeiden we: het lijkt wel
alsof ze op de eretribune een rij
sinaasappelkistjes tegen het plafond
hebben gespijkerd."
Laconieke reacties, hoezeer
de boxen ook indruisten tegen de
egalitaire Nederlandse volksaard:
rijken die zich in luxe afzonderen van
het gewone volk hoeven doorgaans
op weinig sympathie te rekenen,
maar dat 'gewone volk' deed in
september 1986 dus weinig meer
dan de schouders ophalen.
Hoewel. De Telegraaf maakte
begin september 1986 toch melding
van één actie die als protest kan
worden geïnterpreteerd. Of was
het gewoon nieuwsgierigheid? De
skyboxen waren nog in aanbouw toen
op een nacht werd ingebroken in De
Meer. De 'bezoekers' inspecteerden
een skybox en lieten zelfs een brief
achter, waarin ze te kennen gaven
dat zij ook weleens lekker wilden
eten en drinken in het stadion. De
Telegraaf berichtte: "Ook schreven
zij in de brief dat de televisie moet
worden nagekeken, omdat het beeld
nogal slecht was."
We bedoelen maar. Commerciële
fratsen als skyboxen of The Tunnel
Club zijn goed voor de clubkas én
een impuls voor supportershumor.
Wat willen we eigenlijk nog meer?
De skyboxen hingen er ineens, in september 1986.
