ajaxlife BIOGRAFIE
14-10-2016
WIM JONK: 'CRUIJFF HERINNEREN ALS INSPIRATOR'
De autobiografie van Johan Cruijff werd onder
grote belangstelling van de media gepresenteerd
in boekhandel Scheltema in Amsterdam. Onder
de gasten waren ook oud-Ajacieden Frank Rijk
aard en Wim Jonk.
Rijkaard trad speciaal voor
zijn oude leermeester nog een
keer in de spotlights. De oud-Aja-
cied is niet meer in de voetballe
rij werkzaam en geeft weinig tot
geen interviews.
ver die ouwe lul'
In 1981 keerde Johan Cruijff terug naar Amsterdam, en liet tegen Haarlem meteen zien nog van meerwaarde te zijn.
Ook omdat er veel wedstrijden in
het Olympisch Stadion werden
gespeeld, waar meer dan 50.000
mensen in konden. Bijna het dub
bele van De Meer.
We waren in ieder geval
bezig met presteren en tegelijk
het publiek te vermaken. Als dat
lekker gaat, dan kom je af en toe
op een leuk idee. Zoals de inge
ving om een penalty in tweeën te
nemen. Samen met Jesper Olsen
deed ik dat tijdens Ajax-Helmond
Sport. Het verschil in kwaliteit
was zo groot, dat er totaal geen
spanning in de wedstrijd zat. Dus
probeerden we met zo'n straf
schop de fans toch iets extra's te
bieden. In plaats van de bal op
doel te schieten, passte ik 'm breed
op Olsen. Eerst stond de doelman
perplex, maar toen hij besloot op
Jesper af te gaan speelde die de
bal weer terug op mij. Omdat ik
keurig in een positie achter de bal
was blijven staan, kon ik die met
twee vingers in mijn neus in het
lege doel tikken. De mensen von
den het geweldig.
Ook dat seizoen verliep in alle
opzichten heel positief. Tot het
bestuur ineens vond dat ik veel
te veel geld verdiende. Waarop ik
natuurlijk zei: 'Maar jullie verdie
nen toch evenveel als ik? Waarom
klaag je over mij, terwijl je zelf ook
het geld in je zak stopt? Je hebt
nog nooit zo veel toeschouwers
gehad.'
Ze waren het niet met me
eens, dus dat werd bonje.
Intussen had mijn schoon
vader altijd goede banden met
de mensen bij Feyenoord gehad.
Toen die van de problemen met
Ajax hoorden, zeiden ze meteen:
'Kom maar bij ons en dan passen
we hetzelfde systeem toe.' Dat was
natuurlijk heel interessant, want
bij Feyenoord zou het helemaal
hard gaan met een stadion waar
47.000 mensen in konden.
Het werd uiteindelijk Fey-
enoord. Omdat ze bij Ajax wei
gerden overstag te gaan. Ik kreeg
te horen dat ik te oud was, te dik
en noem maar op. Alles wat er in
hen opkwam, kreeg ik op mijn
bord. Bovendien eisten ze dat ik
weer genoegen zou nemen met
een normaal salaris en dat deed ik
natuurlijk niet.
Ik moet zeggen, het werd bij
Feyenoord een fantastische tijd.
Echt super. In het begin was ik
natuurlijk de grote vijand, moest
de supporters overtuigen en voor
me zien te winnen. Net als eer
der bij Barcelona, Los Angeles
Aztecs, Washington Diplomats en
Ajax is dat me meteen in de eerste
wedstrijd gelukt.
Tijdens het toenmalige Rot
terdam Toernooi scoorde ik een
mooie goal. Iedereen begon te jui-
chen. Alleen realiseerden ze zich
ineens dat ze juichten voor iemand
die ze haatten. Er was even sprake
van totale confusie in het hele
stadion, maar het ijs was gebro-
ken toen de supporters zagen hoe
blij de andere Feyenoorders op
het veld waren. Om het helemaal
mooi af te maken zouden we dat
toernooi ook nog winnen.'
Rijkaard gaf het eerste exem
plaar aan Jordi, die samen met
zijn moeder en zussen in Amster
dam was. Een dag eerder werd
de Engelse versie van het boek in
Londen gepresenteerd, met Pep
Guardiola als speciale gast.
Rijkaard, die op voorspraak
van Cruijff trainer werd van FC
Barcelona, sprak over 'het diepe
respect' voor Cruijff en zijn fami
lie en vond het een 'eer' om het
eerste exemplaar aan Jordi te
overhandigen. Na die overhan
diging volgde een innige omhel
zing.
Schrijver Jaap de Groot sprak
over een autobiografie waarin niet
de anekdotes centraal staan, maar
het gedachtegoed van Cruijff.
"Johan wilde een boek maken dat
inspireert."
Samen
Van een afstandje keek een
andere oud-voetballer die lang
met Cruijff werkte toe. Wim Jonk
speelde onder de trainer Cruijff
bij Ajax, en werkte de afgelopen
jaren nauw met hem samen tij-
dens de 'Fluwelen Revolutie'.
Dat Cruijff in Mijn Verhaal
nog een keer zijn filosofie over
voetbal en het leiden van een club
uitlegt, verbaast Jonk niet. "Zo
was Johan, hij gaf altijd advies.
Mij ook natuurlijk. Maar het was
niet dat hij zei dat iets op een
bepaalde manier moest, hij wilde
wel dat je ook op een andere
manier naar zaken zou kijken."
Jonk zal zich Cruijff vooral als
'inspirator' herinneren. "Natuur
lijk was hij een geweldige voet
baller, dat staat buiten kijf. Hij
heeft heel veel mensen vermaakt.
Ik zal hem vooral herinneren als
inspirator, als iemand die durfde
zijn nek uit te steken. Hij kon heel
hard zijn, maar hij gaf ook tijd en
ruimte aan anderen, zover dat
kon. Het is vaak voorgekomen
dat ik hem aan de telefoon had
en mijn vrouw riep dat het eten
inmiddels koud was." (MvD)
