Elke twee jaar krijgen de bekers van Ajax een poetsbeurt
TRADITIES ajaxlife
31-03-2016
Poetsgroep
Ajax is een club vol tradities. Deze vaste gebrui
ken vormen de identiteit van onze geliefde club.
In deze rubriek lichten we er telkens één uit. In
deel 5: de poetsdag.
Fonkeling in de prijzenkast
Meer. Een vrijwel volledige wand
van die bestuurskamer werd in
beslag genomen door een gigan
tische prijzenkast. Lang niet alle
gewonnen of verkregen trofeeën
stonden daar in tentoongesteld.
Er waren in De Meer ook andere
plekken waar prijzen stonden,
vaak aan het oog van de bezoekers
onttrokken. Tot in de archief
ruimte trof je bekers, plaquettes,
medailles en officiële souvenirs.
Ja, een club die in 1900 is
opgericht en zich succesvol mag
noemen, bezit veel zilverwerk, al is
het natuurlijk lang niet alles zilver
of goud wat er blinkt. De meeste
bekers zijn toch uit veredeld blik
of tin gesmeed. Met als overeen
komst dat bij het verstrijken van
de tijd de glans er wat vanaf gaat.
Niet de roemrijke glans, maar wel
die van het metaal. En een doffe
of matglanzende Europa Cup, dat
is toch geen gezicht?
Vanaf het midden van de jaren
zeventig bestond een niet officiële
maar wel zeer hechte poetsgroep
die deze schone taak twee keer per
jaar op zich nam. Ze waren Ajax-
getrouwen uit het mooiste hout
gesneden; oudere leden die de
klus met overgave en liefde voor
de club op zich namen en van de
poetsdag een traditie maakten.
Mensen ook die het dienstbaar
zijn aan de club de mooist denk
bare vergoeding voor hun noeste
arbeid vonden.
Onder leiding van Tinus Mid
dendorp waren bijvoorbeeld Henk
Schuuring en de dames Lien
Spruit, Wil Oostrom en Hock een
volle dag bezig met sterk riekende
crèmes om de prijzenkast een
imposante fonkeling te geven.
Hoe het tegenwoordig zit? Er is
nog steeds een prijzenkast, er wor
den nog steeds bokalen en bokaal-
tjes gewonnen. En ze worden
nog steeds schoongemaakt. Maar
dat gebeurt niet meer door een
uit oude getrouwen geformeerde
poetsploeg. Tja, tijden verande
ren. Het poetsen is noodzakelij
kerwijs uitbesteed aan de firma
CSU die daar de handjes voor
levert. Gelukkig is er nog beeld dat
toont hoe de traditie van de poets
dag eervol werd ingevuld.
DOOR DAVID ENDT
Ten huize van Tijn Middendorp,
onvolprezen hoofdredacteur van
Ajax' cluborgaan, hangt een fraaie
foto. Zijn vader staat erop, Tinus
Middendorp, met om hem heen
een aantal ook op zekere leef
tijd zijnde lieden die met zicht
bare overgave bezig zijn bekers
en bokalen op te poetsen. Ware
Ajacieden zijn het. Niet de meest
opvallende, maar trots; het zil
verwerk dat zij opnieuw tot glans
brengen, is rijkdom van Ajax, hun
club.
Het beeld is een lust voor het
oog. Met ontroerende concentra
tie zijn ze met potjes en doekjes in
de weer de bokalen en andersoor
tige prijzen van de club glimmend
te wrijven op de tweejaarlijkse
poetsdag.
Het poetsen werd verricht in
de bestuurskamer van stadion De
De poetsploeg van Tinus Middendorp (staand), met zittend (v.l.n.r.) Henk Stuuring en de dames Spruit, Oostrom en Hock.
