13
ajaxlife ADIEU DE MEER
03-03-2016
Een mensenstroom richting De Meer vanaf halte Kruislaan
Ajax nam aan het
einde van het seizoen
1995/1996 afscheid
van De Meer. Tijd om
terug te blikken op het
stadion dat 62 jaar
Ajax' thuis was. In deel
14: de Middenweg.
Ajaxstadion als een
magneet op de Middenweg
DOOR DAVID ENDT
om te schaatsen of naar de Edenhal
om naar ijshockey of een concert
te gaan. Daar stapte je uit bus 8
of lijn 9 om een trieste gang naar
de Oosterbegraafplaats te maken.
Ruikbaar
Maar dat punt, halte Kruislaan,
was voor de voetballiefhebber hét
moment waarop De Meer en Ajax
ruikbaar werden. Velen die vanuit
het centrum van Amsterdam met
de tram naar het stadion reisden,
verlieten daar het openbaar ver
voersmiddel. Tot aan het voetbal
heiligdom was het nog een halve
kilometer, maar dat deed men
graag te voet.
Jongetjes reden zelden mee
tot de eindhalte van lijn 9, want
die rit kon door het samengebalde
verkeer wel eens langer duren
dan een wandeling. Belangrijker
dan de relatieve tijdwinst was het
gehoor geven aan de rusteloze
geest om deel uit maken van de
mensenstroom. Dat was als het
participeren aan een processie.
Zonder elkaar te kennen, leefde er
in die massa een saamhorigheids
gevoel.
Zeker bij mooi weer was het
uitermate prettig die laatste vijf
honderd meter te voet af te leggen.
De bomen maakten van de Mid
denweg een boulevard, een bewe
gende avenue, want een haastige
tred had bezit genomen van al die
mensen die ongetwijfeld ruim op
tijd waren voor de wedstrijd maar
die niet konden ontkomen aan de
drang om zo snel mogelijk op de
mooiste plek van Amsterdam te
komen.
Je had de rood-witte elementen
die het volk droeg niet nodig om te
weten dat men naar de wedstrijd
ging. Je haalde in en je werd inge
haald; vrienden, eenlingen, vaders
met hun zoons.
Amateurvelden
Je kon de wandeling vanaf de Kruis
laan aan de rechterzijde maken,
langs de muur waarachter de doden
lagen begraven, maar daar was de
stoep wat smaller en mogelijk hui
verden er dan ook akelige gedach
ten over de ruggengraat. Aan de
linkerkant was de stoep breder en
had je bovendien een goed zicht op
de amateurvelden waar natuurlijk
werd gevoetbald. Meerboys, Wils
kracht SNL.
Voor even, zonder kennis van
de zeer lokale belangen, was je
deelgenoot van zo'n wedstrijd.
Inhouden gebeurde alleen wan
neer er een penalty te nemen was,
maar het magneet van het Ajaxsta-
dion zoog je weer los van de tegels.
Voort, voort, naar De Meer! Voort
in de dikker wordende processie op
het ritme van de universele 'voet
balpas'.
Rechts eindigde de begraaf
plaats en verscheen de buitenkant
van Betondorp, de hoge - even -
nummeringen van de Middenweg.
Links was geen nummering van de
straat nodig, want daar lag, einde
lijk, het fort, het kasteel, de tem
pel. Middenweg 401, Ajax Stadion,
De Meer!
De laatste optocht van De Meer naar de binnenstad, na de kampioenswedstrijd in 1996.
Tot lang na de verhuizing van het
stadion De Meer naar de betonnen
kolos die Arena werd genoemd,
was voor de meeste Amsterdam
mers de duiding 'Middenweg'
hetzelfde als een verwijzing naar
'Ajax'. Welbeschouwd was er ook
vroeger veel meer te doen aan de
Middenweg dan alleen het voetbal
in dat stadion dat aan het staartje
van die lange laan werd gespeeld.
De Middenweg is namelijk
een paar kilometer lang en begint
daar waar de Linnaeusstraat ein
digt, en loopt door tot de Ringweg
Oost. Richting Diemen is de Mid
denweg eerst een drukke straat
met aan twee zijden winkels. Ter
hoogte van waar je nu zo'n beetje
voor een prikkie de kleding van
de stichting Humanitas kunt
kopen was ooit de plek waar de in
Amsterdam Oost wereldberoemde
bioscoop 'Bio' stond. Op gezette
dagen zal dat ook wel een bruisend
middelpunt van openbaar leven
zijn geweest.
Verder op weg, net voorbij de
Kamerlingh Onneslaan, ligt links
Café Elsa's met het bijzondere
bordes op het dak. De rechterzijde
van de Middenweg wordt daar
bepaald door een mooi groenge
bied. Fietsers die met een vaartje
de polder inzeilden, werden er
door een groot bord gewaar-
Het Gouden Ajax toont de Champions L<
schuwd voor schijtende reigers!
Alsof je de smerige stroom zou
kunnen zien aankomen en ontwij
ken. Gek bord.
Landgoed
Frisser is het groengebied dat
hoort bij het statige buitenhuis
en landgoed Frankendael. Pak
weg twintig jaar geleden stond
dat er nog wat kreukelig bij, maar
tegenwoordig, misschien wel als
tegenwicht voor het verlies van De
Meer, is dat fraai opgekalefaterd.
Frankendael is een klein stadsju-
weel.
Aan de overzijde zijn onver
anderd winkels en woningen met
op een gegeven moment de brede
inham die het Christiaan Huijgens-
ue al rijdend op de Middenweg.
plein vormt. Daarachter lag ooit
het eerste echte, houten, Ajax
stadion...
Schuin tegenover het plein
ligt het café-restaurant Franken-
dael, ook zo'n typisch ijkpunt in
de Watergraafsmeer. Dit naar het
landgoed genoemde etablissement
kreeg landelijke bekendheid toen
daar in 2003 de vastgoedeigenaar
Bertus Lüske (een groot Ajaxfan
en een van de eerste 'sponsors' van
Ajax' Man of the Matchverkie
zing!) werd geliquideerd.
Honderd meter verderop kruist
de Middenweg, het klinkt zo
logisch, de Kruislaan. Kruislaan,
ook zo'n begrip. Halte Kruislaan
van tramlijn 9. Daar stapte je uit
om naar de Jaap Edenbaan te gaan
