aja. 'pi&esi!
De Meer had primeur met luxe ruimtes voor zakelijke relaties
'TTT
ADIEU DE MEER -fl Q
ajaxlife 19-11-2015 lO
Ajax nam aan het
einde van het seizoen
1995/1996 afscheid
van De Meer. Tijd om
terug te blikken op het
stadion dat 62 jaar Ajax'
thuis was. In deel 8: de
skyboxen.
LJ
Een skybox als
nieuw fundament
DOOR MENNO POT
Nog steeds worden ze overal 'sky
boxen' genoemd: de zakelijke ruimtes
waar geen club meer buiten kan en
waarmee elk zichzelf respecterend sta
dion is getooid. Toch is die naam niet
zo vanzelfsprekend; de 'Hemeldoos'
is lang niet altijd hemelwaarts gesi
tueerd. De aanduiding werd al snel
een soortnaam en kent een bijzondere
geschiedenis, met Ajax als basis.
In de financieel povere jaren tach
tig zocht onze club naarstig naar
middelen om het economisch funda
ment te verstevigen, om niet alleen
afhankelijk te zijn van verkoop van
talentvolle voetballers. De verhan
delde televisierechten waren slechts
een zakcentje in vergelijking met de
tegenwoordige bedragen en geenszins
groot genoeg om de club draaiende
te houden. Bovendien was de publieke
belangstelling onvergelijkbaar met
vandaag de dag. Stadion De Meer,
met een capaciteit die door veilig
heidsmaatregelen gestaag daalde (van
29.500 naar 19.800), was zelden een
volle bak met mensen.
De club had zich aan het marke
tingbureau Inter Football verbonden.
Dat was een in 1975 als spelersma
kelaarskantoor begonnen pioniersbe-
drijf. Sportmarketing was, zeker in
Ron Willems kopt tegen Roda JC op doel, onder toeziend oog van de mensen in de skyboxen.
Nederland, een nieuw fenomeen. Er
bestond geen expertise en al doende
uitproberend en fouten makend deed
men ervaring op. Als Amsterdams
bedrijf (hoewel het kantoor in Amstel
veen was gevestigd) was de verbinding
met Ajax vanzelfsprekend. Al kwam
het vooral door de kunde, het soms
visionaire inzicht en de gedrevenheid
van de eigenaar, van de vroegere jour
nalist Maarten de Vos, dat Ajax en
Inter Football zich aan elkaar verbon
den.
Clubkas
Inter Football deed werk waar Ajax
de manschappen en dus ook de
tijd niet voor had; de club deed er,
tegen betaling, zijn voordeel mee.
Andersom was Ajax voor het mar-
ketingbedrijf een prima referentie
naar andere clubs in Nederland. In
die ontdekkersjaren tachtig werd
van alles geprobeerd om zowel meer
publiek naar De Meer te krijgen en
daar in bredere zin te vermaken als
grotere geldstromen naar de clubkas
te laten vloeien.
Tal van kleinere projecten zagen
het levenslicht. Sommige stierven een
min of meer snelle dood (zoals het
project Gezinstribune, gastspeakers
en Horeca-voorwedstrijden), andere
initiatieven beklijfden tot op heden
(de verkiezing Ajacied van de Wed
strijd, de Ajaxmascotte, het toegang
bieden aan invaliden). Deze kleine
zaken gingen samen met grootsere
plannen en één daarvan was de intro
ductie van skyboxen.
Nederlands eerste skyboxen in aanbouw, in 1986.
Daar is-ie weer: skybox, een term die
regelrecht aan het brein en de taal
vaardigheid van De Vos ontsprong. In
Nederland was geen stadion ingericht
en geen club ingesteld om zakelijke
partners op een luxe wijze te ont
vangen. In het buitenland was dat
vaak anders. In Engeland had men
de mogelijkheden om via exclusieve
ruimtes nieuwe inkomsten te genere
ren goed ingeschat. Stadions werden
er op aangepast, nieuwbouw voor
zag in een specifieke behoefte en het
leverde flink wat geld op.
Ook 'om de hoek', bij Anderlecht,
was men de tijd vooruit. Medewerkers
van Inter Football werden eropuit
gestuurd om ter plekke poolshoogte
te nemen en rapport op te maken.
Plannen werden gesmeed, het idee
voor businessruimtes bij Ajax kreeg
gestalte en fundament.
Al was er één probleem dat
onoverkomelijk leek en alle gave
ideeën dwarsboomde: De Meer bood
letterlijk geen ruimte voor het plaat
sen van zakenruimtes met goed zicht
op het veld. De toch al niet fabu
leuze capaciteit van de eretribune of
Reynoldstribune kon geen geweld
worden aangedaan.
Veiligheid
Toen kwam de oplossing. Het al met
Ajax samenwerkende bedrijf Van
der Linden/Velthuis zette het ei van
Columbus op tafel: een rij business-
ruimtes die aan onderkant van het
dak van de eretribune zou worden
bevestigd. Er zullen wenkbrauwen
zijn gefronst, maar de bouwonderne
mer had zich met in achtneming van
veiligheid bouwtechnisch goed voor
bereid. Zonder al te veel inhoudelijke
aanpassingen werd er een galerij met
businessruimtes in de lucht gehan
gen. "Skyboxen," kraaide Maarten de
Vos en een begrip was geboren.
Binnen korte tijd werd het plan
gerealiseerd en na het zomerreces van
1986 werd het publiek verrast met de
nieuwe aanblik van de eretribune.
Het was een suggestieve aanblik met
op het dak een bultvormige gang van
waaruit men de boxen met in totaal
102 plaatsen kon bereiken.
Centraal in de galerij hing, los van
de boxen ter linker- en rechterzijde,
de al eerder gerealiseerde radiokamer
en bestuursloge. Die waren door mid
del van een uitschuifbaar trapje vanaf
de eretribune bereikbaar en hadden
ideaal zicht op het veld. De installa
tie maakte De Meer niet fraaier, maar
innoverend en financieel nuttig was
het wel. Voor entree naar de gangen
waarmee de skyboxen te betreden
waren, was vanuit de ook al nieuw
opgetrokken businessruimte 'Le
Bocal' een aparte route verwezenlijkt.
De skyboxen konden in verschil
lende omvang worden aangeboden
en de huurder was vrij die naar eigen
smaak en behoefte in te richten. Dat
leverde bijzondere sferen op. Van
kaal functioneel tot laten we zeggen
uitbundige kitsch. Steevast was er
sprake van goed gevulde koelkasten,
attent en charmant personeel, sma
kelijke catering en veel vrolijke gasten
die vanuit de hemel onder het Ajax-
dak de dag van hun leven beleefden.
Ajax had de vaderlandse aan
zet gegeven en in de loop der vol
gende jaren werd het begrip skybox
gemeengoed. Het hemelse idee ervan
won het van de letterlijke associa
tie. Ook de business-seats die niet
aan tribunedaken hangen heten nog
steeds zo.
