BC4FÊ
H MEERZICHT
'IK ZAG HOE TRANEN ZIJN BLAUWE
OGEN VERTROEBELDEN TOEN HIJ TE
HOREN KREEG DAT ER VOOR HEM
GEEN PLEK MEER BIJ AJAX WAS'
Andrzej Rudy moest aandacht vanaf de tribune delen met zijn vrouw
CAFÉ MEERZICHT -fl Q
ajaxlife 19-02-2015
Café Meerzicht is
weer open, en dus
vertelt David Endt
aan anonieme stam
gasten over Ajax-
spelers uit het ver
leden. In deel 21:
Andrzej Rudy.
Een spelersvrouw die graag een
glimpje glamour van haar man
de-voetballer meepikt en de
hoofdrol opeist? Ik ben toch wel
benieuwd welke speler aan die
vrouw is gekoppeld.
Poolse impulsen
Door David Endt
Er werd beweerd dat zij met opzet
na het beginsignaal van de wed
strijd de tribune betrad, om even
de aandacht op haar gevestigd te
weten... En ja, het moet gezegd, als
kokette rondborstige verschijning
mocht zij er ook wezen. Die aan
dacht kreeg ze dus wel.
Neem mij niet kwalijk, maar
waar gaat dit over? Komt het
door deze zonnige februari-
ochtend dat het even niet over
voetbal gaat?
Haha, maak je geen zorgen. Het is
nu eenmaal zo dat de Ajacied over
wie mijn verhaal gaat niet los kan
worden gezien van zijn echtge
note, anders doe ik de geschiedenis
geweld aan.
Laat ik voorop stellen dat de dame,
Connie, wel enige allure had. Ze
was bewust van haar looks, maar
bezat ook elegantie. Ze droeg zelf
bewuste charme en was niet op die
hoofdrol uit. In de zomer van 1997
presenteerde Connie zich aan de
zijde van een van de vele nieuwe
spelers die Ajax kwamen verster
ken.
Trainer Morten Olsen had zijn
grote kennis van de internationale
markt aangewend om uit diverse
windstreken goede voetballers aan
te trekken. Ik noem Sunday Oliseh,
Shota Arveladze, Michael Laudrup,
Ole Tobiasen; nieuwe Ajacieden die
voor extra elan moesten zorgen en
een belangrijke rol vervulden in het
behalen van de dubbel. Er stond
al een mooi fundament natuurlijk,
met Edwin van der Sar, Danny
Blind, Jari Litmanen, Frank en
Ronald de Boer, Richard Witschge.
De samensmeltende eerzucht en
kwaliteit zorgden voor een prachtig
seizoen.
Maar bij wie hoorde Connie?
Ah, Connie. Zij was de vrouw van
een Poolse voetballer, Andrzej
Rudy. Voor de Amsterdamse sup
porters was hij een volslagen onbe
kende. Een jaar eerder had Rudy
met Lierse SK de Belgische titel
gewonnen. Een wat je noemt 'nij
vere' middenvelder die op meer
dere posities uit de voeten kon. In
1989 was hij, nog voor de val van
de muur, als veelbelovend Pools
talent naar Duitsland gegaan. In
Polen vergeleken ze hem met abso
lute nationale voetbalgrootheden
als Kazimierz Deyna en Zbigniew
Boniek.
FC Köln nam hem in de selectie
op en hij werd gezien als spelbepa
ler, regisseur op het middenveld.
Hij bezat ook een fraaie traptech-
niek, was tweebenig en bezat spel
inzicht. Toch kon hij de verwach
ting niet inlossen. Misschien te
bedrijvig. Hoewel hij international
was, kwam het niet tot de hem toe
gedachte loopbaan. Hij speelde ook
voor Brondby IF, VfL Bochum en
weer FC Köln voor hij naar Lierse
SK ging. Toen Ajax hem kocht, was
Rudy al 32. Opeens stond hij daar,
kort van stuk, vrolijke lach, blauwe
ogen, blonde kuif.
Niet bepaald een groentje. Wat
was het motief van de trainer om
die Rudy naar Ajax te halen?
Olsen zag in hem een ideale twaalfde
man. In het eerste seizoen maakte
Rudy dat volledig waar. Hij was
vrij klein, maar oersterk en top-
fit en kon ook als invaller voor
impulsen zorgen. Ik denk
dat hij bij Ajax op wel vijf
verschillende posities
heeft gespeeld, zelfs als
vervanger van Blind in
het centrum van de ver
dediging. Je kon volledig
van hem op aan: een ideale
teamspeler met een gewel
dige professionele instelling,
die zich dienstbaar maakte
aan het elftal en kwalita
tief een ruime voldoende
scoorde.
Zou ik hem nog ergens
van moeten herinne
ren? Een persoon
lijk hoogtepunt
in ons rood en
wit?
Zeker! Hij was
het die het eer
ste competitie-
doelpunt van
het seizoen
1997/1998
maakte. Acht
minuten
gespeeld,
in de Arena
tegen Vitesse.
Rudy werd
aangespeeld
door Sibon,
speelde zijn
tegenstander
door de benen
en haalde uit.
Rats! Bal ach
ter de keeper. In
totaal kwam hij
dat jaar 33 keer in
het veld en die cijfers
bewijzen het gelijk van de trainer. Nog
een bewijs: na jaren van afwezigheid
keerde Rudy ook weer terug in het
Poolse elftal. Hij was ook basisspeler
in het laatste duel van dat gouden sei
zoen, de bekerfinale tegen PSV, die in
De Kuip met 5-0 werd gewonnen.
En daarna?
Het daaropvolgende seizoen was
een stuk minder. Rudy werd
geplaagd door blessures, maar toch
speelde hij het respectabele aantal
van 24 wedstrijden. En er was weer
een prachtige goal, thuis tegen FC
Porto in de Champions League. Het
vertrek van Olsen, opgevolgd door
Jan Wouters, was geen voordeel
voor de Pool. Ik zag hoe tranen zijn
blauwe ogen vertroebelden toen
hij, na de reis naar Vietnam aan
het einde van het seizoen, te horen
kreeg dat er voor hem geen plek
meer bij Ajax was. Rudy had anders
gehoopt.
Die tranen hadden met sportieve
eer te maken, maar ook met zijn
persoonlijke gemoedstoestand. Ze
moesten opnieuw op zoek, Rudy
en zijn Connie. Ze voelden zich
veilig en gelukkig in Amsterdam
en waren er graag langer gebleven.
Connie was inmiddels bevallen
van een zoontje, Joshua, en zelfs
in haar zwangerschap bleef zij
een charmante, kokette en dus
opmerkelijke verschijning, naar wie
menig tribuneklant graag opkeek.
Rudy en vrouw Connie, naar wie menig tribuneklant graag opkeek.
Andrzej Rudy maakte Ajax' eerste treffer in het seizoen 1997/1998.