ÜJcAr t
H MEERZICHT
'DOOR DE OPERATIE WAS HIJ,
ZOALS HIJ HET ZELF NOEMT, EEN
METERTJE SNELHEID KWIJT'
Alistair Dick dolt en draait op linkervleugel
ajaxlife
Café Meerzicht is
weer open, en dus
vertelt David Endt
aan anonieme stam
gasten over Ajax-
spelers uit het ver
leden. In deel 20:
Alistair Dick.
CAFÉ MEERZICHT -| Q
29-01-2015
Dansend vuur uit Schotland
Dick haalt uit tegen Fortuna Sittard. Tegen de Limburgers zal hij zijn enige treffer in Ajaxdienst maken
Door David Endt
Weet je, deze voetballer had echt
alles in zich om een echte Ajaxspe-
ler te worden. Eigenlijk was hij dat
al: een linksbuiten bij wie het avon
tuur door zijn aderen gutste. En dan
te bedenken dat Ajax eigenlijk een
andere speler op het oog had en niet
deze jonge Schot...
Nou, dat is een mooie rebus. Wat
ik nu weet, is dat hij uit Schot
land kwam. Dat maakt de spoe
ling dun. Geef mij een jaartal.
Ik heb het over de seizoenen
1986/1987 en 1987/1988. Ajax was
bij de hand genomen door Johan
Cruijff, die als technisch directeur
zijn stempel op de club drukte. Veel
talent, gedurfd spel, winst van de
Europacup voor bekerwinnaars en
de nationale beker. Maar geen lands
kampioenschap. In 1986 toverde
Cruijff een paar 'exotische' spelers
naar De Meer: Petri Tiainen uit Fin
land, Mike Petersen uit Australië en
die jonge Schot dus, een pure links
buiten.
Ik heb een beeld voor ogen, maar
die jongens die je noemt, heb
ben het bij Ajax niet gemaakt.
Die Schotse linksbuiten die jij zo
roemt ook niet, anders had ik het
wel geweten. Hoe heet dat gassie?
Zijn naam is Alistair John Dick, zeg
maar Alli. Vorig seizoen was hij als
bezoeker van Ajax - Celtic nog in de
Arena. En het is waar: hij was het
type linksbuiten waar de supporters
verzot op zijn. Klein van stuk, maar
razendsnel. Handig en technisch ook
erg goed. Hij kon een tegenstander
dol spelen, snelheid makend met de
bal aan de voet, binnendoor dreigen,
buitenom gaan, of toch weer binnen
door. Dansend vuur. Bovendien: een
voortreffelijke voorzet in zijn linker.
Met Arnold Mühren achter zich
kon hij geen betere aanreiker heb
ben. Mühren wist hem precies op
het goede moment aan te spelen.
Dick maakte één goal: Ajax - For-
tuna Sittard, voorzet van Van Basten
en beheerst volleyend met binnen
kant voetje naar de verre hoek. Zo
jammer dat hij tijdens een wedstrijd
in de tweede ronde van het Europa
cuptoernooi bijna letterlijk doormid
den werd geschopt. Dat gebeurde in
De Meer. Dick was sensationeel op
dreef, flitsend op de linkervleugel,
maar de rechtsback van Olympiakos,
ene Petros Xanthopoulos, vond het
na drie keer voldoende. Hij schopte
met een vreselijke tackle Dicks knie
aan diggelen. De Ajacied moest met
een brancard het veld af. Iedereen
die er bij was, voelde dat het mis
was. Dick herstelde, maar helemaal
de oude werd hij niet meer. Door
de operatie was hij, zoals hij het zelf
noemt, een metertje snelheid kwijt.
En dat metertje maakte het verschil.
Naar verhaal. Iets anders: je zei
dat Ajax eigenlijk een andere
speler wilde hebben?
Dat zit zo. Cruijff had zijn oog laten
vallen op een buitenspeler van Glas
gow Rangers, Davie Cooper. Maar
de manager van de Rangers, ex-top-
voetballer Graeme Souness, wilde
die Cooper onder geen beding kwijt.
Hij tipte een andere speler, Alistair
Dick. Die was 21 jaar, speelde bij
Tottenham Hotspur en gold als een
van de grootste Schotse talenten. Hij
was een vaste kracht in de jeugdploe-
gen van Schotland, waarmee hij het
EK voor spelers onder zestien jaar
won. Hij was met zijn zestien jaar en
301 dagen de jongste debutant van
de Spurs, een record dat hij 32 jaar
in bezit had. Souness was zelf geïn
teresseerd in de linksbuiten, maar
Dick wilde niet in Schotland spe
len. Dus probeerde Ajax het. En het
lukte.
tijd. Dick was net te laat fit om
de finale van de Europacup voor
bekerwinnaars te halen, al reisde hij
wel mee naar Athene. Het seizoen
daarna speelde hij vijf wedstrijd
jes, waaronder een invalbeurt in de
Supercupwedstrijd tegen FC Porto.
Daarna vertrok hij naar Brighton
om zijn carrière voort te zetten
in landen die wat klimaat betreft
beter bij zijn gevoelige spieren pas
ten: Zuid-Afrika en Australië. Daar
kwam hij overigens die Mike Peter-
sen weer tegen.
En die ander, Tiainen?
Dat is een, in enkele opzichten, ver
gelijkbaar, maar toch ook weer een
heel ander verhaal. Die bewaren we
voor een andere keer.
Dat is bijzonder. Een voetbal
ler vanuit de Engelse competitie
naar Ajax.
Dat was voor die tijd heel apart,
zeker omdat het een veelbelovende
speler betrof. Maar hij was trans
fervrij en kon zelf kiezen. Een avon
tuurlijk mannetje, niet alleen in het
veld. Dick koos voor Ajax vanwege
de naam, niet omdat hij wist hoe
goed of slecht die club uit Amster
dam was. De Engelse tv toonde spo
radisch voetbal van het continent.
Een paar geslaagde oefenwedstrijd
jes, handtekening onder het contract
en opeens woonden Alli Dick en
zijn vriendinnetje niet meer in Lon
den, maar in Amsterdam Zuidoost,
in een ruime flat op Liendenhof.
Het was een andere wereld, in alle
opzichten: een heel andere manier
van trainen bijvoorbeeld, een andere
taal, een strakke discipline, een uur
tactische bespreking in plaats van
het Britse 'stroop je mouwen op het
speel ze gek'. Nogmaals: zonder die
doodschop van die Xanthopoulos
had Dick kunnen uitgroeien tot een
perfecte Ajaxlinksbuiten.
Jammer maar helaas. Daarna
hebben we ook weinig van hem
vernomen.
Dat is zo. Het herstel vergde veel
Een knieblessure verhindert dat Dick een echte Ajaxlinksbuiten kan worden.
