r rLuis
Suarez
'DE ENIGE BAND DIE WE CREËERDEN WAS
DAT IEDEREEN ELKAAR AANKEEK EN PRECIES
HETZELFDE DACHT: WAT DOEN WE HIER?'
Luis Suarez in biografie openhartig over relatie met Van Basten
WIN DE BIOGRAFIE
ACHTERGROND
ajaxlife 13-11-2014 17
Luis Suarez (27) zit nog midden in zijn voet
balcarrière, toch verscheen vorige week al
een biografie van de oud-Ajacied. Een pas
sage.
LUIS SUAREZ -
DE AUTOBIOGRAFIE
DE AUTOBIOQRAFII
'Nooit begrepen
waarom het niet klikte'
'Aan het einde van mijn eerste sei
zoen zette Ajax in op een grote naam.
Het was juli 2008 toen de club Van
Basten aanstelde. Onder hem scoorde
ik 28 doelpunten in 43 wedstrijden,
wat een verbetering was ten opzichte
van de 22 doelpunten in 42 wedstrij
den in mijn eerste seizoen, maar we
eindigden slechts op de derde plaats
en er was nooit echt chemie tussen
mij en de man die mijn droomcoach
had moeten zijn.'
Het was een geweldig vooruitzicht
om een trainer te krijgen die
zelf een groot speler was
geweest, een van de beste
aanvallers aller tijden, en
de eerste indrukken waren
goed. Hij was heel strikt als
trainer, en dat vond ik pret
tig. Als hij dingen moest
zeggen, zei hij ze en vanaf
het begin wist hij iedereen
op scherp te zetten. Maar naarmate
de weken verstreken, begon ik in te
zien dat zijn methode niet bij mij
paste.
Hij was tactisch gezien zeer star
en ik paste niet altijd in het systeem
dat hij wilde spelen. Hij wilde een
elftal dat 'leuk' speelde en ook daarin
paste ik niet. Hij wilde per se dat we
gedurende de week veel groepsacti
viteiten deden om een eenheid van
het team te maken. In mijn optiek
moesten we op het veld een eenheid
vormen; buiten het veld was dat niet
nodig. Het voelde geforceerd aan. Ik
vond dat hij te veel van ons vroeg.
Ik kon me niet in zijn metho
den vinden en dat wist hij. Hij
wist ook dat ik niet de enige in
de kleedkamer was die er zo over
dacht - er waren meer spelers die
ook liever thuis bij hun gezinnen
waren in plaats van 'saamhorigheid
creëren'. Op een dag gingen we naar
een kunstworkshop om samen te
schilderen. De enige band die
we creëerden was dat ieder
een elkaar aankeek en precies
hetzelfde dacht: wat doen we
hier? Uiteindelijk zaten we
dan toch nog op één lijn.
Onlangs zat ik met mijn voormalige
Ajax-ploeggenoot Dario Cvitanich
in het vliegtuig en we raakten aan de
praat over die tijd en de dingen die
Van Basten ons liet doen en hoe we
de helft van de tijd van ellende dood
wilden gaan. Het was niet te geloven.
Tijdens die 'kunstlessen' kregen we
willekeurige woorden te horen en
moesten we schilderen wat er daar
bij in ons hoofd opkwam. Vijf of zes
spelers probeerden de Van Gogh in
zichzelf te vinden. Voor mij was het
het seizoen de titel 2008/2009 bin
nenhaalde. Van Basten liet ons
schatzoeken... jawel, schatzoeken.
We zaten met een team van vijf
man gepropt in een Citroën 2CV en
reden door Amsterdam op zoek naar
aanwijzingen, terwijl AZ 35 kilo
meter verderop het landskampioen
schap vierde. Dat contrast zei alles.
Zij wonnen, wij reden rond in kleine
auto's. Er gebeurden dingen die ik
gewoon niet kon begrijpen. Ik kan er
nu luchtig over doen, maar destijds
wond ik me er verschrikkelijk over
op.
Met Dennis Bergkamp kon ik
beter overweg. Hij was er af en toe
als assistent en deed met ons mee
aan de passoefeningen. Het was
fantastisch om naar hem te kijken
en met hem te trainen. Ik keek in
de verkeerde soort Hollandse mees
ter. Ik kon er niets mee.
Dat seizoen werden we geen
kampioen, maar het idee dat je een
spelersgroep teamspirit kon opdrin
gen door ze buiten het veld samen
dingen te laten doen, bleef onver
minderd bestaan. Ik weet nog dat
AZ drie weken voor het einde van
mijn jeugd naar Dennis, die toen
voor Arsenal uitkwam, en hij was
een geweldige speler. Ik weet ook
nog dat hij tijdens het WK van 1998
tegen Argentinië een van mijn favo
riete doelpunten aller tijden scoorde;
hij nam een lange pass aan, speelde
Roberto Ayala uit, draaide met een
sublieme beweging naar binnen
en scoorde het doelpunt waardoor
Argentinië werd uitgeschakeld.
Het was ongelooflijk om als jon
geling van twintig of eenentwintig
met hem te trainen. Frank de Boer
was er ook en als zij de bal kregen en
begonnen te voetballen, gebeurde er
echt iets. Ik kon zien dat deze jon
gens van een ander niveau waren.
Van Basten ook, natuurlijk, en in
het begin deed hij ook mee aan het
tennisvoetbal. Maar ik had bij hem
niet hetzelfde gevoel; hij straalde
niet dezelfde warmte of ongedwon
genheid uit. Onze relatie werd in de
loop van de tijd steeds slechter en
vreemd genoeg leek het erger te wor
den naarmate ik meer ging scoren.
Iemand suggereerde op een
gegeven moment dat Van Basten me
onder meer niet mocht omdat ik een
van zijn records dreigde
te gaan verbreken. Ik weet
nog dat ik voor een Europa
Leaguewedstrijd niet in de
basis stond toen ik een van
zijn Europese doelpunten-
records begon te naderen.
Misschien heb ik ongelijk,
maar ik vroeg me af of het
een niet wat met het ander
te maken had. De supporters waren
dol op me en ik deed mijn werk - ik
scoorde. Maar hij had het altijd over
de dingen die ik volgens hem niet
goed deed. We hebben nooit knal
lende ruzie gehad: ik heb alleen nooit
begrepen waarom hij zich tegenover
mij zo gedroeg en waarom het niet
klikte tussen ons.'
Wat gaat er toch allemaal om in
het hoofd van Luis Suarez? Is hij
in gedachten even onnavolgbaar
als op het veld? In zijn biografie
blikt de 27-jarige Uruguayaan
terug op het eerste, bewogen,
gedeelte van zijn leven.
In samenwerking met uitge
verij Nieuw Amsterdam geven we
vijf exemplaren weg, speciaal voor
SVA-leden. Wil je kans maken,
doe dan mee met de prijsvraag.
Ga naar ajaxlife.nl/prijsvraag en
geef antwoord op de volgende
vraag: tegen welke club scoorde
Suarez zijn laatste treffer als Aja-
cied?
Meedoen kan tot en met 20
november. Met de winnaars
wordt contact opgenomen.
Vertaling: Edwin Krijgsman
19,95 euro
ISBN: 9789046817490
NÏÏADAM
