'IK BEN IN EEN JAAR
TIEN KILO AANGEKOMEN
ALLEEN MAAR SPIEREN'
Het jaar van... pechvogel Nicolai Boilesen
Nicolai Boilesen (20)
speelde in 2012 wel
geteld 27 minuten in
het eerste elftal. Aan
zijn slepende ham
stringblessure lijkt
nu echt een einde te
komen. Een mono
loog over een 'rot-
jaar' met goede leer
momenten.
ajaxlife
Energie
27 minuten
INTERVIEW 4 Q
29-12-2012 lU
Het plezier
druipt
er
nu
vanaf
DOOR MIKE VAN DAMME
op te zoeken. Na twee keer een
terugslag ga je automatisch naden
ken als je weer een keer explosief
moet sprinten. Dan kun je met een
professional praten, of je moet ver
trouwen hebben in de mensen met
wie je werkt. Als zij zeggen dat het
veilig is om voluit te gaan, moet je
ze geloven. En je moet goed naar
je lichaam luisteren. Dat doe ik. Ik
merk nu wel het verschil tussen een
beetje stijfheid en of er iets mis is.
Maar ik heb zeker wel angst gehad
als ik mijn grenzen moest opzoeken.
Meerdere malen."
2013
"Volgend jaar wordt mijn jaar. 2012
is gelukkig bijna voorbij. 2013 moet
nog beter worden dan 2011. Dat was
al een topjaar: we werden kampioen,
ik speelde het EK met Denemarken
onder 21 en debuteerde in het nati
onale elftal. Dat was zeer bijzonder
allemaal. Maar als ik fit ben, gaat
2013 ook goed worden."
"Ik zal niet meteen alle wed
strijden gaan spelen. Ik moet rus
tig gebracht worden. Ik heb zestien
maanden geen wedstrijden gespeeld.
Dan ben je niet binnen een maand
helemaal terug. Ik zal volgend sei
zoen pas echt topfit zijn. Tot die
tijd kan ik wel mijn bijdrage leveren
aan de ploeg. Daar ben ik zeker van.
Maar hoeveel wedstrijden ik ga spe
len dit seizoen, dat is afwachten."
"Ik ga niet mee naar Brazilië,
maar met Jong Ajax naar Grieken
land. Het heeft weinig zin om voor
vier dagen trainen twee keer tien
uur in het vliegtuig te zitten. Ik vind
het niet erg. Ik vind het al lekker
dat ik weer mag spelen. Het plezier
druipt er vanaf, net als toen ik klein
was."
"Zestien maanden vragen men
sen dagelijks hoe het met mijn ham
string gaat. Ik moet het misschien
wel tien keer per dag zeggen. Na al
die tijd word je daar wel een beetje
moe van. Waar ik liever over praat?
Over andere dingen dan blessures.
Je kunt gerust met me over voetbal
praten. Het gaat met de club immers
goed. We doen nog volop mee om
het kampioenschap, kunnen het
komende halfjaar weer gaan vlam
men. Maar liever geen vragen meer
over mijn hamstringblessure."
"Ik denk dat ik meer met fysiothe
rapeut Pim van Dord heb getraind
sinds ik bij de A-selectie zit dan met
de groep. Sommige dagen was de
energie echt weg. Er zaten veel rot
dagen tussen, waarvan ik niet eens
weet hoe ik ze door ben gekomen.
Op de automatische piloot, denk ik.
Ik heb veel naar huis gebeld, en heb
ook veel steun aan mijn vriendin.
Zij was professioneel handbalster,
maar is gestopt vanwege een knie
blessure. Zij weet dus hoe het is om
lang geblesseerd te zijn. We begrij
pen elkaar, steunen elkaar."
Zijn enige 27 minuten in het eerste elftal in 2012 speelde Boilesen tegen Manchester United.
"Ik kan nu weer lachen. Het gaat
ook beter. Ik heb geen pijn. Van de
laatste zestien maanden heb ik er
twaalf rondgelopen met pijn. Ik kon
niet autorijden, geen trappen lopen.
Het duurt lang, maar ik merk dat ik
nog steeds vooruitga. Het is heerlijk
om weer op het veld te staan. Voor
mijn blessure dacht ik daar helemaal
niet over na. Ik leefde van de ene
naar de andere wedstrijd. Nu besef
ik veel meer hoe mooi het is om te
mogen trainen. Ik geniet er elke dag
van."
"Het blijft wel lastig om de grens
"Eind november heb ik een trai
ningsprogramma voor de laatste
zes weken van mijn revalidatie
gehad van een Zweedse professor
die gespecialiseerd is in hamstrings.
Dat programma werkt goed. Ik hoop
dat ik me na de winterstop echt kan
richten op het spelen van wedstrij
den. Ik train nu al een tijdje met de
groep mee, alleen de partijen sla ik
over. Ik train wel op explosiviteit,
maar gecontroleerd. Ineens achter
iemand aan sprinten is toch wat
anders. Ik hoop dat na de winterstop
wel te kunnen."
"Ik ben via de club in contact
gekomen met die Zweedse profes
sor. Ik heb in totaal vijf keer een
terugslag gehad. Soms grote, soms
kleine. De laatste keer, eind okto
ber, hadden we iets van: we moeten
misschien iets anders proberen om
die laatste stappen wel te kunnen
maken. Het ging vaak mis als ik mee
wilde gaan doen met partijvormen."
"Die professor heeft hele goede
hoop, hij zegt dat het goed komt.
Het probleem is dat een van mijn
spieren in mijn hamstring niet goed
werkt, waardoor de andere spieren
dat moeten compenseren. Dat lukt
geworden en ken mijn lichaam nu
ook een stuk beter."
"Ik heb mijn lichaam sterker
kunnen maken. Ik ben in een jaar
tien kilo aangekomen, alleen maar
spieren. Mijn lichaam is mannelij
ker geworden. Ik hoop dat het me
uiteindelijk voordeel oplevert. Ik
mocht wel wat sterker worden om
beter de duels in te gaan. Ik heb
mijn tijd toch nog goed kunnen
benutten."
"Ik heb ook wel geleerd dat
voetbal belangrijk is, maar niet het
allerbelangrijkste. Ik leef voor voet
bal, heb als jonge jongen mijn fami
lie achtergelaten om naar Ajax te
gaan, maar een goede gezondheid is
belangrijker."
Nicolai Boilesen hoopt in 2013 weer de nodige speelminuten te maken.
wSmÊMsi'
niet op de zwakke plekken, vlak bij
de pezen. Die ene spier moet wakker
worden. Het is gelukkig geen zenuw
probleem. Dat is getest. Ik was voor
die test wel nerveus. Het had ook
het einde van mijn carrière kunnen
betekenen. Gelukkig is dat niet zo.
Ik heb nu een programma met twin
tig oefeningen, waardoor die spier
weer moet gaan meewerken."
"Ik heb in 2012 27 minuten gespeeld
in Ajax 1. Tegen Manchester Uni
ted. Dat is niks hè? Het is een rotjaar
geweest. Natuurlijk heb ik ook nage
dacht of het verstandig is geweest
om tegen United te spelen. Ik had
drie dagen eerder al met Jong Ajax
zestig minuten gespeeld. Dat ging
goed. Ik wilde natuurlijk zelf graag
spelen, tegen een topclub, op mijn
verjaardag. Maar als de experts had
den gezegd dat het niet kon, had ik
het natuurlijk niet gedaan. Het was
uiteindelijk een duur cadeau."
"Op dat moment was het fan
tastisch. Het was heerlijk om weer
op het veld te staan. Als ik terug
kijk, had ik die wedstrijd natuurlijk
nooit mogen spelen. Ik ga niemand
de schuld geven. Het ligt achter me.
Ik wil liever vooruitkijken. En ik heb
veel geleerd: ik ben mentaal sterker
